Kosova josovrane me votues sovranë

Kosova e paketës së Ahtisarit, arriti të formësohet, të shpallet dhe të ndërtohet si një shtet i pavarur. Por, edhe në prag të gjashtëvjetorit të shpalljes së pavarësisë, sovraniteti shtetëror i Kosovës akoma po nëpërkëmbet.

Formati i saj i paketuar edhe me Kushtetutë, sikur nuk po arrin të dalë plotësisht nga paketimi i sovranitetit të kufizuar. Edhe pas njohjes masive ndërkombëtarisht, rrugët e ndërtimit të plotë sikur po vazhdojnë pafundësisht.

Raunde negociatash të njëpasnjëshme, në vend se të forcojnë shtetësinë e brishtë, pas çdo raundi të imponuar bisedimesh me Serbinë, Kosova po paguan çmime të dhimbshme në kurriz të sovranitetit dhe shtetësisë! Duke ndërtuar edhe sovranitetin e dyfishtë. Një Kosovë shtet dhe një Kosovë me shtetësi. Kosovë multietnike dhe multisovrane, njëkohësisht.

Krahas sovranitetit të dyfishtë, që po i zë frymën shtetësisë së Kosovës, në zgjedhjet e fundit doli nga heshtja dhe po flet me gjuhën e votës edhe sovrani i vërtetë. Sovrani i votës së lirë, që premton ndërtimin real të një shteti të mirëfilltë demokratik, të denjë dhe të pranueshëm edhe për familjen evropiane të demokracisë.

Përfaqësuesit e pavarësisë filluan ta ndërtonin mbrapshtë pavarësinë e tyre pushtetare kundrejt votuesit dhe jo të shtetësisë. Pushtetarët pushtuan pushtetin, absolutisht! Ndërsa, votuesin, sa nuk e shndërruan në një makineri reproduktive të vullnetit të pushtetarëve dhe jo të vullnetit të lirë politik!

Në një shtet të pavarur, të cilit po i gërryhej sovraniteti përditë, po rriteshin vetëm pushtetarët absolutistë. Derisa pushteti po koncentrohej tek pushtetarët, tek votuesit e tyre, po shtrihej mjerimi dhe varfëria e paskajshme! Po rritej marramendshëm distanca votues-pushtetar.

E gjithë perspektiva e pushtetit po orientohej në bisedime shtetëformuese jo shumë afirmative dhe mirëqenie të një klase pushtetarësh numerikisht të kufizuar dhe shërbyesve servilë të tyre të pafund, si dhe punësim vetëm të të privilegjuarve. Punësime të të punësuarve edhe me disa vende pune, ani se ka vendbanime të tëra pa asnjë të punësuar.

Tashmë, mirëqenia, çdo ditë e më shumë po rritej dhe përqendrohej në individë të kufizuar numerikisht, krahas të cilëve po rritej dhe varfëria që po shtrihej papërballueshëm masovikisht!
Pushtetarët tanë, pa dallim përkatësie partiake, ngjyre a ideologjie politike, fetare a nacionale, po thellonin shkëputjen nga ata që ju japin mandatin, duke ua kthyer kundërshpërblimin në formë të mandatës!

Votuesi, si sovran i delegimit të mandatit tek pushtetari, në vend të mirëqenies po merrte mandatën e të varfrit! Ndërsa, të përfituarit po bëheshim vetëm grupe të interesit dhe të pushtetit, numerikisht të kufizuar.

Prej kohësh, rrjeti i përfituesve të privilegjuar nuk tejkalon orbitën e pushtetarëve ku veprojnë, afarojnë, harbojnë dhe argëtojnë. Kjo edhe po bëhej orbita ku ata sillen dhe jetojnë në frymën dhe frymëzimin e atyre që rreth tyre sillen të kënaqur pa e kuptuar se ka një botë të tërë njerëzish që vuajnë jetën dhe nuk e shijojnë të mirat e atyre që i rrethojnë.

Dhe, harruan pushtetarët tanë, se bota e votës është shumë më e madhe se ajo bota e përfituesve shërbëtorë, të cilët janë rehatuar me fis e me farë. Vërtetë janë pak të kënaqurit që i rrethojnë pushtetarët tanë, përtej të cilëve, ata, nuk lënë te shohin mjerimin që po shtrihet si murtajë, jashtë këtij servisi njerëzish lajkatarë, numerikisht të paktë, por servilë e lavdërues të mëdhenj. Përtej lëvdatave të pafundta iluzioniste, thuajse nuk ekziston asgjë që ja vlen t’i shqetësojë padronët e tyre pushtetarë.

Dhe, vjen dita kur mandatin e dhënë, votuesi, do ta kthejë në mandatë ndëshkimi e humbjeje për mosmirënjohësit pushtetarë. Kështu edhe na e përkujton të gjithëve se sovrani është ai që voton dhe jo ai pushteton!

Prandaj, edhe ndodhin përmbytjet e mëdha: rënia e pushtetarëve, sado autoritarë qofshin ata!
Kur vendosë sovrani, përtokë bien të “mëdhenjtë” dhe të “vegjlit” fitojnë!

Urime Kosovë!