Nga problemet në fëmijëri, ushtrimet, dietat dhe gjithçka tjetër – si arriti Messi të bëhej mbret i futbollit botëror

Lionel Messi arriti ëndrrën e tij për të fituar Kupën e Botës për Argjentinën dhe – në sytë e shumë njerëzve – forcoi statusin e tij si futbollisti më i madh aktual në botë.

Shtatë herë  fituesi i Topit të Artë gjeti rrjetën dy herë gjatë triumfit të kombit të tij ndaj Francës të dielën  – dhe shënoi një penallti vendimtare në 11-metërsha të tensionuar.

Kjo do të thotë se ai tani ka një trofe në kabinetin e tij që nuk e ka rivali i tij prej kohësh, Cristiano Ronaldo.

Messi – i cili ka gjatësinë 170 centimetra dhe ka nofkën “Pleshti” për shtatin e tij të vogël – thuajse si i ri u konsiderua shumë i vogël dhe i dobët. Megjithatë mjekët pajtohen se shtati i tij i ulët dhe fiziku kompakt i japin atij një shpërthim ritmi që lojtarët kundërshtarë nuk mund ta përballojnë dot.

Për sa i përket të famshmëve, Messi është jashtëzakonisht privat dhe rrallë ndan informacione personale për zakonet dhe hobin e tij. Por, ai dihet se ndjek një dietë mesdhetare me yndyrë të lartë, për të cilën studimet e shumta tregojnë se i mban arteriet të pastra, i jep më shumë energji dhe rrit performancën e mushkërive dhe zemrës.

Rritja e frenuar çoi në shpejtësi maksimale në fushë

Disa e shikonin  gjatësinë e tij si një aspekt negativ, por kjo i ka dhënë sulmuesit një avantazh të madh për sa i përket ritmit.

Shtati i Messit do të thotë se qendra e tij e gravitetit është më e ulët se ajo e lojtarit mesatar. Për krahasim, mesatarja e gjatësisë së një Lojtari në Ligën Premier ishte 182 centimetra në vitin 2017.

Por, nëse u ishte thënë ekspertëve që gjatësia e tij do të ishte një avantazh, ata ndoshta nuk do ta besonin.

Në vetëm 11 vjeç, Messi u diagnostikua me një çrregullim të hormonit të rritjes dhe pothuajse u detyrua të hiqte dorë nga ëndrrat e tij për t’u bërë futbollist.

Gjendja shkaktohet nga sasia e pamjaftueshme e hormonit të rritjes në trup, duke çuar në ngecje të rritjes.

Në moshën 13-vjeçare, Barcelona i ofroi Messit një vend në ekipin e tyre dhe sponsorizoi trajtimin e tij mjekësor, i cili e ndihmoi atë të rritet në lartësinë e tij aktuale.

Atij iu desh të injektohej me hormone të shtrenjta të rritjes në këmbë çdo natë në moshën 12-vjeçare.

Megjithatë, gjatësia dhe trupi i Messit ulin qendrën e tij të gravitetit – pikën e ekuilibrit midis peshës së sipërme dhe të poshtme të trupit – gjë që i jep një personi ekuilibër dhe stabilitet më të mirë gjatë vrapimit.

Ekspertët e fizikës shpjegojnë se një qendër më e ulët e gravitetit lejon që trupi të ripërqendrohet shpejt pasi të zhvendoset – si kur një person shtyhet, por është në gjendje të rifitojë shpejt shpejtësinë e tij.

Kjo është e njëjta arsye pse ndërtesat dhe strukturat ndërtohen me më shumë peshë në fund.

Kjo shpjegon pse Messi ka një ekuilibër kaq të madh kontakti – kur një person mund të qëndrojë drejt pavarësisht kontaktit fizik.

Maestro argjentinas ka një aftësi të famshme për të shmangur lojtarë më të mëdhenj, më të fortë.

Ekuilibri i tij i madh i lejon atij të marrë goditje, të ruajë pozitën e tij dhe të vazhdojë të driblojë në momentet kur lojtarët më të vegjël do të rrëzoheshin.

Me një ekuilibër më të mirë vjen një shkathtësi më e mirë, pasi ata gjithashtu kanë kontroll më të mirë mbi lëvizjen e trupit të tyre dhe mund të bëjnë prerje të shpejta dhe ndërrime të kahut të lëvizjes pa u rrëzuar.

