Klubi i ndërtuar me gjakun dhe djersën e tifozëve: Union Berlin, luan ndryshe nga klubet gjermane, por tani po lufton për trofetë më të mëdhenj

Romanca është një fjalë që përmendet gjithnjë e më shpesh në kontekstin e futbollit të klubeve.

Për shkak të rritjes së numrit të transferimeve dhe miliarderëve të ndryshëm që marrin klubet t’i drejtojnë, çdo njoftim për klube si Parma apo Deportivo La Coruna, do të marrë një det reagimesh pozitive në rrjetet sociale.

Bundesliga është një shembull i një lige që njerëzit i drejtohen kur kërkojnë romancë.

Pavarësisht se Bayern Munich prej vitesh është jashtëzakonisht dominues, historia e ‘investitorëve’ të huaj nuk lidhet asnjëherë me Bundesligën për shkak të rregullit 50+1. Kjo i bie se asnjë investitor i huaj nuk mund të zotërojë më shumë se 49 për qind të aksioneve në një klub.

Kështu, Bundesliga mbeti një shembull i ligës që shumë e vënë në dukje kur i pyet se si duhet të duken liga e futbollit dhe administratat e klubeve. Një tjetër histori e bukur u zhvillua brenda saj, ajo e Union Berlinit. Një klub për të cilin ky është sezoni i 4-të radhazi në Bundesligë në të cilin ka shanse për të fituar titullin dhe që e ka transferuar formën në garat evropiane.

Klubi si imazh i komunitetit

Berlini është një nga kryeqytetet e pakta që ne nuk e lidhim me suksesin e futbollit. Ndërsa në kryeqytetet e tjera nga pesë ligat më të mira evropiane gjejmë klube që kanë qenë kampionë më shumë se një herë herë, Berlini kujton vetëm titujt e kampionit të Herthës nga viti 1930 dhe 1931. Edhe Roma shënon suksese më të shpeshta se Berlini, megjithëse fuqia financiare në Italia është e lidhur me veriun e vendit.

Ndarja e pushtetit mes dy Gjermanive u pasqyrua qartë edhe në futboll. Ndërsa klubet nga perëndimi konkurruan dhe fituan trofe evropianë, zhvillimi i futbollit nuk arriti në lindje. Magdeburgu fitoi Kupën e Fituesve të Kupave në vitin 1974, duke e bërë atë klubin e vetëm nga Gjermania Lindore me një trofe evropian deri më sot.

Megjithatë, disa klube futbolli i shërbyen publikut për t’u shprehur dhe që individët të bëhen pjesë e diçkaje më të madhe se vetja. I tillë është klubi i Union Berlin. Edhe në fillimet e tij, ky klub ishte i lidhur me klasën punëtore për shkak të pajisjeve që mbanin në atë kohë. Bluzat dhe pantallonat e shkurtra të tyre u ngjanin uniformave të punëtorëve të veshur në fabrikat e përpunimit të metaleve dhe me kalimin e viteve ata u bënë një klub i klasës punëtore.

Tifozët fjalë për fjalë dhuruan gjak për Unionin

Nënkultura të ndryshme iu bashkuan Unionit pas përfundimit të luftës dhe ndeshje të paharrueshme kundër BFC Dynamo, një klub i shpikur nga policia sekrete e Stasit për të dominuar futbollin në Gjermaninë Lindore. Dhe ndërsa një tekst i veçantë mund të shkruhet për të gjithë historinë e klubit si një lloj kundërshtimi ndaj qeverisë së asaj kohe, kjo marrëdhënie ikonë mes klubit dhe komunitetit ishte më e njohur për publikun në shekullin e 21-të.

Përkatësisht, në vitin 2004, klubi nuk kishte para për të siguruar licencën për ligën e 4-të. Tifozët organizuan një aksion me emrin “Gjak për Unionin”, ku dhuruan gjak në spitalet e Berlinit dhe paratë që merrnin i derdhnin në arkën e klubit.

Në vitin 2009, kur klubit iu desh të rindërtonte stadiumin për të vazhduar garën, më shumë se 2,500 tifozë u bashkuan për të shpenzuar më shumë se 140,000 orë punë për të lehtësuar situatën financiare të klubit. Rezultati ishte një stadium i rinovuar ku klubi ende luan.

Hap pas hapi Unioni u ngrit edhe pse nuk ishte asnjëherë dëshira parësore e tifozëve. Ata e perceptojnë Unionin si një familje, jo si një klub futbolli, por fakti është se tani ata mund të ëndërrojnë edhe për jorealen. Pra për një trofe.

