Lakmitë e fqinjëve

Jo rrallë herë gjatë historisë kemi qenë të rrezikuar nga popujt fqinjë, këtë e dimë mirë të gjithë shqiptarët apo jo? Dhe, jo rastësisht sot më shumë se gjysma e shqiptarëve jetojnë të ndarë nga trungu i shtetit amë. Përderisa politikës së shtetit Shqiptar dhe atij Kosovar (si dy shtete shqiptare) e orientuar kah integrimet në strukturat euro-atlantike, si duket u ka rënë mjegulla syve dhe nuk i interesojnë problemet e shqiptarëve dhe cenimi i sovranitetit që sponsorizohet dhe praktikohet vazhdimisht nga shtetet fqinjë, duke filluar nga format e asimilimit, diskriminimit dhe cenimit të sovranitetit! Kush po i bënë këto?

Ne jemi dëshmitarë të disa ngjarjeve në kohen e fundit që po ndodhin me shqiptarët dhe pushtetin maqedonas, që pas nënshkrimit të Marrëveshjes së Ohrit, pothuajse ndryshimet politike maqedonase nuk po vërehen dhe vazhdojnë në atë ritëm “anti-shqiptar”, që pushteti sllavo maqedonas në mënyrë sukcesive vazhdon t’i provokon shqiptarët.

Një vendim i nxjerr nga Ministria e Kulturës së Maqedonisë për ndërtimin e një kishe ortodokse në muret e Kalasë së Shkupit, dhe përpjekjeve për të shkatërruar shtëpinë e lindjes së nobelistes shqiptare Gonxhe Bojaxhiu, siç njihet ndryshe Nëna Terezë, këto veprime i kanë tensionuar marrëdhëniet edhe ashtu të brishta mes shqiptarëve dhe pushtetit maqedonas, dhe si rezultat i saj në organizim të disa OJQ-ve shqiptare kanë protestuar, edhe pse ishte arritur një marrëveshje qeveritare për ndërprerjen e punimeve dhe punimet prapë kanë vijuar. Këto veprime konsiderohen si falsifikim i historisë dhe përvetësimit të trashëgimisë kulturore dhe shpirtërore shqiptare përmes ndërtimit të kishës në kala

Një situatë më të mirë nuk e kemi as në Kosovë dhe as në Shqipëri, që konsiderohen si trungu i ‘’Shqipërisë Natyrore’’. Para disa ditëve, në prag të regjistrimit të popullsisë në Shqipëri, një konsull dhe disa deputetë grekë bënë deklarata nacionaliste dhe separatiste për “Vorio-Epirin” në Korçë dhe duke i nxitur banorët vendas shqiptarë, vllahë dhe maqedonas që të regjistrohen si grekë, sepse sipas tyre të gjithë ata janë grekë, dhe se kjo pjesë toke i takon Greqisë. Edhe pse politika greke del me një deklaratë ku thuhet se ky nuk është qëndrim zyrtarë i Athinës, këto veprime konsideroj se përbëjnë shkeljen më të rëndë dhe më barbare të sovranitetit të Shtetit Shqiptar. Këto veprime tregojnë se sa shteti Shqiptar është i fuqishëm për t’i mbrojtur banorët dhe interesat e vendit. Siç duket forcat politike shqiptare bëjnë plane për të treguar sa janë të fuqishme në mes vete si rival politik duke synuar vetëm karrigen si synim parësor, ndërsa interesat shtetërore dhe qytetare ia lënë në duar fatit.

Situatë edhe më të veshtirë kemi në Kosovë nga provokimet e shtetit serb, që me ane të grupeve paralele politike dhe grupeve fetare që veprojnë në Kosovë shpesh herë me deklarata dhe vizita të krerëve të shtetit serb, cenojnë sovranitetin edhe ashtu të brishtë të shtetit të ri. Duke kërkuar mbrojtjen për trashëgimin kulturore të “serbëve” në Kosovë, sidomos mbrojtjen a kishave dhe manastireve: Manastirit të Deçanit, Kishës së Shën Gjergjit në Prizren, Manastirit të Deviçit dhe Patrikanës së Pejës, dhe gjithmonë nën petkun fetar, shpesh herë kemi qenë dëshmitarë të deklaratave dhe të vizitave të krerëve politikë të Serbisë duke bëre thirrje anti-shqiptare dhe akoma duke konsideruar Kosovën si djep të Serbisë.

Para disa muajve me rastin e inaugurimit të peshkopit të Rashkës dhe Prizrenit, Teodosije , ishin pjesëmarrës shumë nga politikanët e qeverisë së Serbisë, ku ndër ta ishte edhe zëvendës/kryeministri serb, Ivica Daçiç, i cili bëri një shëtitje në sheshin “Shatërvan” sikur të ishte në “oborrin” e tij. Edhe këtë herë ai dha deklarata anti-shqiptare, duke përsëritur refrenin se “Prizreni është djep civilizimit Serb”.

Të gjitha këto veprime të kohës së fundit, janë kundër shqiptarëve. Edhe pse sot jetojmë në kohë moderne dhe në “paqe”, ndjenjat e shteteve fqinje për të shtuar territore nuk janë shuar, akoma trojet shqiptare konsiderohen si trojet ku më lehtë mund të “shkulen”, aq sa munden …!

(Autori është student i Juridikut)