Skizofrenët në pushtet

Muzeumet janë institucione nacionale nëpër të cilat ruhet e ekspozuar e kaluara! Popujt e lashtë këtë kohë, pra, të kaluarën, e ruajnë me xhelozi, ndërsa, popujt e mëdhenj të kaluarën e ekspozojnë me krenari. Për shembull, francezët mburren me muzeumet e veta nëpër të cilat mund të gjeshë fakte historike, relikte, artefakte, objekte të ndryshme arkeologjike jo vetëm franceze por edhe botërore.

Francezët për asnjë çmim nuk kanë lejuar që të përvetësojnë faktet historike që i përkasin kulturave, civilizimeve, popujve të huaj. Në muzeumet e tyre hasen objekte histoike e arkeologjike me mbishkrime se i përkësin kulturas perse, egjiptase, arabe, etj. etj., varësisht se ku kanë funksionuar si kolonizatorë dhe prej nga i kanë sjellë në Francë.

Popujt e mëdhenj e të pakompleksuar mburren me atë që janë dhe jo me ëndërrat ku shpërfytyrohen në tjetërfarësh, në atë që ua ka ënda të jenë.

A ka fund hajdutëria

Sllavomaqedonasit patën fatin që si ardhacakë të shtrihen në një hapësirë territoriale me një të kaluar nga më të lashtat dhe më të bujshmet në botë. Maqedonia e sotshme fle në djepin e civilizimit iliro-pellazgo-grek! Këtë fakt e pranojnë e tërë bota, përveçse sllavomaqedonasit e sotshëm të cilët këmbëngulin në pronësinë e kësaj hapësire në të cilën “Zoti i lëshoi atëherë kur nuk kishte shpirt njeriu në Evropë!!!” si dhe në autorësinë e çdo gjëje të lavdishme nga fusha e historisë dhe arkeologjisë.

Kësisoj, maqedonasit e sotshëm, përmes fenomenit të antikuizimit, mëtojnë të dëshmojnë për një kontinuitet të pashkëputshëm të këtij populli që ka lidhje të drejtpërdrejta me të Madhin Zot! Pikërisht, duke qenë të bindur në këtë lidhje të “hyjnishme”, maqedonasit e sotshëm i kanë shpallur luftë tërë botës, jo me forcë e teknologji ushtarake, por me “forcën” e përvetësimit të historisë, të kulturës, civilizimit, të së kaluarës së lashtë e të përbotshme.

Emrin e shtetit, të identitetit, emërtimin e gjuhës, të kulturës, të historisë e përvetësuan njëkohësisht duke shprehur pretendime territoriale, kulturore e historike ndaj grekëve! Vjedhja dhe përvetësimi i një gjëje të huaj sanksionohet me të gjitha normat, kanunet, ligjet njerëzore e hyjnore. I trishtueshëm është fundi i hajdutërisë!

Shtetësia humb identitetin nacional
Çështja e emrit të shtetit dhe e identitetit maqedonas është një pikë uji në oqeanin e konteksteve shqiptare në Maqedoni! Këtë e dinë edhe vetë maqedonasit e sotshëm ndaj dhe janë kaq të çartur karshi shqiptarëve. Çartja nacionale maqedonase është pasojë e eksperimentit serb për ngjalljen e refleksit pavllovian! Çdo shqiptar dhe çdo gjë shqiptare te secili maqedonas ngacmon urrejtje, madje urrejtje patologjike. Kjo urrejtje gjithnjë e më shume po vjen duke u shtuar. Sa më tepër që po trashet mosmarrëveshja me grekët aq më tepër provokohen shqiptarët (madje në të gjitha viset etnike) dhe ky provokim shprehet pikërisht përmes urrejtjes si pasojë e atij refleksi pavllovian!

Dikush shumë keq e ka mësuar kryeministrin maqedonas, Nikolla Gruevskin, me politikën e grindjes, apo me atë filozofinë e përçudnueshme “sa më keq brenda aq më mirë jasht”! Me këtë rast Gruevski mendon se gjendet para dy zgjidhgjeve: e para, me përkeqësimin e situatës politike në raport me shqiptarët, bota do të ketë mëshirë dhe do ta shpëtojë Maqedoninë duke e futur urgjentisht në NATO e në BE, dhe, e dyta, i vetëdijshëm se do të lëshojë maksimalisht pe para grekëve, mundohet të sigurojë garancione se çështja shqiptare në Maqedoni do të marrë fund me zgjidhjen e kontekstit me grekët!

Loja me identitetin maqedonas mund të jetë fatal për identitetin shqiptar në Maqedoni! Politika shqiptare këtu duhet të jetë shumë e kujdesshme dhe të nis e të japë shenja te ndërkombëtaret se ky truk i Gruevskit nuk do të kalojë me asnjë çmim te shqiptarët! Gruevski për momentin, nën trusninë e urrejtjes antishqiptare, e ka hallin se si ta sigurojë emërtimin e popullit që jeton në Maqedoni, pra, si të vie deri te një identitet që do të dalë nga emërtimi i shtetit të ri e që do të shënojë shtetësinë për të gjithë qytetarët e vendit.

