A ka qeveri Kosova..?

Si është e mundur që fjalët e thëna të cilat na pëlqenin, fjalë të një mendimi të përgjithshëm, të pritjes në rend të qeveritarëve e kuvendarëve për të firmosur papirusin (imagjinata e tyre kishte krijuar mitin te ta se ata jetonin dhe bashkëjetonin me shkencëtarin amerikan Thomas Jefferson, hartuesin e Deklaratës Kushtetuese amerikane, 1776) e porositur enkas nga Britania e Madhe dhe e importuar në Kosovë, pa paguar doganë; nuk e di a lidhej kjo tregti eksporti me diçka autoktone-origjinale shqiptare, nuk e di a ka diçka burimore kjo kushtetutë, apo filloi dhe po vazhdon hapur të nëpërkëmbet shtetësia si projekt historik, që nga koha e rilindësve.

Nuk besohej se kjo do të banalizohej si hapje tenderi i rregullt për të përfituar dikush provizionin "e merituar", por edhe të tjerët po gëzoheshin për bonusin e paralajmëruar dhe të fituar, e ata ishin kuvendarët që lumturoheshim dhe ëndërronin me orë të tëra për pavarësinë e mbikëqyrur (askush nuk përfoli angazhimin e Grupit të Unitetit, as bisedimet shqiptaro serbe në Vjenë, historia ishte ndalur dhe fillonte nga 17 shkurti i vitit 2008), si do të duket ajo, apo për pasurinë që do të përfitonin, pavarësisht se paraprakisht nuk kishin ndonjë muhabet me te-pavarësinë?

Nuk kishte gjë të keqe që ëndrrat i kishin të lidhura me vendorë (me miq e me armiq) e me miq të huaj, të përhershëm apo të përkohshëm, nuk është njëjtë të jesh banorë i përhershëm i Kosovës apo të bësh bujtinë për dashuri Kosove!! Preokupimet dhe frymëzimet janë të ndryshme dhe të llojllojshme, që nga ironia e injoranca e deri te mllefi, apo brenga për atdheun e shprehur përmes kritikës inventive.

Kush e fitoi lirinë në Kosovë apo ajo erdhi si një dhuratë e paketuar nga ndërkombëtarët, ka mbetur temë e papërfunduar, mëdyshja dhe humbja e vetëbesimit ishte më tepër ekzagjeruese dhe pasojë e selekcionimit negativ të kuadrove, duke krijuar gupet oligarkike nëpër parti politike, duke nëpërkëmbur zbatimin e rregullave statutore partikake, por edhe laramaninë profesionale, duke neglizhuar tërsisht përbërjen e popullatës që jeton në vende urbane dhe në atë rurale, gjë që nuk korespondonte aspak me realitetin politik, as atë juridik, e si mos të shqetësohen qytetarët me kapadaillëkun servlitetin dhe maskarrëllëkun e liderëve të cilët luftuan kundër robërisë e pushtuesve të huaj për të eskaluar në një luftë direkte të pamëshirshme për të krijuar pasuri individuale dhe familiare marramendëse pas luftës.

U harrua qëllimi politik i rindërtimit të shtetit, ai shpejt u zëvendësua me vizionin e pushtetit politik dhe burimet e përfitimeve. Askush nuk brengosej për interesin e qytetarit, me përditshmërinë hamletiane të mbijetesës, duke humbur sensin e të gjykuarit drejtë, të jeton i lirë apo i robëruar

Kosova e cila shpalli pavarësinë më 17 shkurt 2008 u pranua me simpati nga ShBA, 22 shtete evropiane dhe shumë të tjera të ndikuara nga kjo aleancë perëndimore shumë e fuqishme. Qysh në fillim pritej një punë e përbashkët e pozitës dhe opozitës, e shoqërisë civile, e diasporës për të ndihmuar rritjen e numrit të pranimeve të reja dhe për të shembur barrierat që po i vendoste Serbia.

Pse hovi i gëzimit u zbehë për t’u heshtur zëri i diplomacisë kosovare, mund të jetë edhe pasojë e alokimit të mjeteve jo të mjaftueshme financiare për këtë destinim, për të angazhuar emra eminent të diplomacisë amerikane, për të ngjeshur agjendën diplomatike me kërkesa të reja pranimi, "fatkeqësisht" filozofia e fukarallëkut dhe diplomacia janë në kolizion njëra me tjetrën.

