Politika i përzien gishtërinjtë, vritet drejtësia!

Ajo çka po ngjet me Albin Kurtin s’ është gjë tjetër pos një politikë, trysni, përmes kërbaçit, t’i mbyllet goja, të ngulfatet mendimi i tij i lirë, si lider i Lëvizjes Vetëvendosje! Bëhet trysnia: Mbylle gojën, ose të pret ndëshkimi! Zëri kritik i këtij lideri, ndryshe nga pushtetarët, politikanët, bëri që ndaj tij të aktivizohen, përdoren ‘mekanizmat e shtetit’, për ta "disiplinuar".

Ai ngriti zërin kundër pakos së Martti Ahtisaarit, kundër decentralizimit. Teza e tij është se Serbia "e merr kalanë nga brenda…". Kjo u pengon atyre që bëjnë "politikën e lartë". Andaj, mu për këtë i kërcënohen me kërbaç, i bëjnë shantazh se do ta pësojë.

Sërish dolën në skenë Kurtistët dhe Antikurtistët. Të parët, Kurtistët, idolin e tyre e cilësojnë si vox populi, ndërsa tabori tjetër, të paktët, bëjnë vërejtje:"Ky Albini po naj prishë politikën…".

Albini s’ ka kryer kurrfarë vepre penale. Për politikanët s’ vlenë parimi i trashëguar nga e drejta romake: nullum crimen, nullum poenae, sine lege – nuk ka vepër as dënim, nëse nuk është i parashikuar me ligj. Politikanët e gjejnë vegëzën, e sajojnë veprën, imagjinojnë ‘ veprimin inkriminues ‘. Prokurorët bëjnë cilësimin e veprës, nxjerrin "pacientët" në gjyq.

Zyrtarët e EULEX-it s’janë budallenj, e dinë kush e shkaktoi rrëmujën më 10 shkurt 2007, kush janë vrasësit e dy protestuesëve Arben Xheladini dhe Mon Balaj. Megjithëkëtë, e nxjerrin në gjyq viktimën, të akuzuarin Albin Kurtin. Në rastin konkret, Kurti e ka vendin në gjyq, jo si i akuzuar, po si dëshmitar. Politika i përzien gishtërinjtë, vritet drejtësia.

Në Athinë policia vret protestuesin 15 vjeçar, ngritet në këmbë Greqia. Te ne ndodhë e kundërta, bëhet politika…

Prokurorëve dhe gjykatësve u ka nxjerrë telashe ky "recidivist", të cilin si zëdhënës të UÇK-së në zyren e Adem Demaçit në Prishtinë e pati rrëmbyer regjimi i Sllobodan Millosheviqit duke e mbajtur në burgjet e Serbisë. Pas luftës, ai merr atributin e të akuzuarit të OKB-së, tash të EULEX-it.

Kundër liderit të Vetëvendosjes! ishin "njerëzit e UNMIK-ut". Këtë e bëjnë sot ata të EULEX-it. Lënda që ishte në "strofull" gati dy vjet, nxirret, paralajmërohet se gjyqi ndaj tij do të rinisë më 15 shkurt.

"EULEX-i nuk ka kohë dhe vullnet politik (guxim jo se jo) të merret me kriminelët e Serbisë në Kosovë, dhe as me politikanët e korruptuar. Ai nuk ka ardhur këtu as për ta hetuar pasurinë milionëshe të udhëheqësve politikë në vendin tonë. Jo. EULEX-i ka ardhur në Kosovë të arrestoj ushtarë të thjeshtë të UÇK-së dhe shqiptarë që kërkojnë vetëvendosje", thuhet mes tjerash në komunikatën e Vetëvendosjes!

Dy ditë pas seancës së KS të OKB-së, ku u fol edhe për planin Feith – Thaçi për "integrimin e veriut në Mitrovicë", paralajmërohet procesi ndaj Albinit, përballja e tij me gjyqin dy ditë para se të nis manifestimi, shënimi i dyvjetorit të pavarësisë sonë. Ndoshta, kjo mund të mos jetë koincidencë ?!

Shpesh ndodhë, politika t’ia "shkel këmbën" drejtësisë. Ajo është katalizatori i së keqës. Prokurorët e gjykatësit formalisht e kryejnë punën, i qojnë në vend mesazhet e politikës. Në këtë kontekst, shkëpus një mendim të publicistit gjerman Hans Habe, i cili në librin e tij "Zotërinj porotë" thotë: gjykatësi i shërben shtetit, por kjo s’do të thotë se në vendet demokratike përfaqëson popullin.

