LAJMI I FUNDIT:

DASHURIA FLE NË GJOKSIN E POETIT

DASHURIA FLE NË GJOKSIN E POETIT

Poezi nga: Federico García Lorca
Përktheu: Maksim Rakipaj

Ti këtë dashuri s’ke për ta ditur
brenda meje rri, gjithmonë e fjetur.
Dhe lotët t’i fsheh, gjithmonë e ndjekur
si nga një zë i thekshëm prej çeliku.


Kjo jetë që nxin njerëz, yje bashkë
në gjoks të gjakosur m’i ngul pa mëshirë
fjalë t’errta që kafshuan e nxinë
dhe flatrat e shpirtit tënd kryelartë.

Nëpër kopshte shoh, kërcejnë plot njerëz,
trupin tënd presin, agoninë time,
mbi kuaj drite, kuaj krifëgjelbër.

Por, ti vazhdo fli, fli o jeta ime.
Ndjen ndër violinat ç’gjak më kullon?
Kujdes! Hap sytë, dikush na përgjon!