LAJMI I FUNDIT:

Individualizim apo izolim?

Individualizim apo izolim?
Ilustrim

Jemi një shoqëri e cila prej shumë vitesh, së bashku me bukuritë e ndryshme të të vepruarit në mënyrë kolektive e shoqërore, ka qenë e ekspozuar edhe ndaj shumë shkatërrimeve.

Nga historitë e panumërta që dëgjojmë, dimë që persona të shumtë janë të pakënaqur për shkak të presionit shoqëror. Një nga arsyet madhore është se gjejnë veten të punojnë në punë që jo vetëm nuk i duan, por ndoshta edhe i urrejnë, të detyruar bëjnë zgjedhjet që nuk do ti donin aspak, madje në momente të caktuara në jetë edhe vetë historia jonë personale mund të jetë një prej tyre.

Si rrjedhojë, vitet e fundit ne jemi ndjerë shumë të uritur për individualizim. Kemi dashur që askush të mos ndërhynte tek ne; i kemi thënë vetes le të qëndrojmë të mbyllur në vetvete disi, të vendosim vetë për atë që duam, askush nuk do duhej të na këshillonte pa pyetur. Sigurisht kemi patur të drejtë.

Sidoqoftë, “diçka që shkon përtej kufijve të saj do të evoluojë edhe në të kundërtën e saj”. Në fund të fundit, qëllimi ynë kur e donim këtë ishte të ndërtonim jetën që dëshironim në drejtimin që duam, dhe të bëhemi individë më përfitues për mjedisin tonë.

Por, gjërat kanë arritur në një pikë të tillë që ne të privojmë veten edhe nga “mjedisi i dobishëm”. Ne jemi bërë shumë të vetmuar, të ndjeshëm, të prekshëm nga lëndimet.

Sidoqoftë, që një marrëdhënie të thellohet dhe të zhvillohet, ajo duhet të jetë e hapur për çdo emocion.

Sot ne duam që në marrëdhëniet tona të “ndjehemi mirë”. Kur nuk lejojmë ndjenja bindëse, hyjmë në dialog me dikë më të mbyllur, më me kujdes dhe më në ankth se ne.

Në këtë mënyrë, ne kthehemi në individë të cilët është e pamundur të kuptohen nga dikush, në individë të izoluar.

Në fakt, për shkak të rrethanave ne tani njohim më shumë njerëz dhe dimë më shumë rreth jetës së më shumë njerëzve. Por, ne jemi shumë më pak të përfshirë në jetën e njëri -tjetrit.

Bisedat tona u shkurtuan.

Të qenurit të fortë dhe të lumtur është detyra jonë e parë në jetë…

Ne nuk mund të flasim për problemet tona në mënyrë që të mos e mërzitnim njëri-tjetrin ndonjëherë, edhe të mos ndihemi të turpëruar.

Tabakatë me lloje të ndryshme glikosh dhe ëmbëlsirash të cilat i shihnim si domosdoshmëri gjatë pritjes së njerëzve në shtëpi, disi përjashtonin nevojën për të prekur ndjenjat e personit tjetër në ato çfarë u përcillnim gjatë atyre kohëve, kur ata vinin e na vizitonin si mysafir.

Dëshira jonë për të qenë të sinqertë u shtyp nga ankthi për t’u dukur të fortë. Kjo nuk është një gjë e mirë. Ne duhet të krijojmë një zonë të maturie dhe qetësie.

Së bashku me procesin e individualizimit në shoqërinë tonë, ku motivet shoqërore janë mjaft dominuese dhe shkatërrimi i tij është natyrshëm i përhapur, ne kemi hasur dhe jemi përballur me pyetje që nuk duhet të fliten si zgjidhje apo reagim, dhe sugjerime për njerëzit që duhen shmangur.

Është një fakt i vërtetë që realisht njerëzit kanë nevojë për rregulla dhe perspektiva të reja mbi marrëdhëniet.

Por, si në çdo gjë tjetër, ka edhe dëme të tjera të mbidozimit.

