Një rikthim që është futur në histori të futbollit: Nga një njeri pothuajse i vdekur, tek një lojtar pjesëmarrës në Kupën e Botës në vetëm 18 muaj

Në mbrëmjen e hershme të 12 qershorit të vitit 2021, Christian Eriksen ishte thjesht i lumtur që ishte gjallë.

Danezi pësoi një arrest kardiak në fushë teksa luante për vendin e tij kundër Finlandës në një ndeshje të fazës së grupeve të Kampionatit Evropian, duke u rrëzuar papritur në tokë pa asnjë lojtar rreth tij.

Menjëherë u bë e qartë se sa e rëndë ishte ngjarja. Ai, në thelb, vdiq në fushë dhe u rikthye në jetë falë reagimit të shpejtë me përdorimin e një defibrilatori.

Jo shumë do të kishin parashikuar që Eriksen do të shkonte në Kupën e Botës në Katar më vonë këtë muaj. E megjithatë ai do ta bëjë, duke shpresuar të frymëzojë vendin e tij, i cili është ndër skuadrat autsajdere në garë.

Nga largimi i detyrueshëm te Interi e deri te ai që tani luan për Manchester United, përmes një periudhe të shkëlqyer gjashtëmujore në Brentford, ka qenë një udhëtim ferri për 30-vjeçarin.

Më poshtë, Sportsmail shikon se si mesfushori ka bërë një kthim të mrekullueshëm nga afër vdekjes në turneun më të madh në botë në vetëm 18 muaj.

Atë ditë që pothuajse ishte fatale të qershorit

Ajo që mund të kishte qenë fundi ishte, përfundimisht, fillimi i një rikthimi të gjatë dhe të mundimshëm në majën e futbollit.

Shokët e tij të guximshëm e rrethuan menjëherë për të parandaluar kamerat kureshtare të shihnin mikun e tyre të goditur, kapitenin Simon Kjaer dhe portierin Kasper Schmeichel duke përqafuar partneren e përlotur të Eriksen, Sabrina Kvist Jensen në një moment të fuqishëm.

Bota e futbollit e bashkuar, me tifozët e të gjitha skuadrave që këndojnë këngë mbështetëse, duke shfaqur postera që i urojnë më të mirën dhe fanella gjigante me emrin e tij të sjella në fushë përpara ndeshjeve të ndryshme në Euro 2020.

Pas një operacioni, ai vizitoi bashkëlojtarët e tij në Danimarkë në kampin e tyre në Helsingor përpara se të kthehej në shtëpi te familja e tij.

Skuadra e tij, e shtyrë nga fjalët e tij, arriti në gjysmëfinale, ku ata u eliminuan pas një penalltie të vonuar dhe të diskutueshme për Anglinë.

Falë kujdesit të shpejtë mjekësor që mori, Eriksen bëri një shërim të plotë dhe mban një pajisje të implantueshme kardioverter-defibrilator (ICD) që i lejon atij jo vetëm të vazhdojë të jetojë, por, siç duket, të luajë mirë futboll të nivelit të lartë.

Në Katar, Eriksen do t’i frymëzojë ata nga fusha dhe jo nga jashtë, pasi ata përpiqen të shkojnë më lartë.

Fundi i karrierës së tij?

Pas zhgënjimit të humbjes në finalen e Ligës së Kampionëve në vitin 2019 kundër Liverpoolit, kontrata e Eriksen hyri në vitin e fundit kur ai filloi sezonin 2019-20.

Gjithçka ose asgjë: Dokumentari i Tottenham Hotspur tregoi përkeqësimin e marrëdhënieve simbiotike midis klubit dhe lojtarit, me kryetarin Daniel Levy që ankohej për heshtjen nga kampi i Eriksen, i këshilluar nga agjenti Martin Schoots.

Eriksen pati disa biseda të vështira me Levyn dhe, me vetëm gjashtë muaj të mbetur nga kontrata e tij dhe duke e ditur se ai mund të largohej falas në fund të sezonit, Spurs e lanë atë të shkonte te Interi.

Një sezon i parë zhgënjyes, i përkeqësuar nga ajo që shoku i skuadrës Romelu Lukaku la të kuptohej se ishin problemet gjuhësore, ishte pas tij në një sezon të dytë të shkëlqyer që e pa atë të luajë 34 herë në të gjitha garat dhe duke shënuar katër gola ndërsa Interi fitoi Scudetton.

Por, rregullat strikte në Itali nënkuptojnë se kushdo që ka një ICD nuk mund të luajë në Serinë A, duke i dhënë fund karrierës së tij në Inter.

