Popullariteti i Jeremy Corbyn shkakton brengosje

Fushata për zgjedhjen e udhëheqësit të Partisë Laburiste të Britanisë së Madhe po bëhet gjithnjë e më interesante. Papritmas, Jeremy Corbyn doli në pozitën e kandidatit me gjasa shumë të mëdha për udhëheqës të kësaj partie. Popullariteti i Corbyrnit, në mënyrë të çuditshme, është në rritje të shpejtë. Ai, duke e sulmuar programin e David Cameronit, i cili është duke sjellë varfëri te shtresa e ulët e britanikëve, ka marrë përkrahje nga shumë anëtarë laburistë, nga partitë tjera opozitare, por edhe nga një pjesë konsiderueshme e medies.

Një gjë e tillë, dje e detyroi Tony Blairin të deklarohej për këtë çështje. Blair, në mënyrë indirekte, ka porositur anëtarët e partisë që të mos e përkrahin Jeremy Corbynin, pasi që ai do ta largoj Partinë Laburiste nga qendra në drejtim të së majtës, ndoshta ekstreme. Blair ka bërë me dije që përkrahja ndaj Corbynit është tendencë për kthim të partisë në të kaluarën.

Jeremy Corbyn ishte nga laburistët e paktë që e sulmonte politikën e Blairit dhe sidomos bombardimin e caqeve ushtarake serbe gjatë luftës për çlirimin e Kosovës. Ai, së bashku me Toni Bennin, u solidarizua në Parlament në përkrahje të Serbisë e cila gjë nënkuptonte përkrahjen e Millosheviqit. Për shqiptarët e Britanisë së Madhe, Corbyn, sidomos Benn, kanë qenë figura që urreheshin pa masë pasi që ishin të vetmit politikanë që dolën për të demonstruar kundër bombardimeve. Madje, këta dy politikanë laburistë organizuan një grup të serbëve dhe të disa britanikëve majtistë ekstrem dhe ‘vigjëluan’ plot 78 ditë para 10 Downing Street duke shprehur solidarizim me Serbinë.

Para një viti, kur u shënua 15 vjetori i bombardimeve, Jeremy Corbyn ka botuar një artikull në gazetën e përditshme të Beogradit ‘ПОЛИТИКА’ ku ka çmuar lartë heroizmin e popullit e serb. Sipas tij, serbët, së bashku me ushtrinë e tyre profesionale u bënë ballë me sukses sulmeve të NATO-s.

Është e pakuptueshme që një njeri i këtillë të bëhet udhëheqës i një partie të madhe dhe serioze britanike (por edhe evropiane) dhe të sjellë ndryshime radikale në politikën britanike. Por, nuk është e pamundur. Sidoqoftë, ky fakt është brengosës