LETËRNJOFTIMI

Poezi nga: Mahmoud Darwish
Përktheu: Rielna Paja

Mos harroni!
Jam arab.
Dhe letërnjoftimi im është numri pesëdhjetë mijë.
Kam tetë fëmijë
dhe i nënti do të vijë pas verës.
U zemëruat??

Mos harroni!
Jam arab
i punësuar në gurore.
Kam tetë fëmijë.
Nga shkëmbinjtë
nxjerr bukën,
rrobat dhe librat.
S’lyp bamirësi në dyert tuaja.
As përulem në shkallaren
e dhomës suaj.
Pra, a do të zemëroheni?

Mos harroni!
Jam arab.
Kam një emër pa tituj.
Dhe qëndroj i durueshëm në tokën njerëzit e së cilës janë acaruar.
Rrënjët e mia
u pushtuan para lindjes së kohës,
para çeljes së epokave,
përpara pishave dhe pemëve të ullirit.
Dhe para se të rritej bari.
Babai im vjen nga fisi
i parmendës,
jo nga një shtresë me të drejta siprane.
Dhe gjyshi im ishte një fermer
as rritur, as lindur mire!
Krenarinë e diellit më mësoi,
para se të më mësonte të lexoja
dhe shtëpia ime është si shtëpia e portierit të një mbikëqyrësi
bërë me thupra dhe kashtë.
A jeni i kënaqur me statusin tim?
Kam një emër pa titull!

Mos harroni!
Jam arab.
Dhe ju keni vjedhur kopshtet e paraardhësve të mi.
Dhe tokën që kam punuar
së bashku me fëmijët e mi,
pa na lënë asgjë tjetër
veç këtyre shkëmbinjve.
Dhe shteti do t’i zhvasë edhe këto,
siç është përfolur.

Prandaj!
Shënojeni në krye të faqes suaj të parë:
Nuk i urrej njerëzit.
As kam përfituar ndonjëherë nga dikush.
Por nëse një ditë
bëhem i urituri,
mishi i pushtuesit
do të bëhet ushqimi im.
Bëj kujdes!
Bëj kujdes!
Prej zemërimit tim
dhe urisë sime.