Dikush do të thotë se shqiptari mbetet shqiptar sot e përjetë, por ama, të mos jesh shqiptar ne dokumentet shtetërore do të thotë t’i nënshtrohesh rregullave ligjore të shtetit që angazhohet për arritjen e asaj shkalle kur qytetari i pyetur për përkatësinë e tij, fare lehtë dhe pa kurrfare ngarkese do ta theksojë fillimisht përkatësinë shtetërore, pastaj atë fetare dhe në fund përkatësinë etnike.

Po t’i hedhim një sy të gjitha ligjeve por edhe vendimeve dhe qëndrimeve të Gruevskit që kur arriti të sigurojë qeverisje të rehatshme me partnerin politik vazal, BDI-në e Ali Ahmetit, do të shihet se i vetmi popull me të cilin Gruevski ka problem është populli shqiptar! Të gjitha shenjta flasin se në mendjen e Gruevskit ushqehet një dëshirë e sëmurë, një nevojë psikopatike për t’i nënshtruar përdhe shqiptarët. Ky është problemi parësor i Gruevskit dhe jo politika nacionale mbrojtëse e grekëve. Është gjallë i interesuar që në mbamendjen e sllavomaqedonasëve shqiptarët përjetë të ngelin si armiq që duhet të shkilen përjetë.

Deri më tani nuk ka reaguar dhe nuk ka reflektuar ndaj asnjë deklarate paksa më të ashpër që kanë ardhur nga politikanët shqiptarë të vendit. Do me thënë se, nuk i bëjnë përshtypje shqetësimet kombëtare shqiptare, do me thënë se, angazhohet ekskluzivisht për të mirën e maqedonasëve qoftë kjo e mirë fatale për shqiptarët.

Dita “D” e BDI-së

Para disa ditëve, nga BDI-ja nisën të qarkullojnë fjalë se kjo parti mund të dalë nga qeveria aktuale nëse më 7 dhjetor Maqedonia nuk do të marrë datën për nismën e bisedimeve për inkuadrim në BE. Sepse ky paska qenë premtim politik i BDI-së gjatë fushatës zgjedhore të fundit. Sipas kësaj, kjo parti i paska realizuar të gjitha premtimet dhe paska ngelur vetëm edhe nisma e bisedave “euro-maqedonase”!

Në fakt, të gjitha premtimet elektorale të kësaj partie, pra të BDI-së, jo vetëm që janë mohuar por të gjitha ato janë zëvendësuar me ligje në të mirë të sllavomaqedonasëve e që janë votuar unanimisht nga deputetët shqiptarë të BDI-së e të satelitëve të Gruevskit. Asnjë vendim, asnjë ligj, asnjë marrëveshje politike për këtë kohë sa po qeveris VMRO-BDI nuk është në të mirë të shqiptarëve. Marrëveshja e fundit Gruevski-Ahmeti, madje edhe votimi i kësaj marrëveshje që parasheh nga viti i ardhshëm evidenca pedagogjike nëpër shkolla të mbahet në gjuhën maqedonase, shqiptarët e Maqedonisë i ktheu në vitet 1981-1990, në kohën e diferencimeve ideo-politike.

Ali Ahmeti i ngatërruar edhe me shumë ligje të tjera antishqiptare assesi nuk po mundet të dalë para opinionit të vendit dhe atij ndërkombëtar për të protestuar kundër qëndrimeve dhe vendimeve nacionaliste të Nikolla Gruevskit, ndërkohë që, dy-tri vite më parë, në kohën kur nisi një pranverë e mirëfilltë për shqiptarët, natë e ditë rrinte duke u ankuar nëpër Evropë se pse Gruevski nuk formoi koalicion qeveritar me te por me liderin e PDSH-së, Menduh Thaçin. Po del puna se tërë halli i z. Ahmetit paska qenë se si të arrijë dhe t’i qëndrojë përkrah Gruevskit në zbatimin e politikave të tij antishqiptare.

Dikush, njerëz nga BDI-ja, po thonë se 7 Dhjetori do të jetë Dita “D” e BDI-së kur do ta braktis qeverinë aktuale. Ka zëra që po thonë se kjo “ditë D” do të jetë Kongresi i BDI-së i paraparë të mbahet në këtë muaj me ç’rast do të “fluturojnë” shumë koka! Ndërsa, dëgjohen edhe zëra dëshpëruese brenda kësaj partie që thonë se, “dita D” për BDI-në ndodhi pikërisht në momentin kur strukturat e VMRO-së hoqën dorë nga praktika për të kërkuar çdo ditë nga ministrat dhe funksionarët e tjerë shqiptarë të BDI-së të shkojnë e t’ju blejnë byrek mëngjesi! Thënë malsorçe, këta të BDI-së “nuk po vynë ma as për pykë saje”!