Në dhjetor të vitit 2021, teksa ai stërvitej me ekipin e tij të akademisë së të rinjve OB në Danimarkë rreth gjashtë muaj pas koplasit të tij, Nerazzurrët konfirmuan përfundimin e kontratës së tij. Shumë pyesnin nëse do të ishte hera e fundit që ai përfaqësonte një klub të madh.

Rikthimi në Londër

Asnjë ‘klub i madh’ nuk do të ishte i gatshëm të merrte një shans për lojtarin, dhe në fund, ishte Brentford ai që i dha rast.

“Vetëm një stacion autobusi në Hounsloë”, siç pranoi me shaka trajneri i Bees, Thomas Frank, një skuadër veriperëndimore e Londrës pa rivalë të vërtetë dhe në sezonin e tyre të parë në Ligën Premier, dukej një lëvizje e çuditshme.

Nga ana tjetër, ishte çuditërisht perfekte për të dy.

Brentford mori një lojtar të mesfushës standarde ndërkombëtare, një profesionist të shkëlqyer dhe lider jashtë fushës, një qendër krijimtarie që të ndihmonte të përfitonte maksimumin nga ata që e rrethonin dhe një mbret të grupeve, plus ekspozimin dhe zhurmën e një nënshkrimi me emër të madh.

Eriksen mori kohë dhe durim për t’u rikuperuar, një kontigjent i konsiderueshëm danez lojtarësh dhe shefi Frank për ta ndihmuar atë të rehabilitohej, dashuri nga tifozët, kohë e garantuar e lojës kur ishte plotësisht e përshtatshme dhe liri krijuese për t’u shprehur.

Kjo reflektohet në statistika, me vetëm Kevin De Bruyne të Man City dhe Martin Odegaard të Arsenalit që krijuan më shumë shanse në Ligën Premier midis debutimit të Eriksen dhe fundit të sezonit.

Bletët, të cilët kishin humbur nëntë ndeshje të ligës në 11 nga dhjetori deri në shkurt, më pas – të frymëzuar nga ylli i tyre i ri – shkuan në një seri prej shtatë fitoresh në 11 ndeshjet e tyre të fundit për t’u larguar nga shqetësimet e rënies dhe për të përfunduar në vendin e 13-të.

Ishte një bashkim shumë i lumtur. Problemi i vetëm? Ai nënshkroi një kontratë gjashtëmujore vetëm në janar, dhe tani ishte në dispozicion si një transferim i lirë.

Duke u ngjitur në maja me United

Me Eriksenin tani në gjendje të shkëlqyer dhe duke treguar aftësitë e tij çdo javë në Ligën Premier, klubet kryesore ishin në radhë për ta marrë atë për asgjë.

Brentford ishte i dëshpëruar për ta mbajtur atë dhe e bëri atë ofertën më të madhe të kontratës në historinë e tyre, por joshja për të qenë pjesë e rindërtimit të trajnerit të ri Erik ten Hag në Manchester United ishte një mundësi shumë e mirë për t’u bashkuar.

Ai nënshkroi një marrëveshje trevjeçare, duke marrë fanellën me numrin 14, dhe tani në nëntor të sezonit të tij të parë në Old Trafford ka luajtur tashmë në të gjitha ndeshjet e ligës së United përveç njërës, duke regjistruar tre asistime dhe duke forcuar vendin e tij në 11-shen më të fortë të Ten Hag.

Është zhdukur strumbullari prozaik dhe i kufizuar i mesfushës së Fred dhe Scott McTominay dhe në vend të tij një formacion solid teknik i Eriksen, Casemiro në bazë dhe Bruno Fernandes.

Ky, në afat të shkurtër, është triumvirati për të çuar përpara mesfushën e United. Dhe koha e rregullt e lojës do të ndihmojë vetëm Eriksenin në skenën ndërkombëtare në Katar.

Përsëri me Danimarkën

Kthimi i tij individual në futbollin ndërkombëtar vështirë se mund të kishte shkuar më mirë. Më 26 mars, Eriksen hyri në lojë si zëvendësues në pjesën e parë kundër Holandës, duke shënuar dy minuta pas inkuadrimit të tij.

Këtë vit ai ka luajtur tetë herë për skuadrën e Kasper Hjulmand, duke shënuar tre herë, duke përfshirë një super gol në minutën e 90-të në një fitore 2-0 kundër kampionëve të botës, Francës në ndeshjen e tyre të fundit përpara Kupës së Botës. /Telegrafi/