Lënda e Albinit daton që nga 10 shkurti 2007, atë ditë kur policia e UNMIK-ut, njësiti i rumunëve, hapi zjarr mbi protestuesit, ekzekutoi Arben Xheladinin e Mon Balajn, u shkaktoi plagë trupore 80 të tjerëve. Vrasësit s’ i gjeti gjë, s’u mungoi as qimja e flokëve, ata sot shetisin të lirë në vendin e tyre. Nuk e gjeti gjë as kryepolicin e UNMIK-ut, Stephen Curtisin dhe të tjerët. Pse?!

"Njerëzit e UNMIK-ut" u morën me viktimën, Albinin duke e mbajtur herë brenda grilave, herë jashtë tyre, në arrest shtëpiak. Një "trajtim" i këtillë zgjati gati një vit.
Gjatë seancës së parë, më 19 shtator 2007, gjykatësi Maurizio Salustro e fyu personalitetin e Kurtit, i tha "mbylle". Kjo arrogancë u shpreh në seancat e tjera. Salustro, i veshur me xhinse, me kapelën "Nike", sillej si në rrugë, kafene. Skenat e pamira të tij i ka vërejtur edhe prokurori i çështjes Eli Copel.

Pikërisht më 7 shkurt 2008, në Gjyqin e Qarkut në Prishtinë, ndodhi "autogoli" i Salustros. Albinit iu ndërpre paraburgimi. Arsyeja ishte e thjeshtë. Avokatët iu përmbajtën apelit të Albinit të "mos duken" në gjykatore. Trupi gjykues u zu pisk, "ngrehu flamurin e bardhë".

Me vendim të posaçëm, atë ditë, më 7 shkurt, Albinit i ndërpritet paraburgimi. Policët e rrëmbejnë, i vënë prangat dhe me shpejtësi e largojnë nga gjykatorja, e çojnë në burgun e Prizrenit për t’u "shkarkuar". Po këtë ditë, në orët e mbrëmjes, rrugës për në shtëpi ai pëson në fatkeqësi trafiku.

Gjykatësi s’i "pa" prangat! Kësaj, zotëri Salustro, i thonë privim i kundërligjshëm nga liria, vepër kjo penale e sanksionuar sipas nenit 162 të Kodit penal të Kosovës. Po të ndodhte ky veprim në vendin e tij, Itali, do t’i jepej "kartoni i kuq".

Albini akuzohet për tri vepra penale: pjesëmarrje në turmë, pjesëmarrje në grup në pengimin e personave zyrtarë si dhe thirrje për rezistencë, të sanksionuara sipas Kodit penal të Kosovës.

Në gjyqin e parë, ai përgënjeshtroi aktakuzën, pohoi se është e inskenuar, ka prapavijë politike. Ndërkaq dëshmitarët policë, me uniformë e pa uniformë, i "futi në gërshërë", nxori në pah deklaratat e tyre kundërthënëse. Mbrohej në gjuhën amtare, për hir të auditoriumit në gjykatore, e here herë fliste edhe në anglishte. Madje, e nxori nga takti gjykatësin Salustro. Ky i nervozuar i thoshte: Mbylle gojën… Atij edhe në gjyq i mohohej fjala e lirë!

Me asnjë fakt, provë juridike nuk u vërtetua që Albini të ketë bërë rezistencë, të ketë penguar personat në kryerjen e detyrës zyrtare.

Si reporter i gjyqit e kam ndjekur këtë proces për gazetën ku punoja. Procesin e kanë ndjekur edhe misionarët për mbrojtjen e të drejtave të njeriut, amerikanja Julie Chadboume, danezja Jytte Lindgard etj. Historia e procesit të Albinit gjendet në raportet e organizatave për mbrojtjen e të drejtave të njeriut, Amnesty International (AI), me seli në Londër, Human Rights Watch (Nju Jork)…

Ky proces i ngjet lojës së futbollit, një kampionati. UNMIK-u "doli nga loja", "nuk u kualifikua për kampionat", atë tash e zëvendëson EULEX-i. Në lojë janë: Albin Kurti, EULEX-i, dy qeveritë, njëra e Prishtinës, tjetra e Beogradit. Dy skuadra "të forta", ajo e Londrës (Amnesty International) dhe e Nju Jorkut (Human rights Watch) … Kush do të jetë asi?