Duke qenë të mbyllur për nga lëndimet, aspirojmë për marrëdhënie ku të gjithë i kushtojnë vëmendje çdo fjale të tyre, duke kërkuar që njerëzit të jenë dikush tjetër, por duke parë tërheqjen nga marrëdhëniet si mënyra e parë për të shmangur përjetimin e emocioneve të padëshiruara mund të mos japë rezultate shumë të mira në planin afatgjatë.

Sigurisht, ne duhet të qëndrojmë larg nga disa njerëz. Sigurisht, mbajtja e distancës nga njerëzit toksik, pa takt, të vrazhdë dhe egoistë mund të jetë mënyra më e dobishme për të qetë minimalisht të qetë e optimisht të lumtur.

Por, në fund të ditës, nëse e përjetojmë këtë distancë në shumë nga marrëdhëniet tona, duhet të ndalemi dhe të shikojmë: A nuk na thotë se ky është izolim, tërheqje dhe ndjeshmëri është diçka për të cilën duhet menduar? A nuk mundet që mesazhi i pompuar vazhdimisht “qëndroni larg njerëzve të gabuar dhe marrëdhënieve toksike” të shkojë përtej kufirit dhe të na mbajë shumë larg edhe zhvillimeve të cilat në fund të ditës janë jeta jonë?

Çdo marrëdhënie është një zgjedhje. Edhe marrëdhënia që krijojmë me familjen tonë rrënjësore gjatë fazës së rritjes së jetës sonë përfshihet në këtë zgjedhje.

Çdo zgjedhje dhe marrëdhënie ka kostot e veta. Ne mund të lëndohemi, të thyhemi, të zhgënjehemi, të fajësohemi, të fajësojmë, ashtu si kur qeshim, argëtohemi dhe jemi të lumtur …

Ashtu si një individ i shëndetshëm duhet të jetë i hapur për të përjetuar çdo emocion, në një marrëdhënie të shëndetshme ka vend për çdo emocion, për sa kohë që kjo marrëdhënie është e lirë nga presioni psikologjik, intimidimi dhe ngacmimi. Për sa kohë që është një marrëdhënie në të cilën ne zgjedhim të jemi dhe që e konsiderojmë të vlefshme për të punuar.

Ka emocione bindëse dhe ato duhet të kuptohen. Afrimi ndaj këtyre lloj ndjenjash që përjetojmë në marrëdhëniet tona me zgjidhjet e tërheqjes dhe shmangies çdo herë mund të shpëtojë ditën, por në afat të gjatë, mund të na kthejë në individë të vetmuar dhe të izoluar. Ne duhet të krijojmë një oazë qetësie. Por, në dinamizmin e jetës së sotme qetësia është vetë mesi i kontrasteve.

Në fakt, emocionet bindëse që lindin në marrëdhënie janë një mundësi e mirë për të thelluar marrëdhënien, nëse mund t’i shprehim ndjenjat tona “hapur”.

Edhe pse zbulimi i vetes është një nga kriteret më themelore për zhvillimin e një marrëdhënieje, nuk është aq e lehtë të realizohet.

Së bashku me rregullat që mësojmë nga familja dhe shoqëria jonë, ne takojmë dimensionin kërcënues të të qenit i hapur në marrëdhënie. Mundësia që shprehja e opinionit tonë hapur të perceptohet si pa takt, vrazhdësi dhe paturpësi zë vendin e saj në mendjet tona me kalimin e kohës.

Midis ankthit se “si do të marr një reagim nëse jam i hapur për personin tjetër” dhe dëshirës për të shprehur qartë mendimet tona, një pranverë shfaqet tek ne dhe kjo pranverë shtrihet vetëm e vetëm në dialog.

Por, ndodhë që komunikimi të bëhet një linjë tensioni.

Kur një person përjeton këtë tension kaq intensivisht, ai automatikisht bëhet më i ndjeshëm ndaj shprehjeve të palës tjetër. Sidomos kur njëra palë është aq e shqetësuar, nëse bashkëbiseduesi bën disa pyetje pa menduar dhe shpreh mendimet e tij, edhe tensioni edhe lëndimi rriten.

