Dymbëdhjetë historitë që përcaktuan sportin më 2020 – Nga vdekja e Bryant dhe Maradonas, deri tek ndalimi i sportit dhe shpallja e Liverpoolit kampion

Viti 2020 nuk ishte një vit i zakonshëm shkaku i shfaqjes së pandemisë së coronavirusit të njohur si Covid-19, e në veçanti për sportin, pasi ndali për shumë muaj të gjitha ektivitetet. Telegrafi më poshtë do t’ju sjell 12 historinë që bënë bujë në këtë vit dhe secila nga to është më interesante se tjetra.

Muaji janar nisi kobshëm me vdekjen e legjendës Koby Bryant, ndërsa u vazhdua me fitoren e Tyson Fury ndaj Deontay Wilder në shkurt, ndaljen e sportit në mars e deri tek shpallja e Liverpollit kampion i Ligës Premier në korrik dhe vdekja e Diego Maradonas në nëntor.

26 janar: Vdekja tragjike e Kobe Bryant

Nuk duhet të jeni një tifoz i Los Angeles Lakers apo edhe një tifoz i rastësishëm i basketbollit që të keni njohur për Bryantin dhe të mbeteni të habitur me vdekjen e tij – së bashku me vajzën e tij 13-vjeçare Gianna dhe shtatë të tjerë – në një përplasje helikopteri në Calabasas, California më 26 janar.

Një ikonë globale sportive, Kobe – si Messi, LeBron, Ronaldo, Jordan, Maradona, Ali dhe Pele – ishte po aq i respektuar në çdo vend të botës sa në atdheun e tij. Ai e fitoi atë të drejtë me bagazh të madh trofesh.

Bryant u tërhoq nga basketbolli më 2016 si pesë herë kampion i NBA, 11-herë pjesë e ekipit të parë të NBA dhe 18-herë All-Star. Ai luajti të gjitha 20 vitet e karrierës së tij profesionale me Lakers.

Ai ishte një nga lojtarët më të mirë dhe shënuesit më të mëdhenj të NBA ndonjëherë. Ndikimi i tij nuk u zbeh nga pensioni, me super yjet modernë të lojës – nga LeBron James, Damian Lillard dhe Kyrie Irving – duke modeluar karrierën e tyre në këmbënguljen, zanatin dhe etikën e punës së Bryant.

Reagimi i lojtarëve, tifozëve, futbollistëve, muzikantëve, argëtuesve dhe yjeve të NBA-së nga çdo sport deri në vdekjen e Bryant foli për trashëgiminë që Bryant la pas.

Në natën kur Bryant vdiq, ekipet e NBA hapën ndeshjet me numrat 8 dhe 24 për nder të tij (Bryant kishte veshur fanellën me numrat 8 dhe 24).

Ish-shokët e skuadrës, përfshirë Shaquille O’Neal, bënë homazhe emocionale. Cristiano Ronaldo e quajti atë “një legjendë e vërtetë”. Lionel Messi e quajti atë një “gjeni”. Mike Tyson shkroi: “Unë vajtoj me botën. Kam humbur një legjendë”.

LeBron James u zotua se Lakers do t’ia kushtonin Bryantit pjesën e mbetur të sezonit. Pas një ndërprerje katër-mujore të shkaktuar nga pandemia e coronavirusit, James, Anthony Davis dhe shokët e tyre të ekipit e quan në vend atë premtim, duke i dhënë titullin e parë Lakers që nga viti 2010.

22 shkurt: Fury mund Wilderin

Çmontimi i Tyson Furyt ndaj Deontay Wilder në meçin e të pamposhturve ishte një histori e madhe për britanikun e peshave të rënda dhe për vet boksin.

Tashmë ka vetëm një boksier të pamposhtur në kategorinë e peshave të rënda dhe emri i tij është Tyson Fury. Boksieri britanik ka bërë një rikthim të jashtëzakonshëm në rrugëtimin e tij drejt majës duke u shpallur kampion i botës në divizionin WBC.

Këtë titull ia rrëmbeu atij që njihet si ‘Bomberi i Bronztë’ dhe ishte i pamposhtur deri më tani, Deontay Wilder, të cilin e nënshtroi në përballjen e tyre të dytë që u zhvillua në MGM Grand Garden Arena të Las Vegasit.

Britaniku e dominoi meçin kundër amerikanit që nga fillimi dhe në raundin e shtatë e fitoi duelin me nokaut teknik, pasi gjyqtari e ndërpreu duelin, duke qenë se ekipi i Wilderit e hodhi peshqirin.

