Dashuria është e ‘verbër’ ndaj të metave, shpesh çon në zhgënjim dhe mohim të realitetit

Dashuria është një ndjenjë e fuqishme që mund të sjellë lumturi të madhe, por ndonjëherë mund të na çojë drejt humbjes së vetvetes

Llojet e dashurisë që përfshijnë përkushtim të tepruar, mungesë balancimi ose varësi emocionale mund të shkaktojnë një çorientim të thellë, duke na bërë të harrojmë se kush jemi në të vërtetë.

Në vend që të ndërtojmë një lidhje të shëndetshme, mund të përfundojmë duke humbur identitetin tonë dhe duke sakrifikuar veten për hir të marrëdhënies.

Pesë llojet e dashurisë që mund t’ju bëjnë të humbisni veten:

Dashuria që kthehet në varësi

Karakterizohet nga një varësi emocionale e tepruar ndaj partnerit, ku njëri individ bëhet emocionalisht i varur nga tjetri. Kjo lloj dashurie shpesh çon në një mungesë të vetëvlerësimit dhe një frikë të vazhdueshme nga humbja e partnerit. Studimet tregojnë se varësia emocionale mund të pengojë zhvillimin personal dhe të krijojë një ndjenjë të humbjes së vetes.

Dashuria e idealizuar

Në këtë lloj dashurie, shpesh e shohim partnerin si të përsosur dhe të paarritshëm. Duke idealizuar partnerin/en, mund të harrojmë veten dhe të përqendrohemi vetëm në përmbushjen e pritshmërive të tij/saj. Kjo shpesh çon në zhgënjim, pasi askush nuk është i përsosur dhe pritshmëritë e larta mund të krijojnë presion të panevojshëm në marrëdhënie.

Dashuria “sakrifikuese”

Kur një partner/e sakrifikon gjithçka për marrëdhënien, duke lënë pas dëshirat, ëndrrat dhe nevojat -*e tij/saj, kjo mund të çojë në një ndjenjë të humbjes së vetes. Sakrifica është një pjesë e rëndësishme e dashurisë, por kur bëhet në mënyrë të tepruar dhe të njëanshme, mund të sjellë ndjenja të pakënaqësisë dhe humbjes së kontrollit mbi jetën personale.

Dashuria posesive

Kjo lloj dashurie është e mbështetur në kontroll dhe xhelozi. Kur një partner kërkon të zotërojë dhe të kontrollojë tjetrin, krijohet një mjedis ku njëri individ humbet lirinë dhe ndjen se identiteti i tij është i kufizuar. Kjo mund të shkaktojë ndjenja të frikës dhe të humbjes së vetvetes, pasi individi bëhet një “shtesë” e partnerit/es, në vend që të mbetet një person i pavarur.

Dashuria egoiste

Në këtë lloj dashurie, njëri partner përqendrohet vetëm te nevojat dhe dëshirat e veta, duke injoruar ato të partnerit. Kjo krijon një marrëdhënie të pabalancuar, ku njëri individ ndihet i papërfillur dhe i pavlerë. Përqendrimi i vazhdueshëm në vetvete dhe mosdhënia e hapësirës për partnerin/en mund të shkaktojë humbjen e vetvetes dhe të krijojë ndjenja të pakënaqësisë dhe izolimit. /Telegrafi/