Futboll ndryshe nga Bundesliga

Unioni është ndryshe jashtë fushës, por edhe në fushë. E ndërsa të gjitha skuadrat kryesore të ligës përpiqen të prodhojnë variantin e tyre të “presingut të lartë” dhe të famshëm në Gjermani, Unioni në fakt luan një futboll krejtësisht atipik për ligën e tij, gjë që i sjell rezultate.

Kur shikojmë se sa klube të Bundesligës lejojnë pasime për kundërshtarët e tyre përpara se t’ia heqin topin, Union Berlinin e gjejmë në vendin e fundit. Ata nuk janë aspak të interesuar të fitojë topin në pjesën e kundërshtarit, madje as të reagojë pas humbjes së topit në sulm.

Ai luajnë mbrojtje të ulët si kundër klubeve nga lart tabelës, po ashtu edhe kundër atyre nga fundi, dhe është skuadra që u jep më pak mundësi kundërshtarëve nga loja e hapur. Është jashtëzakonisht e vështirë të krijosh një rast konkret ndaj Unionit dhe Ajaxi e pa këtë në ndeshjen e Ligës së Evropës.

Një stil që funksionon si në Gjermani ashtu edhe në Evropë

Unioni e zbatoi me sukses këtë sistem në Evropë. Në pesë ndeshjet e fundit të Ligës së Evropës, ata nuk pranuan asnjë gol dhe në ato pak më shumë se 450 minuta futboll, lejuan vetëm një rast për të shënuar gol.

Edhe pse është një skuadër mbrojtëse, për nga parametrat si topa të fituar, pasime të ndërprera apo rreziqe të eliminuara, Unionin nuk do ta shihni në top 5, ndonjëherë edhe në top 10, sepse pozicionimi i tyre nuk krijon nevojën për goditje të shumta ose goditje nga 16 metra.

Si rrjedhojë, Unioni është skuadra me posedimin e tretë më të ulët në kampionat, ndërsa ndan vendin e fundit me Schalken për nga numri i mundësive të mëdha. Megjithatë, Unioni jo vetëm që shënon pothuajse nga të gjitha mundësitë e tilla, por shënon edhe nga situata të vështira.

Mjeshtër të topit të gjatë  

Ata luajnë në një formacion 3-5-2. Krahas secilit prej mbrojtësve, skuadra dyfishohet nga një mesfushor, çka do të thotë se Unioni kërkon situata 2 me 1 në fushë. Megjithatë, ajo që e veçon Unionin është fakti se lojtarët e tyre të krahut nuk shkojnë gjithmonë në fund të fushës për të gjetur një pozicion për harkim, por dinë ta dërgojnë atë edhe nga pozicionet e thella.

Bombardimi me harkime është një strategji e suksesshme pasi Unioni ka numrin më të madh të harkimeve  të sakta në ligë. Harkimet dhe topat e gjatë përpara përdoren më së miri nga Sheraldo Becker i cili shënoi 7 gola, megjithëse numri i golave ​​të tij të pritur është më pak se 3. Kjo është dëshmi se ai është një lojtar tepër oportunist.

Se e kanë perfeksionuar lojën e harkimeve dhe topave të gjatë, shihet edhe nga loja e ndërprerë. Nga 34 golat e shënuar, 13 prej tyre Unioni i shënoi pas goditjeve nga këndi apo goditjeve të lira.

Ata nuk donin trofe dhe tani po luftojnë për tre prej tyre

Edhe pse vetëm pak vite më parë tifozët nuk kujdeseshin për trofetë, Unioni tani po lufton për tre prej tyre. Është me të vërtetë një fenomen që ai arrin të mbajë hapin me Bayernin me një lojë të tillë, thjesht sepse ata shënojnë nga situata që të tjerët nuk e bëjnë. Mbajtja e rrjetës së paprekur është një sukses në Bundesligë, por të gjesh rregullisht një mënyrë për të shënuar të paktën një gol është ndoshta edhe më e madhe për një Union si ky.

Kur është padyshim e vështirë të pritet që diçka e tillë të jetë e qëndrueshme deri në raundin e fundit, Unionit ka mbetur ende në garë në Kupën e Gjermanisë dhe Ligën e Evropës. Sistemi nokaut i garave lejon befasi të mëdha edhe për Unionin.

Pa para, pa bujë, me mbështetjen e familjes së tifozëve që fjalë për fjalë u gjakosën për klubin, trofeu i mundshëm i Unionit duhet ta gëzojë çdo tifozë futbolli.

Do të ishte diçka më shumë se një Superligë Evropiane e mundshme./Telegrafi/

https://www.youtube.com/watch?v=TfBEvd6ruHE&ab_channel=Fankurve-Ultras