Ky kombinim i ekuilibrit dhe zhdërvjelltësisë i lejon atij të shfaqë paraqitje mahnitëse në fushë – duke i endur mbrojtësit, duke i hedhur ata poshtë-lartë dhe duke i lënë kundërshtarët e tij të hutuar nga lëvizja e tij.

Ai gjithashtu ka shpejtësi shembullore. Në kulmin e tij, Messi mund të arrinte shpejtësi mbi 32 kilometra në orë, duke e bërë atë një nga 15 lojtarët më të shpejtë të futbollit në histori.

Lojtarët më të shkurtër natyrisht kanë hapa më të vegjël se njerëzit më të gjatë, por përfitojnë nga aftësia për të lëvizur gjymtyrët e tyre më shpejt se moshatarët e tyre më të mëdhenj.

Për të arritur shpejtësi të tilla, drejtori i ekipit të inovacionit të performancës në Performancën e Atleteve, Craig Friedman i tha ESPN : “Së pari duhet të jesh shpërthyes dhe i fuqishëm”.

“Atëherë, ju duhet të jeni mjaftueshëm të qëndrueshëm përmes kyçeve të këmbëve, ijeve dhe shtatit tuaj që të jeni në gjendje ta shpërndani atë fuqi në mënyrë efikase në tokë”.

“Dhe së fundi, ju duhet të jepni fuqinë në tokë në drejtimin e duhur, dhe këtu vjen teknika”.

Me lartësinë e tij nën mesataren, Messi shkëlqen në të tre fushat.

Friedman shtoi: “Ai është një djalë i vogël, por shkalla e tij e zhvillimit të forcës është shumë e lartë dhe raporti i tij fuqi-peshë është thjesht qesharak”.

Ajo që bie në sy shpejtësia e jashtëzakonshme e Messit është kur ai e ka topin në këmbë.

Ndërsa një lojtar si Ronaldo – i cili është i gjatë 187 centimetra dhe shpejtësia maksimale e të cilit 33 km/h është pak më e shpejtë se ajo e Messit – do t’i duhet të shkurtojë hapat e tij për të mbajtur topin në këmbët e tij, kjo nuk është aspak rasti për një lojtar me hapa tashmë të shkurtuar.

Kjo do të thotë që Messi mund të kontrollojë topin ndërsa është afër shpejtësisë së tij maksimale, dhe lojtarët më të gjatë nuk kanë avantazhe.

Lojtarët e futbollit me një hap më të shkurtër vrapimi dhe qendër më të ulët të gravitetit gjithashtu mund të ngadalësojnë më shpejt, të parashikojnë ndryshime në shpejtësi dhe drejtim dhe të përshpejtojnë më shpejt – mjete të tjera kritike që Messi përdor në fushë.

Dietë mesdhetare për muskuj më të mirë

Dieta tradicionale argjentinase është e pasur me mish dhe pjata kombëtare e vendit është një përzgjedhje e biftekëve të pjekur në skarë, brinjëve, orizit dhe sallamit.

Por, 35-vjeçarit Messi i është dashur të përmbahet nga konsumimi i lartë i mishit nën këshillën e dietologut të tij italian, Giuliano Poser.

Poser ka punuar me argjentinasin që nga viti 2014 dhe ka identifikuar pesë elementë jetikë – ujin, vajin e ullirit, drithërat, frutat e freskëta dhe perimet e freskëta – si bazën për regjimin e të ushqyerit të Messit. Arrat dhe farat janë gjithashtu të rëndësishme.

Poser kishte deklaruar për Independent: “Sasia e mishit që hahet normalisht nga argjentinasit dhe uruguaianët është e tepërt, pasi është e vështirë për t’u tretur”.

Ndërsa ngrënia e shumtë e mishit zakonisht lidhet me sportistë për shkak të përmbajtjes së lartë të proteinave, një dietë e përbërë nga shumë mund të çojë në konsumimin e tepërt të kolesterolit dhe yndyrave nga një person.

Ata gjithashtu mund të vuajnë nga mungesa e lëndëve ushqyese – të cilat nga ana e tyre çojnë në shëndet të dobët të zemrës dhe më pak energji në fushë.

