Zbulohen detaje të reja për vdekjen e Jean-Luc Godard, regjisori bëri vetëvrasje të asistuar

Janë zbuluar detaje të reja rreth vdekjes së regjisorit legjendar, Jean-Luc Godard.

Sipas informacioneve të fundit, ai thuhet se vdiq nga vetëvrasja e asistuar në Zvicër.

Avokati i regjisorit legjendar franko-zviceran konfirmoi këtë mëngjes se Godard zgjodhi t’i jepte fund jetës së tij në moshën 91-vjeçare pas një beteje të gjatë me ‘sëmundjet e shumta shfuqizuese’.

Godard vdiq në shtëpinë e tij në qytetin zviceran Rolle, në liqenin e Gjenevës, tha familja e tij në një deklaratë, duke shtuar se ai do të digjet dhe nuk do të ketë ceremoni zyrtare, shkruan DailyMail.

Ndërsa eutanazia në Zvicër është e paligjshme sepse përfshin një individ të ndryshëm nga pacienti që merr një rol aktiv në vdekjen e tyre, mjekët mund të përshkruajnë një koktej droge, të cilat, nëse gëlltiten ose injektohen nëpërmjet një pike intravenoze, i lejojnë pacientit të marrë jetën e tij.

E përditshmja franceze Liberation citoi një person të afërt me familjen të thoshte se ‘ishte vendimi i Godard dhe ishte e rëndësishme për të që njerëzit të dinin për të’.

Godard ishte një nga regjisorët më të mirënjohur në botë, i njohur për filmat francezë të Valës së Re “Breathless and Contempt”, që frymëzoi një brez regjisorësh duke përfshirë Quentin Tarantino dhe Martin Scorsese.

Stili i tij i drejtimit e prishi konvencionin dhe ndihmoi në fillimin e një mënyre të re të krijimit të filmit, me punën me kamerë të dorës, shkurtimet dhe dialogun ekzistencial.

Në festivalin e filmit në Kanë 2014, Godard i tha transmetuesit zviceran RTS se nuk mendonte se do të dëshironte të vazhdonte të jetonte me çdo kusht nëse do të ishte në gjendje të vështirë.

“Nëse jam shumë i sëmurë, nuk kam asnjë dëshirë të më hipin në një karrocë… aspak”, tha ai.

I pyetur nëse do të konsideronte vdekjen e asistuar në Zvicër, ai tha: ‘po… tani për tani’.

Gjatë një karriere të gjatë që filloi në vitet 1950 si kritik filmi, Godard ishte ndoshta regjisori që theu kufijtë në mesin e kineastëve të Valës së Re që rishkruan rregullat për kamerën, zërin dhe narrativën – duke u rebeluar kundër një tradite të mëparshme të tregimit më formulues.

Quentin Tarantino ishte një fans i madh Godardit, madje ai e quajti kompaninë e tij të prodhimit sipas një prej filmave të tij, “A Band Apart”.

I lindur në Paris në vitin 1930, Godard u rrit dhe shkoi në shkollë në Nyon, në brigjet e liqenit të Gjenevës. Ai u kthye në Paris pasi mbaroi shkollën në vitin 1949, ku shpejt u bë pjesë e skenës së Valës së Re të pasluftës.

Ai e filloi karrierën e tij në filma duke shkruar për revista filmike përpara se të publikonte filmin e tij të parë, “Breathless”, në vitin 1960, i cili tërhoqi menjëherë vëmendjen e kritikëve.

Godard vazhdoi të bënte filma të rëndësishëm gjatë viteve 1960, duke përfshirë “Le Petit Soldat”, një tipar i diskutueshëm që sugjeronte që qeveria franceze të falte torturën, e cila ishte e ndaluar deri në vitin 1963.

Godard ishte martuar dy herë, me aktoret Anna Karina dhe Anne Wiazemsky, të cilat të dyja luajtën në disa nga filmat e tij.

Ishte gjatë martesës së tij katërvjeçare me Karina nga 1961-1965, që Godard shijoi disa nga bashkëpunimet e tij më të paharrueshme në ekran, duke përfshirë në “Vivre sa vie” (1962), “Bande a part” (1964) dhe “Pierrot le Fou” (1965).

Ai ishte i martuar me Wiazemsky nga viti 1967 deri në 1979, me aktoren që luajti në filmat e tij “La Chinoise” (1967) dhe “One Plus One” (1968).

Godard u takua me regjisoren zvicerane Anne-Marie Mieville në vitin 1970 me të dy duke u bërë bashkëpunëtorë përpara se të fillonin një marrëdhënie romantike e cila vazhdoi deri në vdekjen e tij.

Ai gjithashtu punoi me Rolling Stones në filmin “Sympathy for the Devil’ në 1968.

Godard pati sukses të vazhdueshëm në jetën e mëvonshme. Filmi i tij i vitit 2001 “In Praise of Love” u përzgjodh për festivalin e filmit në Kanë.

Filmi i tij i vitit 2014 “Goodbye to Language” i dha atij çmimin e jurisë në Kanë, dhe Image Book i 2018-ës iu dha një ‘Palmë e Artë speciale’ në festivalin prestigjioz të filmit.

Regjisorit iu dha një çmim Nderi i Akademisë në vitin 2010, por nuk mori pjesë në ceremoni. /Telegrafi/