Pas dy meçeve të zhvilluara, Fury dhe Wilder pritet ta konfirmojnë trilogjinë apo meçin e tretë.

13 mars: Sporti ndalohet shkaku i pandemisë

Sporti, si shumë zona të shoqërisë, u trondit dhe u shkatërrua nga ndikimi i coronavirusit në vitin 2020 dhe marsi ishte muaji që e pa sportin të ndalonte së zhvilluari.

Në fillim, nuk vonoi shumë dhe ndeshjet e Serie A në Italinë veriore po shtyheshin dhe ndeshja e Republikës të Irlandës me Italinë u ndërpre.

Pas Italisë, disa ditë apo javë më vonë filluan edhe kampionatet e tjera të ndaloheshin, pasi shtetet e tyre tashmë kishin filluar vënien e masave dhe bllokimit.

Britani e Madhe regjistroi vdekjen e parë me Covid-19 më 5 mars, ndërsa infektimi kapi ekipet, ku të parët ishin menaxheri i Arsenalit, Mikel Arteta më 12 mars, i ndjekur nga sulmuesi i Chelseat, Callum Hudson-Odoi, një ditë më vonë.

Bllokimet filluan në të gjithë Evropën. Në javën që pasoi, sporti profesional u mbyll për një kohë të pacaktuar. Euro 2020 u shty deri në 2021 dhe, pas shumë diskutimesh, edhe Lojërat Olimpike u shtyn për një vit. Sporti u ndal – vetëm për t’u rishfaqur disa muaj më vonë, ku dukej shumë, shumë ndryshe.

25 maj: Vdekja e George Floyd dhe sporti që kërkon ndryshime shoqërore

Maji është tradicionalisht një muaj i momenteve të rëndësishme sportive. Është një muaj ku shpallen ekipet kampione në liga të ndryshe, ndërsa zhvillohen edhe finalet e garave të mëdha si Liga e Kampionëve dhe Liga e Evropës. Sidoqoftë, bllokimi i vitit 2020 çoi në një kalendar të zbrazët sportiv këtë maj.

Megjithatë, edhe pa futboll dhe pa sporte tjera, maji i vitit 2020 ishte një muaj që formoi peizazhin sportiv për pjesën tjetër të vitit. Dhe të gjitha për shkak të ngjarjeve që kanë ndodhur, jo në një fushë, por në një rrugë në Minneapolis të SHBA-ve.

Më 25 maj, afrikano-amerikani George Floyd vdiq, duke u lutur për jetën e tij me një gju të një oficeri policie që i shtypte qafën. Pamjet e videos së Floyd duke gulçuar dhe duke mos mundur të marr frymë dhe duke bërë thirrje për nënën e tij u bënë virale. Ajo ndezi protesta në rrugë dhe në sport kur rifilloi në muajt vijues, në arenën sportive gjithashtu.

Futbollistët, basketbollistët, lojtarët e tenisit dhe shumë sporteve tjera uleshin një gju, një gjest i bërë nga futbollisti amerikan, Colin Kaepernick, në 2016 për të protestuar ndaj padrejtësisë racore. Lewis Hamilton ngriti një grusht në podiumin e fituesit të F1. Organet drejtuese u zotuan të bëjnë më mirë në drejtim të trajtimit të racizmit dhe promovimit të diversitetit. Miliona dollarë dhe funte u zotuan për luftimin e pabarazisë dhe racizmit strukturor. Fraza ‘Black Lives Matter’ u bë pjesë e sportit, duke u shfaqur në bluza, banderola dhe mbulesa vendesh në stadiume bosh.

Kishte edhe shtytje prapa. Për disa, ulja në gju u pa si një qëndrim politik, një akt nënshtrimi ndaj një ideologjie sesa një shfaqje e thjeshtë solidariteti për ata që ishin kundër racizmit. Në dhjetor, mbështetësit e Millwall fërkuan lojtarët e tyre për ta bërë këtë në rastin e parë që tifozët u lejuan të ktheheshin në ‘The Den’.

Të tjerët vunë në dyshim nëse protestat dhe zotimet mund të çonin vërtet në ndryshime të mirëfillta. Dhe ngjarjet e javëve të fundit me lojtarët e Istanbul Basaksehir dhe Paris Saint-Germain që po dilnin nga fusha në protestë për një vërejtje raciste nga një zyrtar gjatë një ndeshje të Ligës së Kampionëve ishin një kujtesë se gara mbetet një çështje e zjarrtë në sport.

16 qershor: Marcus Rashford detyron qeverinë për kthimin e menjëhershëm të vakteve falas të ushqimit në shkolla

Në ditët para fillimit të Ligës Premier, sulmuesi i Manchester Unitedit ishte duke shënuar gola jashtë fushe ndërsa fushata e tij për ushqime falas në shkollë dha një fitore spektakolare.

