Ankthi i përsëritjes

“Kam lindur në një vend të vogël, qesharak, ku origjinaliteti dhe pavarësia shikoheshin me dyshim“. Kështu aktori i njohur holandez, Rutger Hauer, e përshkruan provincën e mbërthyer nga mendimi uniform ku njerëzit flasin dhe mendojnë njësoj; ku e reja pritet me dyshim; ku nuk duhet të jesh vetvetja; ku duhet të jesh si të do shumica; ku nuk duhet të ndryshosh; ku duhet të mbetesh përherë i njëjtë.

Është vështirë të jetosh aty ku njerëzit njihen mes tyre; ku humb kohë duke përsëritur gjërat e zakonshme; ku nuk ka qoshe për të folur me veten dhe as rrugë ku nuk të njeh askush.

Është e vështirë të jetosh aty ku koha ka ngrirë; ku tjetërsohesh çdo ditë; ku bëhesh pjesë e turmës; ku duhet të jesh ashtu siç nuk ke dashur që të jesh.

Është e vështirë të jetosh në vendin që t’i shuan mendimet rebele; që t’i ndrydh vullnetet; që të shkakton ankthe.

Është e vështirë të jetosh aty ku jetohet me ligjet e ngurta të traditës; ku jetën ta orientojnë të vdekurit; ku të lodh kodi i mirësjelljes; ku pleqtë vendosin për jetën e të rinjve.

Është e vështirë të jetosh aty ku ka pak kujtime dhe shumë klishe; ku ka humbur gjuha; ku lagjet, sheshet, vendet komunikojnë me britma e të shara; ku shumëkush flet me kompetencë të frikshme; ku shumëkush vetëshfajësohet; ku turpi merret si dobësi dhe heshtja si marrëzi.

Është e vështirë të jetosh aty ku gjatë gjithë jetës i sheh të njëjtat fytyra nëpër ekrane; ku flitet për të njëjtat kërkesa; ku bëhen zgjedhjet dhe zgjidhjet e njëjta.

Është e vështirë të jetosh aty ku flitet për të ardhmen e ndritur; ku jetohet në emër të së kaluarës dhe nën ankthin e frikës retrospektive.

Është e vështirë të jetosh në vendin që e mendojnë si qendër të botës edhe pse aty nuk ndodh asgjë.

Është vështirë të jetosh në botën mediokre, të çekët, që të shurdhon me refrene të mërzitshme; që t’i rrëfen muhabetet më të zakonshme; ku qeshet me barsoletat e moçme.

Është e vështirë të jetosh aty ku kundërmon krimi; ku flitet vetëm për kuzhinë, fitnes e shoping. Në botë estrade, zhurme, pagjuhësie. Me shumë nervozë dhe mungesë finese. Me parulla dhe mungesë kreativiteti. Me amatorë që flasin profesionalisht.

Është e vështirë të jetosh aty ku ka etiketa dhe nuk ka etikë; ku ka moralizime dhe mungesë morali; ku në emër të heroizmave lartësohen qyqarët.

Është e vështirë të jetosh në botën me shumë mjegull dhe mungesë qartësie; në botën me re kalimtare dhe mendime të gatshme.

Për të mbijetuar duhet të besosh se aty askujt nuk i detyrohesh për asgjë. Nuk ke përse t’i detyrohesh qytetërimit të mendjecektësisë dhe diktaturës së turmës, që janë të pranishme në shumë vende, qytete, metropole dhe jo vetëm në vendin e vogël dhe qesharak që e përmend Haueri. /Portalb/