PAQE NË BOSNJE DHE HERCEGOVINË

Poezi nga: Allen Ginsberg
Përktheu: Fadil Bajraj

Gjeneral Nënë Tereza

Perandor Dalai Lama i XIV

Shef Shtabi Thich Nhat Hanh

Kapelan Ushtrie Gjon Pali i II

të ndjekur nga hijet e Gandhit

Saharovit, Sartreit dhe ungjit të tij

Albert Shweitzer

shkuan te rrugët e bombarduara
kuvenduan me boshnjakët myslimanë në

bakallanet e djegura

zhvilluan bisedime me kroatë dhe gjeneralët serbë dhe me Parlamentin
i lutën të heqin dorë nga gjuajta dhe zjarri

artilerik nga bjeshkët

që s’përfillin fshatrat

e boshatisura nga gjyshet –

Kështu që tash ishte qetë – disa zjarre

pa flakë në rrugicat e prapme

disa kufoma kundërmonin në fushat e qullura

– Megjithatë pronë e kujt janë këto shtëpi? Kinemaja
teatrot me dyer të thyera?
ronë e kujt është ai dyqan bakallëqesh, ajo godinë bashkie,

ajo shkollë pa dritare me qeramidhe të thyera?

Pronë e kujt janë këto apartamente të vogla, derisa

të gjithë adhuruesit e Allahut

luten në qytetet e rrethuara 100 milje larg
të mbipopulluar me banesa dhe çadra, me

partizanë të K. B. në udhëkryqe?

Kush i posedon këto rrugica të braktisura dhe

barrnatore me copa xhamash të thyer në

trotuar dhe brenda derës?

Kush do të jetë gjykatës, përfaqësues ligjor, kush do t’i arkivojë
aktet ligjore
letrat mbi bankrotimin, certifikatat mbi posedimin,

tapitë, dëftesat e vjetra të tatimeve?

Kush do të konsultojë ata që jetojnë në rrënoja,

kush do të fle në kasolla me mure të rrënuara

nën dritën e hënës së plotë kur retë e pranverës
kalojnë mbi fytyrën e
njeriut në dritën e hënës së plotë në fund të majit?