Ky nuk është konflikti i vetëm që përjetojmë në marrëdhëniet tona. Ne përjetojmë një tension të ngjashëm midis perceptimeve tona për pajtueshmërinë me egoizmin.

Në vend që të jemi të pajtueshëm në marrëdhëniet tona, ne në të vërtetë ndiejmë një dëshirë për të shprehur lirshëm dëshirat tona.

Në një marrëdhënie ku ne nuk mund të shprehim dëshirat dhe kërkesat tona, nuk ka hapje, dhe meqenëse parimi i reciprocitetit (ndarja e ekuivalencës në marrëdhënie) nuk do të mbushet, zhvillimi i marrëdhënies nuk do të vihet në pikëpyetje.

Por, ka pengesa emocionale dhe njohëse brenda nesh për të qenë një person kërkues. Mendjet tona na kujtojnë se nëse e kërkojmë, do të shfaqemi egoistë.

Askush nuk i pëlqen egoistët. Një pranverë tjetër shtrihet brenda nesh: “Ose do të braktisemi me dëshirë ose do të jemi të dëshiruar dhe të dashur.”

Këto dilema janë me ne edhe gjatë përvojave shoqërore. Ne mund të duam të jetojmë sipas dëshirave tona, jo vetëm sipas normave të shoqërisë në të cilën jetojmë.

Por, dalja jashtë normave sjell me vete frikën e mos-përkatësisë dhe përjashtimit. Ne të dy kemi frikë të jemi vetëm dhe njëkohësisht të mos jemi “askushi”.

Ne të dy duam të jemi unikë, dhe frika nga kritikat që vijnë për të ardhmen na mbërthen. Ne kemi nevojë për konsultim, por nuk mund t’i besojmë askujt aq sa të tregojë gjithçka hapur. Hera herës na duket sikur të gjithë po kërkojnë pikat tona të dobëta.

Ne preferojmë lodhjen e fshehjes së vetes për të shmangur dhimbjen e zhgënjimit dhe lëndimit.

Do të doja të isha i qartë, por kam frikë të jem pa takt; do të doja të shprehja ndjenjat, kërkesat e mia, por kam frikë të jem egoist; do të doja të konsultohesha, por kam frikë të besoj; do të doja të bëja pyetje, por kam frikë të jem pa kufi.

Marrëdhëniet tona janë shtatzënë me shumë frika si kjo. Dhe ne mendojmë se këto frika janë unike për ne dhe të gjitha janë armiqtë tanë.

Ne mendojmë se vetëm nëse i mposhtim, nëse i heqim qafe, mund të gjejmë paqe dhe mund të bëhemi “ai personi” që duam në marrëdhëniet tona. Mendja jonë ka sjellë përsëri dy mundësi para nesh; Unë ose duhet t’i luftoj këto ndjenja dhe t’i heq ato, ose të jem i burgosur për to.

Në të gjitha këto konflikte të brendshme të përmendura, mendja jonë gjithmonë na ofron zgjidhje në dy mënyra: Ajo përpiqet të na nxjerrë nga emocionet imponuese duke na udhëzuar mbi parimin “ose lufto (bëhu i keq, egoist, i pakujdesshëm) ose ik” (fshihe veten). Ose duhet të rrezikosh të jesh dikush që mund të lëndojë, ofendojë, të kalojë kufijtë e tu dhe të jesh pa takt, ose duhet të marrësh një qëndrim që tërhiqet, mendon dhe flet.

Ose duhet të jesh kërkues dhe egoist, ose duhet të pajtohesh dhe të bësh gjithçka që të kërkohet. Ose duhet të ekspozoheni për konsultim ose duhet të bëni gjërat tuaja pa pyetur opinionin e askujt. Mendja sjell shumë më tepër të ashtuquajtura zgjidhje si kjo para nesh.

