Greek Love

Jo vetëm në mitologji. Jo vetëm nëpër romane e libra historish e filozofik. Tregimi për dashurinë mbijeton. Qoftë edhe pas tragjedive. Kështu ishte dhe do të jetë. Dashuria greke mbetet e përhershme. S’vdes kurrë. Pa marrë parasysh çmimin!

Djathë politika

Nuk mund të mos bezdisesh pafund kur të rastis të jesh jashtë Ballkanit dhe në pothuaj çdo raft ushqimesh të importuara nga ky rajon të shkruhet dallueshëm: djathë grek, jogurt grek, kjo e ajo greke. Dhe shumë njerëz që ngarendin t’i blejnë përkundër çmimeve të kripura. Se janë të shijshme.

Sigurisht, shumë nga këto produkte kanë origjinë nga vende tjera të Ballkanit, por si ndodh gjithmonë çdo gjë e mirë duhet të jetë greke.
Sepse gjithçka nis me qytetërimin grek, kjo, sikur domosdoshmërisht i bën ata të jenë bartës kryesorë të pothuaj gjithë vlerave kulturore e civilizuese të një gadishulli të tërë. Padrejtësisht.

Standardet para statusit

Sigurisht që nuk është rasti i Kosovës. Është Greqia moderne. Fluska e pasur nga Ballkani e lodhur e e varfër. E dashura e Gjermanisë, Francës, Amerikës, gjithë botës. Anëtare e BE-së që nga 1981, dukej të jetë vendi ideal nga qoshku problematik i Evropës.

Me pensionistët më të rinj në Evropë, me deficitin shtetëror katërfish më të lartë se norma e lejuar e BE-së, e me borxh të përafërt 300 miliardë euro, Greqia e ka katranosur keq mbajtjen e standardeve evropiane. Nëse ndonjëherë t’i ketë plotësuar ato, qoftë para apo pas pranimit në BE.

Tragjikomedia

Krizat e thella ekonomike të viteve të fundit, borxhet enorme, trazirat sociale e papunësia e madhe në eurozonë s’janë tjetër pos një tragjikomedi tipike. Shfaqja mbahet në Greqi me regji dhe skenar nga BE-ja. Spektatorë, njerëzimi mbarë.
Edhe një here papërgjegjshmëria, nacionalizmi e sharlatanizmi grek vazhdojnë të sfidojnë e kërcënojnë kredibilitetin e kontinentit të vjetër. Kjo do të bëhet edhe më turpëruese sidomos në fillim të nëntorit në samitin e G-20, nga ku pritet të kërkohet lëmoshë prej Kinës e Brazilit të varfër.

Se a është Evropa vërtet e dashuruar në Greqinë, apo përmes fshirjes së gjysmës së borxheve greke dhe financimit të pjesës tjetër po provon të shpëtojë veten, mbetet të shihet. Sepse përkundër kësaj shumë grekë sërish nuk duan t’ia dinë. Ata mbase do refuzojnë ofertën evropiane në referendumin e përtacisë. Sepse ende duan t’ia hedhin paqt, pa u munduar fare. Se janë grekë.

Ndërkohë qeveri të tëra anembanë Evropës nuk flejnë të qeta. Kostoja do të jetë e papërballueshme dhe afatgjatë. Si në rrafshin financiar, politik e social.

Lajmet jo të mira vijnë sërish nga Ballkani. Nga Greqia fqinje. Ajo nuk është vetëm dele e zezë brenda Bashkimit Evropian. Është një dele e zezë më shumë nga Ballkani.
Me jogurtin e thartuar.