Oh Zot, është viti 2016 dhe ende debatojmë nëse funksionon marksizmi

Çdo qeveri marksiste në histori ka qenë një përvojë shtypëse. Marksistët – duke lënë mënjanë ata që mbrojnë regjimet marksiste ekzistuese – e konsiderojnë këtë një koincidencë të çuditshme që nuk ka të bëjë me ideologjinë marksiste. Kohët e fundit unë shkrova për këtë, duke pasur parasysh rishfaqjen e mendimit marksist mes disa rretheve intelektuale të majta. Në një ese në gazetën In These Times, Tyler Zimmer shkruan diçka që ai e konsideron përgjigje, por ajo në fakt vërteton argumentet e mia.

Ideja ime është që problemi i marksizmit gjendet te modeli i të drejtave ekonomike të tij bazuar në ndarjen klasore. Liberalizmi beson në të drejta politike për të gjithë, pavarësisht ideve të tyre. Marksistët mendojnë që të drejtat politike u përkasin vetëm atyre që flasin në emër të të shtypurve – shkurt, njerëz që janë dakord me marksistët.

Zimmer fillon duke këmbëngulur se regjimet e vetëquajtura marksiste, si: Bashkimi Sovjetik, Kina Maoiste, Kuba, Koreja e Veriut etj., liderët e të cilëve përkrahnin mendimin marksist, nuk ishin hiç marksistë të vërtetë (Zimmer: “Ato monstra autoritariste, thuajse nuk kishin të bënin fare me atë që Marksi vetë tha ose bëri”). Zimmer vazhdon të shpjegojë pse ideja liberale që çdokush duhet të gëzojë të njëjtat të drejta për të shprehur idetë e tyre politike është një dështim, dhe parashtron konceptin marksist se çfarë kuptimi ka vërtet fjala e lirë.

“Marksistët e vlerësojnë fjalën e lirë sepse ata janë të përkushtuar për të ndërtuar një shoqëri ku të gjithë mund të vendosin për çështje me interes publik në mënyrë demokratike, si të barabartë të vërtetë. Prandaj, marksisti e shpjegon vazhdimisht se fjala e lirë që synon të dominojë ose të margjinalizojë të tjerët duhet të sfidohet dhe jo të mbrohet: Kjo bie ndesh pikërisht me vlerat që frymëzojnë përkushtimin tonë ndaj fjalës së lirë… Kjo shpjegon pse, po citoj Jelani Cobb, ‘liria për të ofenduar të fuqishmit nuk është ekuivalente me lirinë për të dhunuar ata që janë relativisht të pafuqishëm.’ Kjo ofron gjithashtu një bazë parimore, të vazhdueshme për të kundërshtuar dhe prishur veprimet publike të organizatave raciste të hapura që kërkojnë të nënshtrojnë, lëndojnë, përdorin ose margjinalizojnë të tjerët… Qëllimi (socialist) për të bashkëpunuar dhe qeverisur jetën publike bashkë si të barabartë, na jep ne një kriter parimor për të përcaktuar cila formë e fjalës lirë meriton mbrojtje e cila jo”.

Zimmer po artikulon kritikën standarde të së majtës kundër liberalizmit politik, dhe gjithë ideologjitë jotolerante, marksiste e të ngjashme, ndjekin të njëjtën strukturë bazë. Këta kritikë e hedhin poshtë nocionin liberal të fjalës së lirë, si një të mirë pozitive që e gëzojnë gjithë qytetarët. Ata i kategorizojnë idetë politike të bëra ose në emër të klasës shtypëse ose të klasës së shtypur (marksizmi tradicional i përkufizon këto klasa në terma ekonomikë; variantet më moderne i zëvendësojnë ose shtojnë identitetet racore ose gjinore). Nga kjo premisë, ata arrijnë në konkluzionin e tyre se avokatia politike në emër të të shtypurve e shton lirinë dhe avokatia politike në emër të shtypësve e shkatërron atë.

Nuk kërkohet ndonjë imagjinatë e shfrenuar për të hequr një vijë mes kësaj ideje dhe Gulagut (kampet e internimit). Ndarja mes teorisë politike marksiste dhe sjelljes së provuar të regjimeve marksiste është e hollë si letër cigareje. Kjo teori për fjalën e lirë i jep licencë çdo partie që e identifikon veten si përfaqësuese e të shtypurve të ndalojë gjithë opozitën (gjë që, sipas këtij përkufizimi, kundërshton të drejtat e të shtypurve). Kur marksistët i rezervojnë vetes të drejtën të përcaktojnë “cilat forma të shprehjes meritojnë mbrojtje dhe cilat jo”, rezultati i shqyrtimit është i dukshëm. Në SHBA-n e sotme, këto ide janë të kufizuara nga fakti që vetëm në disa komunitete të caktuara (si në universitete), e majta joliberale ka fuqinë të zbatojë vizionin e saj, edhe aty është e përmbajtur nga kushtetuta e SHBA. Nëse idetë joliberale do të fitonin më shumë pushtet, shkalla abuzive e tyre do të rritej.