Katër arsyet e thjeshta pse Gjermania po administron situatën me COVID-19 më mirë se fqinjët e saj – dhe jo vetëm

Gjermania ka një vlerësim pozitiv rreth reagimit ndaj COVID-19 – dhe për disa arsye të mira.

Rastet e reja të përditshme të saj për milion njerëz kanë qenë vazhdimisht më të ulëta se të çdonjërit prej fqinjëve të saj të Evropës Perëndimore, dhe shkalla e vdekjes së saj, që nga fillimi i shpërthimit, ka qenë ndër më të ulëtat në Evropën Perëndimore: aktualisht 0.15 vdekje për milion njerëz, krahasuar me Francën që ka 1.15 dhe Spanjës 2.19.

Dhe siç shkruan Vox, përcjell Telegrafi, edhe kur rastet e coronavirusit po rriten në të gjithë kontinentin – një javë para 11 tetorit pa rritjen më të madhe që nga fillimi i pandemisë – vala e fundit e Gjermanisë është akoma e vogël në krahasim me vendet e tjera në rajon.

Atëherë, çfarë saktësisht po bën Gjermania?

Ajo që shpesh citohet është një vendosje efektive e teknologjisë, të tilla si një aplikacion për gjurmimin e kontakteve, për të luftuar pandeminë.

Ekziston programi i testimit masiv i vlerësuar shpesh, i cili rivalizon atë të Koresë së Jugut dhe furnizimi i tepërt i shtretërve të Kujdesit Intensiv – i diskutueshëm para coronavirusit, tani i lavdëruar.

Ndihmon ndoshta gjithashtu fakti se kancelarja Angela Merkel ka një doktoraturë në kiminë kuantike dhe të drejtojë një vend që i trajton shkencëtarët, si virologun me bazë në Berlin, Christian Drosten, si superyje.

Megjithatë kjo është larg nga e gjithë historia e suksesit relativ të Gjermanisë.

Fuqia e fatit

Rastet e para të njohura me COVID-19 në Gjermani kanë origjinën në një firmë të pjesëve të automjeteve në Mynih të quajtur Webasto.

Atje, një punonjës nga Kina – i cili doli pozitiv për virusin pasi u kthye në shtëpi – infektoi disa të tjerë gjatë një vizite në Mynih.

Kur ajo njoftoi homologët e saj gjermanë për rezultatin e saj pozitiv të testit, kompania informoi stafin e saj, duke përfshirë një punonjëse e cila, megjithëse nuk kishte simptoma serioze, kërkoi një test.

Kishte edhe një element tjetër të fatit të përfshirë: Instituti i Mikrobiologjisë së Bundeswehr në Mynih është shtëpia e një laboratori të nivelit të 3-të të biosigurisë – lloji që merret me agjentë shumë infektivë dhe vdekjeprurës që mund të përhapen përmes inhalimit, si SARS-CoV-2.

Kur Kina lëshoi sekuencën gjenetike të coronavirusit të ri në janar, kolegët e Fröschl në institut u bënë gati me testet PCR të coronavirusit.

Kjo do të thoshte se testi ishte në dispozicion në Mynih kur pacientët e parë u paraqitën atje, dhe Fröschl ishte në gjendje ta përdorte atë për të diagnostikuar shpejt rastet e para.

Fuqia e të mësuarit

Sigurisht, çelësi për menaxhimin e coronavirusit të Gjermanisë nuk ka të bëjë vetëm me fatin. Është gjithashtu për të mësuar dhe vepruar shpejt mbi njohuritë e reja.

Pasi grupi Webasto u vu nën kontroll, Fröschl dhe kolegët e tij u futën në punë duke zbatuar ato që mësuan nga përvoja – krijimin e protokolleve për diagnostikimin, izolimin dhe trajtimin e sigurt të pacientëve me COVID-19.

Kjo do të thoshte që në fund të shkurtit, kur udhëtarët filluan të ktheheshin nga Austria, Italia dhe vendet e tjera me shpërthime, ata ishin gati.

