Nuk ka ilaç për aktorin Bruce Willis! Simptomat e para të sëmundjes janë të padukshme dhe më pas gjithçka shkon keq!

Bruce Willis vuan nga demenca frontotemporale, simptomat e së cilës mund të jenë të ndryshme

Para më pak se një vit bota u trondit nga lajmi se aktori hollivudian, Bruce Willis, po i jepte fund karrierës për shkak të sëmundjes.

Atëherë u njoftua se ai kishte vështirësi në mbajtjen në mend të teksteve dhe më pas u konstatua se vuante nga afazia, një sëmundje që ndikon në aftësinë për të dëgjuar dhe folur, lexuar dhe shkruar, transmeton Telegrafi.

Shkruhej se gjendja e Bruce Willis po përkeqësohet dhe tashmë Hollywoodi kumtoi një lajm i hidhur. Familja e aktorit deklaroi se Bruce ka demencë frontotemporale (FTD), një sëmundje që shfaqet në vitet e hershme, nga 55 deri në 65 vjeç, dhe prek në mënyrë të barabartë si burrat ashtu edhe gratë. FTD është termi për një grup çrregullimesh të trurit që prekin kryesisht lobet frontale dhe të përkohshme të trurit, dhe këto zona lidhen kryesisht me personalitetin, sjelljen dhe gjuhën.

FTD njihet si një formë më e rrallë e demencës, në të cilën kujtesa është më pak e prekur sesa në sëmundjen e Alzheimerit. Njerëzit me demencë frontotemporale kanë vështirësi të mendojnë, t’i kushtojnë vëmendje dhe të kujtojnë atë që u thuhet. Ata kanë vështirësi në gjenerimin e ideve ose kryerjen e veprimeve për një aktivitet të caktuar në rendin e duhur.

Simptomat mund të zhvillohen ndryshe, në varësi të asaj se cila pjesë e lobit frontal ose temporal është prekur. Ato përfshijnë:

▪ Ndryshime në sjelljen e personalitetit
▪ Vështirësi gjuhësore

Ndërsa demenca përparon, njerëzit mund të kenë më shumë se një lloj simptome: ata mund të sillen në mënyrë të papërshtatshme, të flasin në mënyrë të vrazhdë, të sillen në mënyrë impulsive, të përsërisin të njëjtin veprim pa pushim, të ecin gjithmonë në të njëjtin vend, të marrin sendet e njerëzve të tjerë dhe t’i vendosin ato. gojët e tyre, le të hanë tepër ose të hanë vetëm një lloj ushqimi.

Njerëzit me demencë frontotemporale kanë vështirësi në gjetjen e fjalëve. Ndërsa demenca përparon, personi i prekur flet më pak ose përsërit atë që ai ose të tjerët thonë. Më në fund, ata pushojnë së foluri. Nuk ka shërim për këtë sëmundje, qëllimi është të lehtësohen simptomat me terapi adekuate dhe të sigurohet mbështetje dhe mirëkuptim për pacientin. /Telegrafi/