Stil Këshilla për kafshët

Shkaqet e kruarjes tek qentë

Para 12 vitesh

Kruarja, si për pronarin e qenit dhe veterinerin, është problem më i shpeshtë dhe më kompleks që e hasin, prandaj nevojitet një diagnozë e saktë, në bazë të cilës duhet caktuar terapia e duhur.

Ambulanca Veterinere “FISI Faunes”
DVM Fisnik Vejsa / DVM Kreshnik Vejsa
045 789 000 / 049 559 450
Te Qafa (afer City Market), Prishtinë
https://www.facebook.com/FisiFaunes

Në vijim do cekim disa nga shkaktarët e kruarjes.

Pleshtat
Prania e pleshtat është një nga shkaqet më të zakonshme të kruarjes së kafshëve shtëpiake. Është e nevojshme që të mbrohen nga parazitëve gjatë gjithë vitit me disa nga produktet e shumta që janë në treg.
Pickimi pleshtit manifestohet me kruarje të rënda, alopeci (rënia e qimeve) dhe hiperpigmentacion (skuqja e lëkurës) kryesisht në zonat rreth e pasme të bishtit, prapa dhe perineumit. Për këtë arsye është i nevojshëm përdorimi i antibiotikëve, kortikosteroideve, antihistamineve dhe acidet yndyrore esenciale për të mbajtur nën kontroll simptomat.

Infeksionet bakteriale – pyoderma
Infeksionet bakteriale – pyoderma është shkaku tjetër i kruarjes. Kjo ndodh më shpesh për shkak të të ushqyerit të dobët, kushteve johigjienike, alergjisë, parazitëve në lëkurë, sëmundjeve endokrine ose për shkak të përdorimit të zgjatur të kortikosteroideve. Infeksionet bakteriale të lëkurës zakonisht karakterizohen nga prania e pustulave dhe kruarja deri tek humbja e qimeve. Trajtimi kërkon aplikimin e antibiotikëve dhe shampove mjekësor.

Pezmatim i lëkurës – Malassezia pachydermatis
Malassezia pachydermatis është pezmatim i lëkurës që është i lidhur me praninë e kërpudhës M. pachydermatis, duke shkaktuar kruarje të rënda, eritemë, hiperpigmentacion, alopeci dhe vetëdëmtim. Shpesh zhvillimi i këtyre kërpudhave në numër të vogël në lëkurë, shkakton disa sëmundje të tjera. Ky pezmatim duhet trajtuar me shampon me substanca antimikotike aktive ose në mënyrë sistematike me antimikotikë.

Alergjia
Njëri nga shkaktarët më të shpeshtë të kruarjes është alergjia. Alergjia në qentë, ndryshe nga njerëzit, nuk shfaq simptoma respiratore, por ndryshime në lëkurë.Dermatiti atopik
Pothuajse 10% e qenve vuajnë nga dermatiti atopik, i cili mund të jetë i trashëguar dhe ka një tendencë që të formojë antitrupa ndaj alergjenëve të ndryshëm nga mjedisi. Racat tek të cilat hasim më së shpeshti dermatitin atopik janë Labrador, Golden Retriever, Terieri Skoces, West Highland White Terrier, Seteri Anglez dhe Irlandez, Bulldogu Anglez, Shar-Pei, Pastori Gjerman, Shih Tzu.
Simptomat e para klinike shfaqen mes moshës 6 muaj deri në 3 vjet.
Dallojmë dy karaktere të këtij dermatiti: sezonal, sikurse ndjeshmëria ndaj polenit dhe, ai vjetor, me ndjeshmëri tek merimangat, pluhuri i shtëpisë, etj.
Simptomat përfshijnë kruarje me intensitet të ndryshëm, skuqje të lëkurës në veshë, përgjatë barkut, perineumit ose në fytyrë. Si shfaqje mund të përmendim infektimet nga bakteret dhe kërpudhat. Diagnostikohet në bazë të simptomave klinike, testit intradermal, testeve aerologjike, etj.
Mjekimi përfshin shmangien e alergjenëve përgjegjës; terapinë simptomatike dhe imunoterapinë.

Ushqim alergjik
Alergjia ndaj ushqimit manifestohet si një sëmundje e lëkurës. Simptomat në kafshët ndryshojnë gjerësisht, nga kruarje me intensitet të ndryshëm deri tek infeksionet e veshit, pezmatimi i qepallave, ndryshimet e lëkurës, etj.

Qeni është zakonisht alergjik ndaj përbërësve të ushqimit si, mishi i pulës, mishi i viçit, produkteve të qumështit, grurit, misrit, etj. Nuk ka asnjë predispozitë race, por disa autorë, megjithatë, sugjerojnë se disa racave janë në rrezik më të madh (Labrador Retriever, West Highland White Terrier dhe Kokeri Spanjol). Sëmundja mund të shfaqet më së shpeshti në mes të moshës prej 2 muaj deri në 4 vjet.

Veterineri juaj ndoshta do të rekomandojë ushqim adekuat për të provuar praninë e alergji ushqimore. Mishi i qengjit, orizi, peshku, janë vetëm disa nga ushqimet më pak alergjike.
Testi ndaj ushqimeve të dyshuara mund të bëhet duke iu dhënë kafshëve ushqimin dhe pastaj të bëhet një pauzë prej 14 ditëve. Pas kësaj periudhe ju jepet prapë dhe shikohet se a shfaqen shenjat e alergjisë.

Kontakti me alergjenët
Kontakti me alergjenët e ndryshëm, shkaktojnë sëmundje të lëkurës. Këmbët dhe pjesa e barkut janë pjesët që më së shpeshti preken kurse simptomat janë në formë të fshikëzave, flluskave me qelb ose skuqja. Diagnoza bazohet në shenjat klinike, historinë dhe eliminimin e shkaqeve të tjera.
Për trajtim shpesh është e mjaftueshme për të hequr shkakun kryesor të alergjive.

Dermatozat psikogjene
Dermatoza psikogjene vjen si pasojë e vetëdëmtimit, si rezultat i çrregullimeve të sjelljes së kafshës. Ajo manifestohet më shpesh si një alopecia lokale, e kufizuar dhe hiperpigmentacion në këmbët e para. Qentë e punës janë të predispozuar për këtë dermatozë pasi që janë gjithmonë nën detyrë dhe nga mërzia, ata të fillojnë të lëpijnë zonat e caktuara të trupit.