Pjata e preferuar e Messit është pula e pjekur me perime rrënjë, zbuloi ish-skuadra e tij, Barcelona.

Receta përfshin katër kofshë pule, një presh, një qepë, karrota dhe patate 25-28 oz dhe të kalitur me katër thelpinj hudhre të grira, 1 filxhan vaj ulliri, kripë dhe trumzë të freskët.

Dieta mesdhetare – e pasur me yndyrna dhe proteina, por e ulët në karbohidrate – është bërë jashtëzakonisht e popullarizuar vitet e fundit me një mori studimesh që shpallin përfitimet e saj për jetëgjatësinë, reduktimin e dobësisë  dhe parandalimin e kancerit.

Ai thekson vajin e ullirit, arrat dhe peshkun, si dhe frutat, perimet dhe drithërat integrale, dhe është lidhur me një mori përfitimesh shëndetësore, duke përfshirë sëmundjet kardiovaskulare dhe një jetëgjatësi më të gjatë.

Dieta është gjithashtu e shkëlqyer për energjinë afatgjatë, ruajtjen e forcës së muskujve dhe menaxhimin e peshës – të gjithë faktorë kritikë për një sportist të nivelit të Messit.

Duke e mbajtur atë natyral

Messi zakonisht vjellte në fushë gjatë ndeshjeve me raste, me shumë frikë se ishte një shenjë se ai nuk mund të përballonte presionin e jashtëzakonshëm nën të cilin ndodhej ndonjëherë.

Në një intervistë me La Cornisa në vitin 2018, argjentinasi zbuloi se të vjellat e tij ishin rezultat i dietës së tij të dobët.

Gjatë viteve të tij te Barcelona, ​​Messi thuhet se vuante nga një varësi nga pijet joalkoolike.

“Kam ngrënë keq për shumë vite: çokollata, pije të gazuara dhe gjithçka”, kishte zbuluar ai, duke thënë se ndjenja e keqe që do të kishte në fushë ishte rezultat i zakoneve të tij të këqija të të ngrënit.

Arriti në një pikë ku menaxheri i atëhershëm i Barcelonës, Pep Guardiola, hoqi makinat shitëse me sodë në to nga zonat e stërvitjes për t’i mbajtur larg të riut.

Poser e udhëzoi  Messin që të përjashtonte pijet e gazuara nga dieta e tij, së bashku me gjësende të tjera si: alkool, pije të gazuara, miell, mish të kuq dhe grurë të rafinuar nga vaktet e tij.

Dietologia ka vënë theks të veçantë tek sheqeri, duke thënë: “Është gjëja më e keqe për muskujt. Sa më larg të qëndrojë larg sheqernave, aq më mirë”.

Ai shtoi: “Miellrat e rafinuar janë gjithashtu një problem i madh pasi këto ditë është e vështirë të gjesh grurë të pandotur”.

Messi tani e ka zëvendësuar sodën me çajin yerba mate, një zgjedhje e njohur në mesin e lojtarëve të tjerë të futbollit, duke përfshirë yllin uruguaian Luis Suarez dhe yllin francez dhe kundërshtarin e finales së Kupës së Botës, Antoine Griezmann.

Pija tradicionale e Amerikës së Jugut me kafeinë zakonisht shërbehet e nxehtë, por gjithashtu mund të bëjë një çaj të ftohtë. Si një stimulues, ai rrit fokusin, rrit disponimin dhe mund të përmirësojë gjumin.

Ai gjithashtu përmban antioksidantë polifenol, të cilët – ngjashëm me çajin jeshil – e bëjnë më të lehtë humbjen e peshës dhe mbajnë në formë fizikun 159 kilogramë të Messit.

Vitaminat B dhe C në pije luajnë gjithashtu një rol të rëndësishëm në metabolizmin dhe mbajtjen e sistemit imunitar të shëndetshëm.

Përveç çajit, Poser e inkurajoi Messin që të merrte ilaçe lulesh Bach për të luftuar stresin dhe ankthin dhe për ta vendosur atë në mënyrën më të mirë të ndeshjes.

Lulja Bach mendohet se rivendos ekuilibrin midis mendjes dhe trupit duke synuar sistemin limbik – një zonë e trurit që merret me emocionet, kujtimet dhe zgjimin. /Telegrafi/