Lojë me të rinjtë

Shumë epitete po jepen për të, ”mosha e bardhë”, ”ardhmëri”, ”pararojë”, ”fuqi”… e në anën tjetër kemi vetëm përbuzje, mjegullnajë, sfilitje e shumëçka tjetër – zi e më zi.

Kush po i bën këto të zeza për rininë? Po kush tjetër pos censorëve të vetë shoqërisë aktuale demokratike dhe tarafët e partive politike.

Kush po e udhëheq këtë punë dreqi me rininë? Kush po i dekompozon idetë e të rinjve? A ka shoqëria jonë demokratike interesim të njëmendët për problemet e të rinjve?

Jo.

E ne, rinia, po mbetemi pa kurrgjë. Po manipulohemi, po shfrytëzohemi, po torturohemi nga matrapazët e ndryshëm të cilët po na grahin udhëve të paudha, siç janë-hajnia, dallaveret e ndryshme, prostitucioni, droga e shumë e shumë abuzime të tjera…

Dinjiteti i kësaj fuqie po zbehet dita-ditës. Perspektivë nuk ka. Punësim s’ka. Vendimmarrje s’ka, andaj energjia jonë e fuqishme po orientohet mbrapsht.

Më besoni, askush s’po mendon mbarë për ne. Askush! E, ne jemi të detyruar ta lëshojmë vendin tonë. Të shkojmë jashtë. Të gjejmë punë atje, shpëtimin, duke i kapërcyer shtatë autobus e duke i kapërcyer ndoshta shtatë male, shtatë lumenj…

Në mendjen tonë është ngulitë fjala ikje. Kjo është e vërtetë. Ikin të rinj e të reja, nxënës, studentë, të diplomuar me dy fakultete, magjistra, nëna e baballarë. Çka po na pret atje ndoshta nuk jemi duke e ditur tamam. Po na presin kampet, burgjet, WC-të e Evropës.

Kosovë, vendi im i dashur, mos luaj me kapitalin tënd të çmuar. Ruaje rininë tënde. Dili zot.
Evropë, vendi im i dashur, ruaje fuqinë tënde (se je plakur) se ajo është te të rinjtë.

Ju lutem mos luani me ne – rininë!