Qeveria fillimisht refuzoi thirrjet në letrën e tij të hapur, e cila kërkonte kupona ushqimi për 1.3 milion fëmijë të kualifikuar për të mbuluar koston e drekave gjatë pushimeve verore gjashtë javore. Brenda një dite, pas shumë zhurmës nga Rashford në mediat sociale, Qeveria ndryshoi politikën e saj.

“Unë bisedova me Marcus Rashford sot dhe e përgëzova për fushatën e tij, për të qenë i sinqertë, unë vetëm u bëra i vetëdijshëm shumë kohëve të fundit. Unë e falënderoj atë për atë që ka bërë”, ka thënë Kryeministri Boris Johnson.

Departamenti i Arsimit fillimisht kishte thënë se nuk do ta zgjaste skemën e kuponit, megjithë një letër emocionale dërguar deputetëve të shkruar nga Rashford, në të cilën ai tha se “sistemi nuk është ndërtuar që familjet si imja të kenë sukses”.

Duke iu përgjigjur kthesës eventuale, 23-vjeçari shkroi në Twitter: “Unë nuk di as çfarë të them. Vetëm shikoni se çfarë mund të bëjmë kur të bashkohemi, KJO është Anglia në vitin 2020”.

17 qershor: Rinis Liga Premier

Mbyllja e sportit në Mbretërinë e Bashkuar nxiti një mori pyetjesh. A duhet që kampionatet dhe garat të luftojnë për të rinisur dhe si mund të bëhet në mënyrë të sigurt? Nëse ligat nuk mund të vazhdojnë, atëherë mbi çfarë baze mund të kurorëzohen kampionët? A do të ishte e drejtë të hiqnim skuadrat në një sezon jo të plotë? A do të shpalleshin të pavlefshme garat e tëra? Dhe mbase më e rëndësishmja, a do të ishin në gjendje klubet sportive të mbijetonin?

Sporti i femrave padyshim që vuajti më së shumti. Sezonet e Superligës dhe Kampionatit të Futbollit u shkurtuan.

Pas një prilli sportiv bosh, perspektiva e disa rifillimeve sportive u bë e vërtetë në mes të majit. Qeveria e Britanisë së Madhe njoftoi propozimet për të lejuar kthimin e sportit profesional nga 1 qershori dhe kthimi i Bundesligës gjermane më 16 maj i ofroi vrullin Projektit të Rinisjes së Ligës Premier, një plan që do të shihte futbollin e nivelit të lartë anglez në mes të qershorit në stadiumet e mbyllura nën protokolle të rrepta të testimit dhe higjienës.

Jo vetëm Liga Premier dhe Bundesliga, por edhe Serie A dhe La Liga rifilluan dhe zgjodhën fituesin e rregullt në fushën e lojës, ndërsa Ligue 1 vendosi ta shpall kampion Paris Saint-Germain, duke mos vendosur vazhdimin e kampionatit.

22 korrik: Liverpooli fiton trofeun e Ligës Premier pas 30 viteve

Liverpooli mori në duart e tyre trofeun e Ligës Premier për herë të parë mes fishekzjarrëve në një ceremoni të veçantë në Kop në Anfield më 22 korrik, pas një fitore spektakolare 5-3 ndaj Chelsea.

Kapitenit Jordan Henderson iu dorëzua trofeu nga legjenda e Liverpool, Sir Kenny Dalglish, ndërsa Reds festuan titullin e tyre të parë anglez në 30 vjet me stil, pavarësisht se asnjë tifoz nuk lejohej në stadium.

Liverpool kishte fituar titullin shtatë ndeshje para fundit të sezonit të rregullt, më 25 qershor, kur Chelsea mundi Manchester Cityn e vendit të dytë, por duhej të priste për përfundimin e ndeshjes së tyre të fundit të sezonit të ligës në shtëpi për të marrë më në fund trofeun.

“Ecja atje lart ishte e mahnitshme. Djemtë e merituan këtë. Fatmirësisht, familjet ishin atje duke parë, kjo ishte një gjë e madhe për ne. Ka qenë një sezon i mahnitshëm, për ta kurorëzuar ashtu siç ishte e veçantë”, ka thënë Henderson.

“E veçantë. Absolutisht e veçantë”, ka thënë Klopp ndërsa sezoni më i gjatë në historinë e Ligës Premier përfundoi me një emër krejt të ri në trofe.