Përhapja e Webasto-s u dha mjekëve dhe zyrtarëve të shëndetit publik përvojën “jashtëzakonisht të vlefshme” në trajtimin e virusit.

“Gjithçka ishte në vend”, thotë Fröschl. “Ne kishim përvojë se si t’i trajtojmë njerëzit dhe të qëndrojmë të qetë”.

Kishte edhe mësime nga vendet e tjera.

“Ne u përpoqëm të marrim strategjinë e Koresë së Jugut, Japonisë dhe Tajvanit – të gjithë shembuj të mirë se si një përgjigje e shpejtë mund të zvogëlojë numrin e rasteve pozitive”, tha Nicolai Savaskan, zyrtari kryesor mjekësor i një departamenti lokal të shëndetit në Berlin.

Një pjesë e asaj përgjigje të shpejtë: Programi i testimit masiv të Gjermanisë. Ndërsa Gjermania ishte e shpejtë për tu mbyllur, ajo gjithashtu rriti testimin që nga fillimi i pandemisë, dhe pastaj përshtati vazhdimisht programin për t’iu përgjigjur ndryshimeve në dinamikën e epidemisë.

Fuqia e përgjigjeve lokale

Gjermania, një vend federal i përbërë nga 16 shtete me rreth 400 departamente komunale të shëndetit, dha një përgjigje të lokalizuar të coronavirusit.

Megjithëse kjo ndonjëherë ka çuar në një varg politikash konfuze, gjithashtu do të thotë që qeveritë komunale mund të veprojnë shpejt dhe të përshtatin politikat pandemike për nevojat dhe sfidat me të cilat përballen popullatat lokale në 16 shtete federale me mbi 400 qarqe.

Dhe kjo mund të jetë një arsye tjetër për suksesin e Gjermanisë krahasuar me fqinjët me sisteme më të centralizuara si Franca, Spanja dhe Britania e Madhe.

“[Qasja e decentralizuar] për menaxhimin e pandemisë ishte mbase një mënyrë e mirë për t’u marrë me një situatë që ndryshon shpejt”, tha Savaskan i Berlinit.

Ai shpjegoi se ndërsa autoritetet lokale të shëndetit duhet të raportojnë raste në agjencinë kombëtare të shëndetit publik të Gjermanisë, Instituti Robert Koch (RKI), ata mund të përshtatin secilin përgjigjet e tyre pandemike për të përmbushur nevojat lokale në rajonin e tyre dhe të reagojnë shpejt sa herë që lindin problemet, përcjell Telegrafi.

Fuqia e të dëgjuarit të shkencëtarëve

Ka një tjetër gjë që e veçon Gjermaninë.

Është më e drejtpërdrejta nga të gjitha – por sigurisht që nuk po bëhet në shumë vende, veçanërisht në SHBA.

Nga momenti që coronavirusi arriti në Gjermani, autoritetet gjermane kanë qenë të mirë për të dëgjuar shkencëtarët, thotë Clemens-Martin Wendtner, një mjek me bazë në Mynih.

Ai, gjithashtu, nuk e përmendi Angela Merkel kur e pyet se si ai shpjegon se si Gjermania arriti të kontrollojë coronavirusin.

Në vend të kësaj, ai tha se politikanët vendas bënë diçka që tani duket si një koncept i huaj në Amerikë: Ata dëgjuan shkencëtarët.

Dhe ndërsa shkenca evoluonte dhe udhëheqësit dëgjonin shkencëtarët, politikat vazhdojnë të ndryshojnë.

Sigurisht, shkenca nuk ka qenë “e lirë” nga politika në Gjermani. Dhe në garën për të gjetur një pasardhëse për Merkel, politikanët shtetërorë sigurisht kanë përdorur pandeminë për të promovuar profilin e tyre.

Por panorama e madhe, thotë Wendtner, është se publiku u besoi politikanëve gjermanë “sepse ata nuk gënjyen në fillim dhe [ata] krijuan besim”, duke ndjekur shkencën, duke mos e mohuar atë. /Telegrafi/