Pse Biden po e toleron një aleat të Putinit në Ballkan?

Meqenëse presidenti rus, Vladimir Putin ka performancë të dobët në Ukrainë, ai do të përdorë çdo taktikë të mundshme për të shpërqendruar Perëndimin.

Këtë herë, Rusia, me ndihmën e Serbisë, po provokon kaos në një pjesë të Evropës – në Ballkan.

Qëllimi është të shtyjë Ballkanin drejt një dhune etnike, sepse kjo i lejon Kremlinit të minojë NATO-n dhe të rivendosë Rusinë si ndërmjetësin e fuqisë së rajonit, raporton nypost.

Pra, pse Presidenti amerikan, Joe Biden dhe ekipi i tij po e pranojnë këtë plan?

Sirenat e sulmit ajror u ndezën të martën në veri të Kosovës kur serbët etnikë u përleshën me policinë pasi u arrestua një udhëheqës i dyshuar i protestës serbe, transmeton Telegrafi.

Dy javë më parë, pas zgjedhjeve lokale ku në krye të komunave me popullatë shumicë serbe erdhën shqiptarët, protestuesit serbë bënë të njëjtën gjë me trupat e NATO-s, duke plagosur 30 anëtarë të forcës paqeruajtëse të aleancës, KFOR.

Nga 1.8 milion banorët e Kosovës, 92 për qind janë shqiptarë dhe vetëm 6 për qind janë serbë.

Vendi i vogël ka qenë prej kohësh një aleat i SHBA-së; është vendi ku njerëzit i emërtojnë fëmijët e tyre sipas liderëve amerikanë dhe shtëpia e bulevardit George W. Bush dhe rrugës Bob Dole.

Kremlini tashmë po e inkurajon Serbinë të përshkallëzohet më tej gjendja.

Ministri i Jashtëm rus, Sergey Lavrov e quajti shpërthimin e dhunës “shqetësuese” dhe ia atribuoi fajin Perëndimit, “Një “shpërthim” i madh po ngjan në qendër të Evropës, pikërisht në vendin ku, në vitin 1999, NATO kreu agresion kundër Jugosllavisë”.

Ambasadori rus në Serbi, Aleksandr Botsan-Kharchenko tha se situata në Kosovë është një formë e “luftës hibride” dhe pretendoi se kundërshtarët e Vuçiqit duan të bëjnë “një grusht shteti të stilit Maidan”, duke iu referuar kryengritjes së Ukrainës të viteve 2013-14.

Rusia po ndërhyn gjithashtu në terren.

Në muajin shkurt, presidentja e Kosovës, Vjosa Osmani paralajmëroi se anëtarët e grupit mercenar rus, Wagner po punojnë me paraushtarakët serbë.

Verbëria e Perëndimit ndaj lojërave të pushtetit të Vuçiqit dhe Putinit dhe fajësimi i Kosovës përfaqëson një strategji realpolitike.

Shtetet e Bashkuara besojnë se Serbia është më e rëndësishme strategjikisht se Kosova, pasi Uashingtoni e di se Vuçiq mund të bashkëpunojë lehtësisht me Moskën për të ndezur një konflikt të ri në rajon.

Paqësimi amerikan ndaj Serbisë nuk do të funksionojë: marrëdhëniet Serbi-Rusi janë të gjalla dhe të mira.

Bashkëpunimi i Serbisë me Perëndimin në stërvitjet ushtarake dhe retorikën boshe është pjesë e strategjisë së saj balancuese midis Rusisë dhe Uashingtonit, jo një shenjë e besnikërisë ndaj Perëndimit.

Në vazhdën e luftës së Rusisë, Serbia kurrë nuk miratoi sanksione kundër Rusisë.

Muajin e kaluar, drejtori pro-rus i agjencisë së inteligjencës së Serbisë, Aleksandar Vulin udhëtoi në Moskë për një konferencë sigurie.

Serbia nuk është viktimë e ndikimit rus. Si pjesë e objektivit të tij më të gjerë për të qëndruar në pushtet, Vuçiq ka shfrytëzuar jostabilitetin në rajon për ta krijuar veten si një forcë për stabilitet.

Duke përshkallëzuar dhe më pas duke de-përshkallëzuar krizën dhe duke negociuar me Perëndimin sipas kushteve të tij, Vuçiq e ka pozicionuar veten si një marrëveshje-bërës i moderuar në rajon.

Dhe ai ka shfrytëzuar situatën në përshkallëzim në Kosovë për të larguar vëmendjen e zgjedhësve të tij nga sfidat që ka brenda vendit.

Rusia ka dashur prej kohësh të tregojë se NATO është një tigër në letër.

KFOR-i duhet të dërgojë një sinjal të besueshëm se është i gatshëm të ndërhyjë kundër forcave serbe në rast të përshkallëzimit.

Javën e kaluar, NATO vendosi të punësojë 700 trupa për të forcuar sigurinë në zonë. Ky është një hap në drejtimin e duhur.

Në vend që të qetësojë Serbinë, Amerika duhet të bëjë presion ndaj Beogradit që të pranojë pavarësinë e Kosovës dhe të vendosë sanksione ndaj Rusisë.

Ambasadori rus në Serbi inkurajoi Beogradin që të llogarisë në mbështetjen e Moskës ndaj Kosovës dhe e përshkroi situatën si “në prag të një konflikti më të gjerë”.

Me burimet ushtarake ruse të shteruara në Ukrainë, Kremlini nuk mund ta mbështesë Serbinë.

Dhe një konfrontim i drejtpërdrejtë me NATO-n nuk do t’i shërbente interesave të Vuçiqit.

Perëndimi duhet të pranojë se dobësia i jep guxim Putinit dhe Vuçiqit.

Rusia dhe Serbia do të vazhdojnë ta nxehin sërish këtë konflikt të ngrirë kur t’u përshtatet interesave të tyre.

Në vend që të lejojë Moskën të zhvlerësojë NATO-n, është koha që Perëndimi të provojë se Kremlini nuk është gjë tjetër veçse një guaskë boshe.

Ivana Stradner është një studiuese në Fondacionin për Mbrojtjen e Demokracive. /Telegrafi/