QARKU I URREJTJES

Rrëfenjë spanjolle
Përktheu: Bajram Karabolli

Një sipërmarrës i rëndësishëm, inatosur kushedi pse, i bërtiti drejtorit të një prej veprimtarive të tij.

Drejtori, sa mbërriti në shtëpi për të ngrënë drekë, kur pa tryezën plot e përplot, i bërtiti së shoqes, duke e qortuar se po harxhonte shumë.

Zonja, pra e shoqja e drejtorit, i bërtiti shërbyeses pse kishte thyer një pjatë dhe i futi një shkelm qenit se u përplas me të.

Qeni doli duke vrapuar dhe kafshoi një grua që po kalonte aty.

Gruaja shkoi me vrap për t´u mjekuar dhe, ngaqë i dhembi shumë vaksina, i bërtiti infermierit. Ky i fundit, kur mbërriti në shtëpi, i bërtiti së ëmës se gjella nuk qenkësh e shijshme.

E ëma, burim dashurie dhe faljeje, duke i përkëdhelur flokët, i tha:

– Bir, e di që je i lodhur, ngaqë punon shumë, por të premtoj se nesër do të kesh gjellën që ty të pëlqen më shumë. Tani fli dhe bëfsh një gjumë sa më të ëmbël. Me siguri, nesër do të ndihesh më mirë.

Pasi e bekoi, doli duke e lënë të birin të thellohej në mendime e të qetësohej.

Kësisoj, qarku i urrejtjes u ndërpre vetëm në këto çaste, kur u përplas me tolerancën, me faljen, me ëmbëlsinë dhe dashurinë e nënës.