Izraelitët përballen me frikë dhe pasiguri mes sulmeve me raketa nga Irani

Euronews foli me njerëz në Izrael rreth mënyrës se si po përballen me konfliktin e vendit me Iranin dhe kërcënimin e përditshëm të raketave që godasin zonat e banuara.

“Ndërsa po shkonim drejt vendit të prekur, kuptova se po i afroheshim ndërtesës sime. Kur mbërritëm atje, zbulova se po – ishte ndërtesa ime që ishte shkatërruar nga një raketë”, tha Jimmy, një ndihmës mjekësor vullnetar.

“Të gjitha rrobat e mbetura që kam janë shkatërruar, si dhe ato pak mobilje që më kishin mbetur.”

“Kam kaluar – dhe kam parë – shumë gjëra në vitet e fundit, por me kalimin e kohës kam mësuar të shkëput ndjenjat e mia, sepse përndryshe do të ulesha dhe do të qaja për këtë luftë të pafundme”, shtoi ai.

“Pjesa më e vështirë për mua është se kam një djalë tetëmuajsh që nuk e kam parë prej muajsh tani, sepse ai dhe gruaja ime janë në Eilat, në jug të Izraelit, ku është shumë më e sigurt se këtu.”

Edhe pse vendi ka qenë në gatishmëri që nga e mërkura, kufizimet për civilët u lehtësuan dhe aktivitetet në vendin e punës, si dhe tubimet e vogla, u lejuan të rifillonin.

Pavarësisht kësaj, shkollat ​​mbeten të mbyllura dhe rrugët janë bosh, përcjell Telegrafi.

Për shumë njerëz në Izrael, rritja e fëmijëve në këtë klimë është e vështirë.

“Nuk do të isha kaq e shqetësuar nëse nuk do ta kisha atë”, tha 30-vjeçarja Emma nga SHBA-ja.

Ajo jeton në Jaffa në jug të Tel Avivit, me burrin e saj dhe djalin e tyre 10-muajsh.

“Ne nuk kemi një strehë kundër bombave në ndërtesën tonë sepse jetojmë në një lagje arabe, burri im është një arab izraelit. Shumë nga apartamentet e përballueshme në Izrael nuk janë të pajisura, kështu që natën marrim fëmijën tonë dhe shkojmë të flemë në shtëpinë e vjehrrës sime”, tha Emma.

Për Emman, ekziston një arsye e qartë pse Izraeli e gjen veten në këtë situatë.

“Mendoj se morali im është më i mirë se i shumicës së izraelitëve dhe kjo sepse nuk besoj se ajo që po bën qeveria është e drejtë – kështu që e kuptoj pse jemi në këtë pozicion.”

Nitzan, 34 vjeç, është një sipërmarrës teknologjik dhe baba i ardhshëm, i cili zakonisht banon në Tel Aviv.

Por që nga konflikti i përshkallëzuar i Izraelit me Iranin, ai dhe gruaja e tij janë zhvendosur në Haifa, në veri të vendit, për të qëndruar me familjen e saj.

“Zhurmat që dëgjojmë nga strehimi janë shumë të ndryshme nga ato që dëgjojmë kur ka raketa të lëshuara nga Hamasi ose nga Hezbollahu. Edhe me Kupolën e Hekurt, tingëllon sikur një kamion po kalon nëpër një tunel pikërisht mbi kokën tuaj”, tha Nitzan.

Bëhet e ditur se shumë në Izrael kanë frikë se mos bien pre e një rakete kur janë jashtë duke bërë gjëra thelbësore si të shkojnë në dyqane ose të ngasin veturën për të marrë furnizime, pasi konflikti mbetet veçanërisht i ashpër për civilët.

Sipas zyrtarëve të shëndetësisë, rreth 24 izraelitë u vranë nga raketat iraniane në javën e parë të konfliktit, ndërsa më shumë se 2,400 kanë marrë trajtim mjekësor për lëndime.

Të gjithë ishin civilë.

Ndërkohë, grupet iraniane të të drejtave me bazë jashtë vendit kanë raportuar se të paktën 657 njerëz u vranë në Iran deri të enjten.

“Nëse jeni jashtë, udhëzimet janë që të shtriheni përtokë me duart mbi kokë – por nuk mendoj se kjo bën shumë. Në mbrëmjen e sulmit të parë të Iranit, po udhëtonim me veturë për në Haifa dhe pamë qiellin të ndriçohej nga shumë raketa.”

“Nuk ishim të sigurt nëse të ndaleshim sepse ka alarme në të gjithë vendin dhe nuk e di nëse është për zonën. Nëse është më e sigurt të vazhdosh, apo të ndalesh në anë të rrugës”, shtoi Nitzan.

Oriella, një mësuese që jeton në Tel Aviv, tha se ndihet “e rraskapitur”.

“Nuk ka netë, koka jote është e mbushur me shqetësime dhe pasiguri, sepse je e rraskapitur mendërisht, sepse kemi qenë në luftë për vite me radhë”, tha ajo.

“Nuk më pëlqejnë luftërat, besoj në zgjidhjet diplomatike – mendoj se kjo është ajo për të cilën duhet të punojmë me Iranin. Njerëzit po përjetojnë kaq shumë vuajtje dhe për çfarë? Për të pasur luftëra përsëri, dhe përsëri, dhe përsëri”, shtoi ajo. /Telegrafi/