25 gusht: Lionel Messi kërkon të largohet nga Barcelona

Në një nga ndeshjet më mahnitëse të Ligës së Kampionëve, Bayern Munich shkatërroi një Barcelona të padobishme për të arritur gjysmëfinalet, duke fituar 8-2 në Lisbonë. Rezultati pa Barcelona që humbi me një diferencë prej gjashtë golash për herë të parë që nga prilli 1951.

Një rezultat i tillë përulës i dha fund çuditërisht mbretërimit të shkurtër të Quique Setien në krye të ekipit nga Camp Nou, por Lionel Messi, kapiteni dhe xhevahiri i klubit, shpejt u duk i gatshëm të largohej.

Argjentinasi besoi se një klauzolë në kontratën e tij që e lejonte atë të largohej në fund të sezonit ishte bërë aktiv. Njëmbëdhjetë ditë pas disfatës ndaj Bayern, ai e informoi klubin, përmes faksit, për t’u larguar falas menjëherë, në vend që të shihte vitin e fundit të kontratës së tij.

Tifozët e futbollit në të gjithë botën kaluan ditë duke menduar se ku mund të përfundonte lojtari më i mirë në botë – një ribashkim me Pep Guardiola në Manchester City ishte subjekt i shumë spekulimeve – por hierarkia e klubit qëndroi e palëkundur.

Ata njoftuan qëllimin e tyre për të luftuar për të mbajtur 34-vjeçarin. Duke folur një ditë pas faksit të Messit, drejtori sportiv i Barcelonës Ramon Planes tha: “Ajo që ka ndodhur ka ndodhur dhe ideja jonë është të ndërtojmë një ekip rreth lojtarit më të rëndësishëm në botë”.

Klubi këmbënguli se klauzola e transferimit falas kishte skaduar dhe se do të duhej të paguhej një tarifë lirimi prej 700 milionë eurosh për ta liruar atë nga kontrata e tij. Messi shkoi për stërvitje më 31 gusht, por pas disa ditësh negociata lojtari konfirmoi se do të qëndronte për sezonin e ardhshëm.

“Është klubi i jetës sime, unë jam vendosur këtu, Barça më ka dhënë gjithçka dhe unë u kam dhënë gjithçka. Ideja për ta çuar Barcën në gjyq nuk më kaloi kurrë në mendje”, kishte thënë Messi.

Bota po pret të shohë se çfarë do të ndodhë më pas, në verën e 2021.

12 shtator: Alex Morgan nënshkruan për Tottenham

Shtator ishte muaji, me një fluks të madh të transferimeve të klasit botëror për futbollin femrave, e në veçanti Superligën Angleze.

Padyshim, marrëveshja më tërheqëse ishte ajo e Spurs duke transferuar yllin e SHBA-ve, Alex Morgan, Përkrah Megan Rapinoe, ajo është ndoshta futbollistja më e famshme femër në planet. Me 9.3 milion ndjekës në Instagram, ajo arriti me më shumë ndjekës sesa llogaria zyrtare e klubit.

Morgan ishte një nga një seri e lojtarëve të profilit të lartë të SHBA që bashkohet me futbollin anglez. Ndërsa ajo dhe Rapinoe janë më të njohurit, Tobin Heath ishte padyshim lojtarja më me ndikim në suksesin e tyre në Kupën e Botës. Ajo u transferua në Manchester United të Casey Stoney dhe së shpejti u bashkua me sulmuesen emocionuese Christen Press.

Ndërkohë, një tjetër mesfushore amerikane, e talentuar si Sam Mewis u bashkua me Manchester City, ashtu si edhe fituesja Kupës së Botës, Rose Lavelle. Nënshkrimet e Cityt nuk u ndalën këtu pasi Lucy Bronze e Anglisë, e cila do të quhej lojtarja më e mirë e FIFA-s për vitin 2020, u bashkua përsëri pas tre sezonesh në Lyon, ku fitoi Ligën e Kampionëve tre herë.

Chelsea nënshkroi me Pernille Harder nga Wolfsburg për një tarifë rekord botëror mbi 250 mijë funtesh. Ajo u bashkua me fituesen e 2019, Sam Kerr, në Chelsea dhe, ndërkohë, Valerie Gauvin – një nga sulmueset kryesorë të Francës – u bashkua me Evertonin, Rachel Daly u transferua në West Ham si huazim nga Houston.

Ngritja e madhe në Superligën e Grave dhe futbollin e grave në Angli vazhdon.

15 nëntor: Trofeu i shtatë madhështor dhe historik për Lewis Hamilton

Duke thyer rekorde në pistë dhe duke ndihmuar në thyerjen e barrierave, 2020 e Lewis Hamiltonit ka qenë monumentale.

