Pse votuesit me ngjyrë po mbështesin Donald Trumpin në një numër rekord?

Ai u quajt “ish-kryesupremacist i bardhë” nga kongresmenja demokrate, Cori Bush në vitin 2021. Në vitin 2018, Hillary Clinton e quajti ish-presidentin e SHBA-së, Donald Trump “injorant” dhe “racist” pasi thuhet se bëri komente shumë nënçmuese për Haitin dhe afrikanët vendas.

Edhe republikanja Nikki Haley, e cila kohët e fundit u largua nga gara për nominimin presidencial, i quajti komentet e fundit që Trump bëri për afrikano-amerikanët “të neveritshme”.

Por pavarësisht gjithë kësaj, dhe ndërsa SHBA përgatitet për një revansh të mundshëm mes tij dhe presidentit, Joe Biden në zgjedhjet presidenciale të vitit 2024 më vonë këtë vit, sondazhet tregojnë se Donald Trump po rritet në popullaritet mes votuesve amerikanë me ngjyrë, shkruan Al Jazeera, përcjell Telegrafi.

Pse është kështu dhe sa ndryshim mund të bëjë kjo në nëntor?

Çfarë thonë sondazhet?

Në vitin 2016, Trump mori 8 për qind të votave të votuesve me ngjyrë sipas sondazheve, niveli më i lartë i mbështetjes nga votuesit me ngjyrë për çdo republikan që nga George Bush në vitin 2000.

Deri në zgjedhjet presidenciale në SHBA të vitit 2020, mbështetja për Trump në mesin e votuesve me ngjyrë ishte rritur në 12 për qind.

Dhe, ndërsa sondazhet aktuale ndryshojnë, një sondazh i fundit nga GenForward tregon se nëse zgjedhjet do të mbaheshin sot, 17 për qind e votuesve me ngjyrë do të votonin për Donald Trump ndërsa 20 për qind thanë se do të votonin për dikë tjetër përveç Trump apo Biden.

Sipas shkrimit të Al Jazeera, blloku i votuesve me ngjyrë është unik në SHBA.

Aktualisht, është i vetmi grup votuesish që është identifikuar vazhdimisht me Partinë Demokratike – duke arritur në 77 për qind të votuesve me ngjyrë në favor të demokratëve në vitin 2020.

Për krahasim, 42 për qind e votuesve të bardhë dhe 63 për qind e votuesve latinë identifikohen si demokratë.

Tani, megjithatë, vetëm 63 për qind e votuesve me ngjyrë – një nivel më i ulët i të gjitha kohërave që kur GenForward filloi të mbledhë të dhëna në vitin 1999 – thonë se do të mbështesin Biden këtë vit, sipas sondazhit.

Këto shifra mund të paraqesin telashe për demokratët në zgjedhjet presidenciale të nëntorit, veçanërisht në disa shtete.

Cila është historia e votës së votuesve me ngjyrë?

Për të kuptuar historinë e votës së votuesve me ngjyrë dhe Partisë Republikane, është e nevojshme të shohim prapa modeleve të votimit në fillim të shekullit të 20-të.

Përpara viteve 1930, Partitë Republikane dhe Demokratike morën mbështetje afërsisht të barabartë nga votuesit me ngjyrë dhe të bardhë.

Megjithatë, zgjedhja e Franklin D Roosevelt në 1932 shkaktoi një zhvendosje të votuesve me ngjyrë në Partinë Demokratike.

Sipas të dhënave nga Qendra e Përbashkët për Studime Politike dhe Ekonomike, Roosevelt fitoi 71 për qind të votave të votuesve me ngjyrë për presidencën e tij në vitin 1936.

Gjatë Depresionit të Madh, afrikano-amerikanët u ndikuan në mënyrë disproporcionale nga papunësia.

Marrëveshja e Re e Rooseveltit, një grup programesh për rimëkëmbjen ekonomike u përpoqën të korrigjonin këto çështje ekonomike dhe Roosevelt më vonë do të thoshte: “Midis qytetarëve amerikanë, nuk duhet të ketë njerëz të harruar dhe raca të harruara”.

Demokratët do të vazhdonin të “nxirrnin” votuesit nga Partia Republikane në fund të viteve 1940, kur Harry S Truman, një president tjetër demokrat, nënshkroi një urdhër ekzekutiv më 26 korrik 1948, duke urdhëruar “desegregimin” e Forcave të Armatosura të SHBA-së.

Kjo nervozoi një grup të Partisë Demokratike, të njohur si “Dixiecrats”, megjithatë, të cilët ishin kundër legjislacionit për të drejtat civile dhe donin të mbanin në fuqi ndarjen në shtetet jugore.

“Dixiecrats” mbajtën një konventë të veçantë në Birmingham, Alabama në korrik 1948, në të cilën ata emëruan guvernatorin e Karolinës së Jugut, Strom Thurmond, një “segregacionist i vendosur”.

Megjithëse Thurmond fitoi më shumë se 1.1 milion vota popullore në zgjedhjet presidenciale të vitit 1948, kjo arriti në vetëm 2.4 për qind të votave të hedhura dhe ai u mposht përfundimisht nga Truman, i cili fitoi 303 vota elektorale kundër 39 të Thurmondit. Thomas Dewey, kandidati republikan, mori 189.

Demokratët do të kapnin më tej votën e votuesve me ngjyrë në 1964 me miratimin e Aktit të të Drejtave Civile dhe Aktit të të Drejtave të Votimit të vitit 1965 nën presidentin Demokratik, Lyndon B Johnson.

