Çfarë pritet nga rikthimi i Massimiliano Allegrit te Juventusi

Për herë të tretë në tre vjet, Juventusi po shkon drejt një sezoni të ri me një trajner të ri. Massimiliano Allegri është kthyer në klub, duke nënshkruar një marrëveshje katërvjeçare në Torino, duke u kthyer në qytet pas fazës së Maurizio Sarrit dhe Andrea Pirlos.

Është bërë një shfaqje e rregullt për tifozët e Juventusit, të cilët kanë parë që klubi i tyre të emërojë trajnerë me një periudhë afatgjatë, vetëm për Biankonerët që t’i shkarkojnë ata në një periudhë afatshkurtër. Periudha përgatitore ka filluar mirë, pasi Zonja e Vjetër fitoi 3-1 ndaj Cesenas në një takim miqësor këtë fundjavë, por kjo ishte vetëm pak parashikim i asaj që mund të presim nga skuadra në sezonin 2021-22.

Në disa mënyra, Juventusi e ka zgjatur tranzicionin e tyre dhe tani po përgatiten për një edicion, aty ku shpresojnë të fitojnë trofe. Para se të largohej nga Zonja e Vjetër në vitin 2019, Allegri kishte qenë i zëshëm për skuadrën që kishte nevojë për shanse të mëdha dhe dy vite më vonë, ai tani e gjen veten duke i drejtuar ata.

Nëse shikojmë në kënde të tjera, Allegri është njeriu ideal për të drejtuar Biankonerët përmes tranzicionit të afërt, i cili kërkon një trajner pragmatist i cili mund të bëjë më të mirën e asaj që kanë në skuadër, duke shmangur ndërlikimet taktike. Maurizio Sarri dhe Andrea Pirlo ishin, ndoshta, e kundërta.

Allegri dhe ndryshimet nuk janë të panjohura. Në Milano, taktikani toskan duhej të mbikëqyrte epokën pas Zlatan Ibrahimovic dhe Thiago Silva të cilët ishin bashkuar me PSG. Legjendat e klubit Clarence Seedorf, Pippo Inzaghi, Alessandro Nesta dhe Rino Gattuso, ishin në pension, duke e bërë detyrën e tij edhe më të vështirë. Një shtyllë kurrizore e re po vinte dhe Allegri kishte gjithë barrën mbi shpatullat e tij për të kaluar këto ndryshime. Klubi kishte humbur personazhe masive, lojtarë me ndikim të cilët u treguan të pazëvendësueshëm.

Pavarësisht kritikave, ai ndihmoi Rossonerët të përfundonin në vendin e tretë në edicionin 2012-13. Sezoni kishte filluar dobët, por nga fundi i vitit deri në fund të seonit, Milani humbi vetëm një herë në kampionat. Pas largimit të Allegrit, Milani nuk u kualifikua kurrë në Ligën e Kampionëve deri në sezonin e kaluar.

Ende mund të ketë kritika për disa elemente se si Allegri e menaxhoi atë periudhë, por tranzicioni në Juve nuk është i së njëjtës natyrë. Është një klub që ka humbur Fabio Paraticit, që ka kaluar te Tottenham, me Federico Cherubini që mori atë rol. Juve po largohet nga qasja e tyre e supozuar afatgjatë që ata u përpoqën dhe dështuan nën Sarrin dhe Pirlon. Ekzistojnë vendime të mëdha për të marrë, duke përfshirë nëse do të mbahet ose jo Cristiano Ronaldo.

Pirlo bëri një punë të mirë duke krijuar disi një shtyllë kurrizore të re për ekipin. Amerikani Ëeston McKennie dhe Federico Chiesa bën paraqitja të mira nën Pirlon dhe pritet të përmirësohen nën Allegrin. Dejan Kulusevski nuk ishte mbresëlënës, por ai ka karakteristikat për t’u bërë një lojtar kryesor nën trajnerin aktual. Zonat e mbrojtjes kanë nevojë për një vizionar dhe Matthijs de Ligt duhet të arrijë nivele të reja, por do të ketë një sezon më shumë për të mësuar nga Leonardo Bonucci dhe Giorgio Chiellini të cilët pritet të nënshkruajnë një marrëveshje të re me klubin pas kthimit të tyre nga pushimet. Soliditeti mbrojtës do të jetë thelbësor për t’u bërë përsëri pretendentë për titull, ndërsa karriera e Paulo Dybalas duhet të ringjallet pas një fushate të përshkruar nga lëndimet në sezonin 2020-21.

Gjatë fazës së mëparshme të Allegrit në Juventus, shkathtësia taktike u bë një pamje e rregullt në Torino. Skuadra e tij tregoi diçka të re për të ndryshuar forma, bazuar në kërkesat e situatës. Ata mund të përdorin një skemë 3-5-2 por duke qenë në gjendje të kalojnë në një 4-3-3 ose një 4-2-3-1. Në vitin 2017, kur Mario Mandzukic ishte në nivelin e tij të lartë, ndërsa Gonzalo Higuain pushtoi rolin e sulmuesit, pragmatizmi i Allegrit siguroi që kroati të luante rregullisht, duke ndihmuar Juventusin të arrinte në finalen e dytë të Ligës së Kampionëve të mandatit të tij të parë në Allianz Stadiumi.

Ishte një shenjë dalluese e aftësisë së Allegrit për të kuruar sistemet në bazë të pikave të forta të lojtarëve të tij më të mirë. Është e kundërta e dikujt si Sarri, i cili dëshiron lojtarë të përshtatshëm për sistemin e tij kompleks. Mënyrat e lojës së Allegrit kanë punuar mirë në të kaluarën me Biankonerët dhe atyre iu duhet më shumë e njëjta gjë nga edicioni i ri. Duket sikur Juve e kuptoi vlerën e qasjes së Toskanit vetëm kur ai ishte larguar.

Fitimi i Ligës së Kampionëve në kthimin e tij mund të jetë një urë shumë e largët, por bazuar në atë që ai ka tashmë, Allegri do të sjell një larmi sistemesh dhe projekti i tij do të rritet vetëm me kohën. Një gjë është e sigurt, Juventusi duhet të kthehet për të qenë konkurrues në Serie A dhe të mos luftojë aq shumë sa bënë sezonin e kaluar për të përfunduar në top katër. Ata tani kanë trajnerin më të paguar në Serie A dhe të vetmin që mund t’u rikthej epitetin e kampionit në ligën italiane. /Telegrafi/