Duke u bërë statistikisht shoferi më i suksesshëm i Formula 1 i të gjitha kohërave, Hamilton kaloi rekordin historik të Michael Schumacher me 91 fitore në garën e çmimit të madh të Portugalisë në Tetorit.

Tre javë më vonë përmes një fitoreje mahnitëse në kushte të lagështa në Turqi, barazoi me gjermanin legjendar rekordin me shtatë tituj si kampion bote.

Hamilton ka marrë kënaqësi të veçantë nga ky titull i shtatë duke pasur parasysh kontekstin më të gjerë të vitit. Duke sfiduar bashkëmoshatarët e tij dhe ata në pozitë të pushtetit për të bërë më shumë për barazinë dhe diversitetin racor pasi u tërbua nga vdekja e George Floyd në maj,  Hamilton ka qenë një zë kryesor në lëvizjen ‘Black Lives Matter’.

25 nëntor: Diego Maradona vdes në moshën 60-vjeçare

Bota e futbollit dhe më gjerë u trishtua më 25 nëntor ndërsa doli lajmi se Diego Maradona, i konsideruar gjerësisht si një nga lojtarët më të mirë të të gjitha kohërave, kishte vdekur në moshën 60-vjeçare.

Maradona ishte frymëzimi dhe kapiteni i ekipit kombëtar në suksesin e Argjentinës në Kupën e Botës në Meksikë më 1986, duke fituar Topin e Artë si lojtari më i mirë i turneut. Ai shënoi dy herë kundër Anglisë në një fitore të paharrueshme 2-1 në çerekfinale, goli i tij i parë u quajt ‘dora e Zotit’ dhe i dyti fitues i çmimit ‘Goli i Shekullit’ në faqen e internetit të FIFA-s në vitin 2002.

Ai ishte gjithashtu një figurë e nderuar në Napoli, ku ai fitoi dy tituj të Serie A, dhe në ditët pas vdekjes së tij ata konfirmuan që stadiumi i tyre do të riemërohej si Stadio Diego Armando Maradona.

Maradona, i cili gjithashtu luajti për Barcelonën dhe Sevillan, ishte i njohur po aq për problemet e tij personale. Një problem i kokainës, çështjet e taksave dhe lidhjet e pretenduara me sindikatat e krimit e panë atë të binte në turp dhe ai u përjashtua nga Kupa e Botës 1994 pas një prove pozitive të drogës, karriera e tij ndërkombëtare përfundoi pas 91 ndeshjeve dhe 34 golave.

Pavarësisht nga turpi dhe polemikat, atdheu i tij mbajti zi për vdekjen e një gjeniu sportiv. Dy ditë pas vdekjes së tij, Maradona u preh pranë të dy prindërve të tij, Dalma dhe Diego, ndërsa tifozët që tundnin flamuj të Argjentinës u mblodhën përgjatë rrugëve ndërsa makina e varrimit që mbante arkivolin e tij udhëtonte nëpër Buenos Aires.

I madhi brazilian Pele udhëhoqi nderimet, duke shkruar: “Çfarë lajmi trishtues. Kam humbur një mik të madh dhe bota humbi një legjendë. Ka akoma shumë për të thënë, por tani për tani, Zoti u dhëntë forcë anëtarëve të familjes. Një ditë, unë shpresoj se mund të luajmë topin së bashku në qiell”.

29 nëntor: Shpëtimi i mrekullueshëm i Romain Grosjean nga një përplasje e zjarrtë në F1

Gara për çmimin e madh të Bahreinit u ndalua qysh në rrethin e parë, pasi Romain Grosjean pësoi një aksident tragjik.

Grosjean filloi garën në vendi i 19-të, derisa kur po bëhej gati të kalonte në rrethin e dytë, ai u aksidentua me Daniil Kvyatin e AlphaTaurit.

Makina që ishte e mbushur plotë me karburant, shpërtheu në vend, derisa Grosjean qëndroi për rreth 32 sekonda në flakë.

Mirëpo, zjarrfikësit reaguan shumë shpejtë dhe mrekullisht arritën ta shpëtonin nga flakët e mëdha.

Ekipi i Haas konfirmoi se piloti i tyre ka pësuar plagë nga djegia e makinës së tij, derisa gara për të natyrisht se kishte përfunduar.

Grosjean, në mënyrë të pabesueshme, i shpëtoi një dëmtimi të madh dhe megjithëse karriera e tij në F1 tani ka të ngjarë të ketë mbaruar, duke humbur dy garat e fundit në 2020 për shkak të djegies në duar, është një mrekulli që ai është gjallë.

/Telegrafi/