Nuk mund të pritet ndonjë influencë e caktuar diplomatike pa kushte, e ajo ka munguar, së pari nga pamundësia e lëvizjes së lirë të diplomatëve kosovarë, barrierat me viza ishin pengesë e pakalueshme, pastaj lista e depozituar dhe e përgatitur nga Serbia në INTERPOL shtonte angazhimin e saj agresiv për të neutralizuar tërësisht angazhimin diplomatik të Kosovës në arenën ndërkombëtare.

Kuptohet që dobësimi i pozitës diplomatike të Kosovës dhe ndërrimi i prioriteteve në politikën e jashtme amerikane, shndërruan Kosovën në konflikt të ngrirë diplomatik, duke rikthyer shumë gjëra mbrapa, mbetjen e UNMIK-ut në Kosovë dhe fillimin e zbatimit të gjashtëpikëshit të Ban Ki Moonit, edhe pse nga zyrtarët i deklaruar si i papranueshëm, ashtu si zgjedhjet paralele në Kosovë dhe vendosja e aparatit administrativ të shtetit serb në Kosovë – jo strukturat paralele (nocioni i strukturave paralele do të konceptohej si padëgjueshmëri qytetare, jo si instalim i ligjeve të shtetit tjetër, dmth okupim i një pjese të territorit të Kosovës).

Variacionet politike dhe diplomatike jo të zakonshme i përpiu "status-quoja" dhe propaganda serbe e ndihmuar nga rusët dhe pesëshi evropian që nuk e kishte pranuar pavarësinë e Kosovës, duke adresuar projekte të reja të hapjes së bisedimeve dypalëshe, shqiptaro serbe, pa ndonjë sinjal paqeje dhe pajtimi që do të dërgonte Serbia, kërkim faljen dhe pranimin e sovranitetit territorial të Kosovës.

Tërë kësaj propagande të fuqishme diplomatike dhe i trysnisë në palën më të dobët, atë shqiptare, e nxiti edhe intervenimi bastisës i Policisë së EULEX-it, në objektin e Ministrisë së Telekomunikimit dhe të Transportit, por edhe në pasurinë individuale dhe familjare të ministrit Limaj, pa u dhënë asnjë shpjegim publik; ky "agresion" në institucionet e Kosovës erdhi menjëherë pas zënies në flagrancë të pjesëtarëve të EULEX-it në Doganën e Hanit të Elezit.

EULEX-i me rastin e intervenimit shkeli edhe të drejtën e informimit të qytetarëve, gazetarëve nuk iu dhanë informacione respektabile që do të arsyetonin veprimin e dhunshëm policor. Është përfolur publikisht implikimi i ministrit Limaj në aferë korruptive, sidomos pas dyshimeve të ngritura të qytetarëve për dëmtimin e shpejtë të rrugëve të asfaltuara, por edhe për lidhjet dhe fajësinë e mundshme të tij në hapjen dhe "dhurimin" e tenderëve për miqtë, familjarët dhe të afërmit e tij, e publikuar në shtypin ditor.

Se ka dyshime të bazuara për korrupsion shtypi vendor e bëri të ditur edhe nga shpalosja e bisedimeve telefonike të kryeministrit me diplomatë me ndikim për transferimin e mundshëm të ministrit Limaj në një shtet të huaj, për të mbuluar marren qeveritare. Se a janë të sakta këto deklarata apo jo këto nuk i demantoi qeveria, prandaj mund të rritet edhe shkalla e besueshmërisë në burimin e informacionit.

Përfundimisht as qeveria, por as kryeministri nuk ishin në nivel të detyrës, kryeministri nuk e pa të arsyeshme t’u drejtohet qytetarëve të Kosovës "to person" për gjendjen e jashtëzakonshme që u krijua pas intervenimit policor të EULEX-it, duke u anashkaluar sistemin legjislativ dhe juridik të Kosovës. Nuk u hetua fare se ka institucione stabile demokratike në Kosovë.