Nga: Thoma Note
Na shoqëruan edhe këtë fillim tetori, si çdo vit, lehjet e atyre që do ta kishin mbuluar me jargë puthjesh shkrimtarin Ismail Kadare, nëse ai do të kishte fituar çmimin ‟Nobel”, duke marrë kështu pjesën ‟që u takon” nga lavdia e shkrimtarit të madh. U bënë tashmë më se tridhjetë vjet që i dëgjojmë dhe i vetmi ndryshim që konstatoj është se ato tashmë janë të ngjirura, ose më saktë i përngjasojnë ulërimës së ujqërve ndaj hënës, të cilën nuk e kafshojnë dot.
Një miku im, i cili pati fatin të jetë dëshmitar i përmbysjes së klesidrës, më shprehu mendimin se ‟nuk ka çfarë na duhet çmimi ‟Nobel” i një shkrimtari që ka bërë gjashtë vjersha për Stalinin, përderisa kemi Nënë Terezën dhe Ferid Muratin (ky i dyti ka shpikur viagrën; për ata që nuk e dinë), të cilët kanë qenë me origjinë shqiptare dhe e kanë fituar këtë çmim.”
Ne krenohemi ‟me të drejtë” për origjinën e këtyre figurave të ndritura, por nuk di që ndonjëri prej tyre t’i ketë mëshuar vlerës së origjinës së vet. As i madhi Aleksandër Moisi nuk e ka bërë një gjë të tillë. Pse?
Ndërsa Kadare është i lidhur patologjikisht me kombin shqiptar dhe, edhe pa e thënë ai, atë e lidh vepra e tij me këto troje. E duan lexuesit apo nuk e duan ata që nuk kanë lexuar kurrë letërsi të mirëfilltë, është Kadare që vazhdon të na përfaqësojë denjësisht nëpër botë.
Kadare është dritë-errësira jonë dhe ne duhet ta pranojmë këtë pjesë tonën ashtu siç është, me vlerat dhe dobësitë e veta. Vetëm atëherë, mbase, do të mund të dalim nga zgafella pa dritë, në të cilën kemi rënë.
Argumenti bazë kundër Kadaresë mbetet Stalinizmi. E pranoj se është argument i fuqishëm. Vetëm, mendoj, se nuk duhet harruar se Kadare ka qenë më pak se shtatëmbëdhjetë vjeç kur i ka shkruar këto vjersha. Ato nuk mund të krahasohen kurrsesi me poezitë dhe poemat e tij të mëvonshme, aq më pak me prozën.
Përtypje legjenda në netët e acarta,
Nga uria haje këngët e tua prapë.
Shqipëri,
Të përkulur pas një parmende në muzg,
Të zinte gjumi,
Nën qiellin pus,
Dhe ëndërroje kaq pak lumturi,
Sa në botë s’ka ëndërruar njeri.
‟Përse mendohen këto male” (I. Kadare)
Janë të rrallë ata që i kanë kënduar kaq bukur Shqipërisë.
Unë nuk jam kundër qëndrimit kritik objektiv ndaj kujtdo, gjë që e kam bërë edhe vetë në shkrime të mia të mëparshme, sikurse ka qenë ai ndaj prononcimit denigrues të Kadaresë për kandidatin e parë shqiptar për çmimin ‟Nobel”, At Gjergj Fishtën, mëkat të cilin po e mbart si Gurin e Sizifit që prej mëse tridhjetë vjetësh.
Promo
Reklamo këtuLufta Prigozhin - Putin
Më shumëInvestoni në të ardhmen tuaj – bli banesë në ‘Arbëri’ tani! ID-140
Shitet banesa në Fushë Kosovë në një vendodhje perfekte – 80.5m², çmimi 62,000Euro! ID-254
Ideale për zyre – në qendër të Prishtinës lëshohet banesa me qira ID-253
Bli shtëpinë e ëndrrave tuaja në Prishtinë – ZBRITJE në çmim, kapni mundësinë tani! ID-123
Krijo hapësirën tënde të biznesit – zyre me qira te 4 Llulat – 300€/muaj ID-252
Më të lexuarat
Bëhen bashkë pas dy vitesh Blero e Afrona Dika
Çfarë thuhet në alarmin e NATO-s për aktivitetet 'armiqësore' ruse në Evropë?
“Thellohet misteri” – bleu apo jo SHBA-ja, 81 aeroplanë të vjetër sovjetikë nga Kazakistani?
Nga qershori Aeroportit të Prishtinës i shtohet edhe një linjë e re fluturimi
Xhaka me Bayer Leverkusenin hap të madh drejt finales, Roma bie në ‘Olimpico’
"Nuk ka mbaruar ende, na duhet edhe një gol kundër Romës për finale" - Xhaka flet pas fitores së madhe