IZRAELI

Poezi nga: Leonard Cohen
Përktheu: Fadil Bajraj

Izrael, dhe ju që e quani veten Izrael,
po ashtu edhe Kisha që e quan veten Izrael, dhe
revolta që e quan veten Izrael, dhe çdo komb
që është zgjedhur të bëhet komb – asnjëra prej
këtyre tokave s’është juaja, të gjithë ju jeni hajdutë
të shenjtërisë, të gjithë ju që jeni në luftë me Mëshirën.
Kush do ta thotë këtë? A do ta thotë Amerika,
Ne e kemi vjedhur atë, ose Franca është tërhequr?
A do të rrëfehet Rusia, apo do ta pranojë Polonia?
Ne kemi mëkatuar? Të gjithë që janë kapardisur në
kallumet e fatit, të gjithë që janë kacagjeluar në imunitetin
e besëtytënisë. Ishmael, i cili qe shpëtuar në shkretëtirë,
dhe që u strehua në shkretëtirë, dhe njëfarë thesari vdekjeprurës
nën ju: A ju ka bërë Mëshira më të mençur? Do të deklarojë Ishmael,
Jemi në borxh përgjithmonë? Prandaj tokat nuk i takojnë asnjërit
nga ju, kufijt nuk qëndrojnë, Ligji kurrë nuk do t’i shërbejë të paligjshmëve.
Secilit komb toka i është dhënë me kusht. E perceptuat a s’e perceptuat,
ekziston njëfarë Premtimi, përtej kushtetutës, përtej garancisë
së sovranitetit, përtej ëndrrave më të dashura të kombit mbi
vetveten. Premtimi është shkelur, kushti është çnderuar,
nuk e keni vërejtur se toka është përdhosur? Ju nuk keni vend,
do të bredhni nëpërmes vetes suaj nga brezi në brez pa kurrfarë
filli. Kështu që ju sundoni mbi kaos, ju i ngreni flamujt tuaj pa autoritet,
ndërsa zemra e cila ende rrah ju urren, edhe ajo që ka mbetur
nga Mëshira ka turp t’ju shikoj. Ju shkatërroni prapa
blindave tuaja të brishta, grahmat tuaja ju alarmojnë,
paniku juaj godet dashurinë. Toka nuk është e juaja, toka është rikthyer,
shenjtëroret tuaja fluturojnë në hava, tabelat tuaja janë
korrektuar me ngut, ndërsa ju përkuleni në ferr pranë torturuesve tuaj të paguar,
e ju ende i numëroni batalionet dhe i kakarisni këngët e marshit tuaj.
Armiku juaj i drejtë po dëgjon. Ai i dëgjon himnet tuaja plot gjak dhe kotësi,
edhe fëmijët tuaj që këndojnë sall për vete. Ai e ka përmbysur makinën e
çështjes kombëtare, ai e ka flakur ngarkesën e çmuar, dhe secilin komb
ai e ka rikthyer. Ngase kapardiheni me kohën e juaj të shkurtër.
Ngase nuk përlesheni me engjëllin tuaj. Ngase ju guxoni të jetoni pa Zotin tuaj.
Ngase qyqarllëku juaj ju ka bërë të besoni se ngadhnjimtari nuk çalon.