Po sikur të mos duam të zgjedhim asnjërën nga alternativat? Nuk mund të flasim për një opsion të tretë? Ata që janë në kërkim të kësaj pike, aspirojnë për “fleksibilitet psikologjik”.

Fleksibiliteti psikologjik është një proces i lidhur me qasjen e individit ndaj përvojave të tija të brendshme dhe të jashtme me hapje dhe vetëdije, për të qenë në gjendje të vëzhgojë kushtet e situatës në të cilën ndodhet, për të prodhuar perspektiva, zgjidhje dhe mënyra në përputhje me momentin. Përkundrazi, kur jemi në atë që ne e quajmë ngurtësi psikologjike, personi ka vështirësi të shikojë veten, vendimet, mendimet, ndjenjat dhe impulset e tij nga jashtë.

Ai i përmbahet rregullave të mendjes së tij – edhe nëse nuk i shërben qëllimit të tij. Nga ana tjetër, dikush që ka zhvilluar aftësi fleksibiliteti psikologjik shikon zgjidhjet e mendjes në dy ekstreme, dikush me aftësi fleksibiliteti psikologjik shikon në mënyrë pyetëse dhe ndjen nevojën për një mënyrë të re. Ndoshta ai nuk mund të gjejë një mënyrë, por ai ndjen thellë dëshirën për ta gjetur atë. Njerëzit që kanë adoptuar këtë mënyrë të tretë priren të shikojnë veten nga jashtë, të kuptojnë përvojat e tyre të brendshme dhe të veprojnë në përputhje me dëshirat e tyre.

Me fjalë të tjera, ne duhet të kujtojmë veten se është e mundur të jemi të hapur për mendjen tonë pa qenë të tepruar ose të vrazhdë, të kujdesemi për opinionet e njerëzve pa qenë robër të opinioneve të askujt, të jemi në gjendje të shprehim kërkesat tona pa qenë egoistë, të dëgjojmë për rrethin tonë të ngushtë dhe ekspertët, dhe për të ecur me ta pa luftuar emocionet. Për të ndërtuar këtë mundësi, ne duhet të kërkojmë të shtojmë aftësi të reja në marrëdhëniet tona me veten dhe me botën e jashtme. /KP/

Në trend

Më shumë
Katër votat kundër Kosovës në Këshillin e Evropës dhe një abstenim, gjithçka që duhet të dini

Katër votat kundër Kosovës në Këshillin e Evropës dhe një abstenim, gjithçka që duhet të dini

Muhamet Hajrullahu
“Ka pak Kosovë brenda meje, ndihem danez”, talenti që po mahnit Danimarkën nuk i konsideron Dardanët

“Ka pak Kosovë brenda meje, ndihem danez”, talenti që po mahnit Danimarkën nuk i konsideron Dardanët

Përfaqësuesja e Kosovës
Momenti kur roja i sigurisë së Dua Lipës e ndalon fansen që të fotografohet me të - ia gjuan telefonin në tokë

Momenti kur roja i sigurisë së Dua Lipës e ndalon fansen që të fotografohet me të - ia gjuan telefonin në tokë

Magazina
Nga 3 prilli gjoba të larta për shkelësit e rregullave në trafik - këto janë ndryshimet me Ligjin e ri

Nga 3 prilli gjoba të larta për shkelësit e rregullave në trafik - këto janë ndryshimet me Ligjin e ri

Lajme
I pyetur nga Bundesliga se cilit person të famshëm ia ka numrin e telefonit - Xhaka zgjodhi legjendën e futbollit

I pyetur nga Bundesliga se cilit person të famshëm ia ka numrin e telefonit - Xhaka zgjodhi legjendën e futbollit

Bundesliga
Detaje të reja nga krimi që la të vdekur dy persona në Prishtinë – policia njofton se është arrestuar një i dyshuar që po trajtohej në QKUK

Detaje të reja nga krimi që la të vdekur dy persona në Prishtinë – policia njofton se është arrestuar një i dyshuar që po trajtohej në QKUK

Drejtësi
Kalo në kategori