Sport Sportet Luftarake Boks

Anthony Joshua rrëfen për makthin që përjetoi nga humbja ndaj Usyk, e deri në përgatitjen e revanshit

Para 2 vitesh

Anthony Joshua e ka dënuar veten përmes torturave mendore përpara se të përpiqet fundjavën e ardhshme të brutalizojë fizikisht Oleksandr Usykun që e hipnotizoi atë në dorëzimin e titujve të tij botërorë në peshën e rëndë.

Nuk është e lehtë të deshifrosh, në fillim të një jave të madhe lufte se cili nga këto procese është më problematik për të.

Joshua po përpiqet të largohet nga labirinti psikologjik në të cilin humbi plotësisht rrugën kundër Oleksandr Usyk, por më të shpejtë dhe më të zgjuar në Tottenham 11 muaj më parë.

Kur ai u intervistua në Londër pak para se të fluturonte për në Arabinë Saudite, ai bëri çmos për të shpjeguar gjendjen e tij shpirtërore, por kontradiktat ishin ende aq të përhapura sa ishte e vështirë të kuptosh arsyetimin e tij.

Ndonjëherë ai dukej më shumë si një filozof sesa një luftëtar.

A shqetësohet ai për humbjet në rekordin e tij? A do të jetë ndryshe teksa ai shkel në ring, cilat janë për të ujërat e paeksploruara të ofertës për t’u bërë tre herë kampion bote?

A ishte shëtitja e tij e gëzueshme, përshëndetja e fansave dhe e buzëqeshur në ring në shtator një gabim që nuk duhej përsëritur? Sa më shumë vëmendje po i kushton ai trajnerit të tij të ri sesa paraardhësit?

A do të jetë ai më iron Mike Tyson këtë herë sesa një imitim i zbehtë i Floyd Mayëeatherit? A është ai madje i sigurt për të fituar këtë revansh?

Si një multi-milioner 32-vjeçar i vetë-bërë nga triumfet sportive, AJ nuk është një njeri për të cilin të vjen keq. Por, ende mund të ketë simpati për trazirat e tij të brendshme ndërsa ai ndjek madhështinë në ring. Jo më pak sepse ai tani është i ngarkuar nga kritikat nga disa anë, talljet nga një pakicë mizore.

Një psikolog është një anëtar kyç i ekipit të madh të Joshuas. Duke filluar me të gjitha ato të meta: “Përpiqem të mos fokusohem te kritika. Ka edhe shumë dridhje pozitive atje. Sidomos brenda katër mureve të shtëpisë sime dhe mjedisit që unë formoj rreth meje. A duhet ta formoj atë mjedis rreth pas disa humbjeve?”.

“Të dhënat kanë rëndësi tani sepse njerëzit harrojnë shpejt këto ditë. Por, unë i studioj pafundësisht rekordet fitore-humbje të të famshmëve – dhe boksierët që luftojnë vazhdimisht me më të mirët rrallë kalojnë të pamposhtur në karrierën e tyre. Sado e bezdisshme, e di që duhet ta përballoj humbjen. Unë luftoj më të mirët”, ka deklaruar AJ.

Po për spekulimet e përhapura se ai nuk do të kishte dëshirë të boksonte pasi u poshtërua nga Usyk në meçin e parë dhe nëse do të pensionohet nëse humbet sërish me të.

“Menjëherë pas, në dhomën e zhveshjes, e dija se do të luftoja përsëri. Të gjithëve u thosha: Hajde. Çfarë dreqin. Ne jemi luftëtarë. Ne humbëm një luftë, por jo betejën. Kjo është një betejë e vazhdueshme. Nuk ka mbaruar derisa të mbarojë. Kështu e motivova ekipin tim. Asgjë nuk duhet t’ju dekurajojë. Duhet ta ruaj këtë mentalitet. Për pjesën tjetër të jetës sime. Edhe nëse pengohem privatisht apo publikisht”.

“Por, ka qenë një makth vetëm të qëndrosh në këtë humbje për kaq shumë muaj. Afati kohor ndryshon çdo ditë. I kam kushtuar shumë nga jeta një sporti shumë të vështirë. Do ta bëj këtë për aq kohë sa të mundem, por mendoj se jam mjaft i zgjuar në biznes tani. Së shpejti do të bëhem 33 vjeç dhe shumë do të varet nga sa kohë mund të qëndrojë trupi im”.

Më e rëndësishmja, a është ai plotësisht i vendosur të përdorë avantazhet e tij në gjatësi, peshë dhe fuqinë e goditjes në nxehtësinë e shkretëtirës – në vend të marrëzisë së pabesueshme vjeshtore të përpjekjes për të provuar veten një boksier aq të mirë sa një nga teknikët mjeshtër në ring sot.

“Tingëllon çmenduri, por nuk do të gënjej. Objektivi im nuk ishte kurrë ta lëndoja atë, të godas me grushte të dëmshme. Qëllimi im ishte të bëja 12 raunde të plota dhe të provoja se mund të boksoja po aq mirë sa ai. Të lëshojë grushte në vend”.

“Mirëpo, unë nuk punova mjaftueshëm për t’u përgatitur për një luftë me 12 raunde me atë ritëm. Nuk isha në qëndrimin e duhur. Atë të dëshirës për të hyrë atje dhe për ta goditur. Përdorimi i madhësisë dhe fuqisë sime këtë herë është i dukshëm, apo jo? Por, të punosh në të është më e lehtë të thuash sesa të bësh”.

“Kampet e trajnimit janë kaq sfiduese. Pra kullon djersë. Lodhje truri. Më duhet të kushtëzohem më mirë (një pranim atje për të marrë si të mirëqenë Usykun më të vogël)”, ka shtuar më tej ai.

Ky pohim kërkon pak gëlltitje, por Joshua ka bërë ndryshime dhe mbetet të shihet të shtunën se a do të jetë sërish humbës apo kampion bote për herë të tretë. /Telegrafi/