Pas nënshkrimit të legjislacionit për të drejtat civile në ligj, Johnson parashikoi reagimin nga blloku i votuesve të bardhë të Jugut, kur tha në mënyrë të famshme: “Ne kemi humbur Jugun për një brez”.

Për më tej ndarjen midis blloqeve të votimit bardh e zi, Richard Nixon, një republikan, vendosi atë që njihej në atë kohë si “Strategjia e Jugut” gjatë ofertave të tij presidenciale në 1968 dhe 1972.

Strategjia ishte krijuar për të tërhequr votuesit e bardhë në Jug, të cilët ishin të zhgënjyer me qëndrimin e Partisë Demokratike për të drejtat civile dhe integrimin racor.

Si ka ndryshuar kjo?

Një sondazh i Gallup vitin e kaluar tregoi se përqindja e të rriturve me ngjyrë në SHBA që e konsiderojnë veten demokratë ishte ulur nga 77 për qind në 2020 në 66 për qind, shkruan Al Jazeera, përcjell Telegrafi.

Votuesit me ngjyrë sot veprojnë pak më të pavarur nga gjeneratat e mëparshme, veçanërisht votuesit e rinj.

Në zgjedhjet afatmesme të vitit 2022, Biden mbajti kryesisht votën e tyre, megjithatë, pati një zhvendosje të konsiderueshme midis votuesve me ngjyrë drejt Partisë Republikane – nga 8 për qind në mandatin e mesëm katër vjet më parë në 14 për qind në vitin 2022.

Historikisht, trashëgimia e Partisë Demokratike me Lëvizjen për të Drejtat Civile është ajo që e mbajti atë popullore në mesin e votuesve me ngjyrë.

Megjithatë, votuesit më të rinj me ngjyrë nuk kanë të njëjtat “bashkë-ndjenjë” të trashëgimisë së të drejtave civile.

“Unë mendoj se një brez i caktuar votuesish me ngjyrë nuk kanë përvojën e drejtpërdrejtë me lëvizjen e të drejtave civile ose njohurinë e këtyre gjërave, sepse për ta kjo nuk është kujtesa, është histori”, mendon Adolphus Belk, shkencëtar politik në Universitetin Winthrop. “Ata po hyjnë pa i kuptuar këto konturet dhe kthesat historike, kufizimet, mundësitë”.

“Dhe ato zhgënjime po bëhen të qarta në këtë përqindje në rritje të votuesve me ngjyrë që po i hedhin një vështrim tjetër Partisë Republikane në përgjithësi dhe po eksplorojnë disa kuriozitete me Trump, pavarësisht bagazhit të tij racor”.

Për më tepër, votuesit me ngjyrë janë të frustruar që po marrin pak nga Partia Demokratike në këmbim të asaj që ata mendojnë se është mbështetje afatgjatë dhe e palëkundur, tha ai.

“Votuesit e bardhë në përgjithësi, votuesit meshkuj të bardhë veçanërisht, janë zona më e madhe elektorale që ka Partia Republikane dhe ata priren të trajtohen mirë nga Partia Republikane. Ju nuk e shihni të njëjtin lloj ‘festimi’ të vazhdueshëm, respekti dhe shpërblimi të votuesve me ngjyrë dhe votuesve femra me ngjyrë [nga Partia Demokratike]”.

Si po e shfrytëzon këtë ndryshim Partia ‘Trump-publikane’?

Në tetor të vitit 2023, sondazhi i New York Times/Siena College zbuloi gjithashtu se 22 për qind e votuesve me ngjyrë në gjashtë shtete kryesore të fushëbetejës mbështesin Trumpin.

Trump po dëgjon – Tim Scott, i vetmi senator republikan me ngjyrë, thuhet se është në listën e tij të ngushtë për kandidatët për zëvendëspresidentë dhe është veçuar për lavdërime nga Trump.

Scott, i cili u largua nga gara për nominimin presidencial republikan nëntorin e kaluar, miratoi kandidaturën e Trump në janar.

Megjithatë, disa analistë politikë i shohin përpjekjet e tij të fundit për të kontaktuar votuesit me ngjyrë si të mbushura me përshkrime stereotipike të afrikano-amerikanëve.

Në një gala të kohëve të fundit të organizuar nga Federata Konservatore e njerëzve me ngjyrë (BCF) në Kolumbia, Karolina e Jugut, Trump tha se ai besonte se po merrte më shumë mbështetje nga njerëzit me ngjyrë për shkak të katër rasteve të tij penale, sepse edhe ata janë trajtuar historikisht në mënyrë të padrejtë nga sistemi i drejtësisë penale.

“Dhe më pas u padita për herë të dytë, herën e tretë dhe herën e katërt. Dhe shumë njerëz thanë se kjo është arsyeja pse njerëzit me ngjyrë kanë simpati për mua, sepse ata janë lënduar aq keq dhe janë diskriminuar”, tha ai. “Ata në fakt më panë mua si unë jam duke u diskriminuar”.

Ngjashëm me strategjinë demokratike në mesin e shekullit të 19-të, Trump po përpiqet të tërheqë votuesit me ngjyrë të pakënaqur nga Partia Demokratike.

Trump ka pohuar gjithashtu se amerikanët me ngjyrë dolën më mirë ekonomikisht nën presidencën e tij me papunësi rekord të ulët.

Megjithatë, disa ekspertë kanë argumentuar se ky ishte një vazhdim i një tendence rënëse që filloi me administratën e Barack Obamës. /Telegrafi/