Sëmundja që mund ta shënojë fundin e karrierës së Celine Dion

Celine Dion njoftoi anulimin e turneut ‘Courage World Tour’, ndërsa një burim i afërt me këngëtaren ka thënë për CNN se ajo ndoshta nuk do të shkojë kurrë më në një turne muzikor.

“Ajo ka shumë dhimbje. Po bën terapi fizike çdo ditë”, ka pohuar burimi.

Lexo po ashtu Celine Dion anulon turneun muzikor "Courage" pas problemeve me shëndetin

“Më vjen shumë keq që ju zhgënjej të gjithëve edhe një herë. Po punoj shumë për të rikthyer forcën time, por turneu mund të jetë shumë i vështirë edhe kur jeni 100 për qind në formë. Nuk është e drejtë ndaj jush që vazhdimisht po i shtyj koncertet, por edhe pse më thyen zemrën, është mirë që të anulojmë gjithçka tani derisa të jem vërtet gati të kthehem përsëri në skenë. Dua që të gjithë ta dini, jam duke mos u dorëzuar… dhe mezi pres t’ju shoh përsëri!”, kishte postuar këngëtarja në rrjetet sociale.

View this post on Instagram

A post shared by Céline Dion (@celinedion)

Dion shtyu disa koncerte në dhjetor pasi njoftoi se ishte diagnostikuar me sindromën e personit të ngurtë, një gjendje që ajo tha se e pengon të “këndojë ashtu siç ishte mësuar”. Çrregullimi është një “sindromë e rrallë, progresive që prek sistemin nervor, veçanërisht trurin dhe palcën kurrizore”, sipas Institutit Kombëtar të SHBA-ve për çrregullime neurologjike dhe goditjen në tru.

Lexo po ashtu Celine Dion zbulon se është diagnostikuar me sëmundjen e pashërueshme neurologjike SPS

“Ndërsa ne jemi ende duke mësuar për këtë gjendje të rrallë, ne tani e dimë se është ajo që i shkakton të gjitha spazmat që kam pasur”.

“Për fat të keq, këto spazma prekin çdo aspekt të jetës sime të përditshme, ndonjëherë duke shkaktuar vështirësi gjatë ecjes dhe duke më penguar të përdor kordat e mia vokale për të kënduar ashtu siç jam mësuar”, kishte thënë asokohe Celine.

Simptomat e sindromës së personit të ngurtë (SPS)

Simptomat e sindromës së personit të ngurtë mund të zgjasin nga disa muaj deri në disa vjet për t’u zhvilluar.

Ashpërsia dhe përparimi i SPS gjithashtu mund të ndryshojnë nga një person në tjetrin.

Shenjat e para të gjendjes janë spazma me ndërprerje, të cilat më pas bëhen të vazhdueshme – megjithatë, ekspertët thonë se spazmat zakonisht nuk ndodhin gjatë gjumit.

Simptomat përfshijnë, stimuj të vegjël ndijorë – personat me këtë sindroma do të vërejnë se janë bërë më të ndjeshëm ndaj zhurmës, dritës dhe prekjes.

Të tjera simptoma për t’u kujdesur janë dhimbja, spazma e rëndë dhe frymëmarrje e dëmtuar (në raste të avancuara).

Lexo po ashtu Diagnoza dëshpëruese! Çfarë është gjendja shëndetësore me të cilën u diagnostikua Celine Dion

Shpjegimi i neurologëve

Në mbarë botën, sindroma e personit të ngurtë prek vetëm një në një milion njerëz, kryesisht midis moshës 20 dhe 50 vjeçare, me dy herë më shumë femra se meshkuj. Forma klasike dhe më e zakonshme e sindromës së personit të ngurtë karakterizohet nga ngurtësi e dhimbshme dhe luhatëse, kryesisht në muskujt, duke përfshirë shpinën, barkun dhe pjesën e sipërme të këmbëve. Pacientët gjithashtu përjetojnë spazma të dhimbshme të muskujve, ndonjëherë të shkaktuara nga prekja ose zhurma.

Fillimi i çrregullimit është zakonisht gradual dhe të sëmurët mund të përjetojnë një përkeqësim progresiv të simptomave. Përvoja e të jetuarit me sindromën e personit të ngurtë ndryshon nga personi në person, pasi varet nga ashpërsia e simptomave dhe përgjigja e dikujt ndaj trajtimit. Së fundi, sindroma e personit të ngurtë mund të ndikojë në aftësinë për të ecur, duke rritur rrezikun e rënies dhe nevojën për t’u mbështetur në mbajtëse ose për të ecur me karrige me rrota.

Sindroma e personit të ngurtë konsiderohet një çrregullim autoimun. Deri më sot, nuk ka shërim për këtë gjendje. Aktualisht, trajtimet synojnë përmirësimin e ngurtësimit dhe spazmave. Për trajtim përdoren lloje të ndryshme relaksuesish muskulorë. Dhe disa antikonvulsantë, të cilët përdoren për ta trajtuar epilepsinë.
Mjekët kanë ende shumë për të mësuar rreth sindromës së personit të ngurtë, por rritja e ndërgjegjësimit për gjendjen mund të çojë në një diagnozë më të hershme dhe në përshpejtimin e kërkimit. Pacientët me sëmundje më të lehtë ose ata që i përgjigjen mirë trajtimit mund të vazhdojnë të funksionojnë në mënyrë të pavarur, me terapi. Për të tjerët, simptomat mund të mos kontrollohen plotësisht dhe mund të çojnë në paaftësi.

/Telegrafi/