“ÇDO QIRI I VOGËL”

Nga: Halfdan Rasmussen (tetë vargjet e para) dhe Roger Waters
Përktheu: Besnik Hamiti

Torturuesi s’do t’më frikësojë, jo
As e mbrama rënie e trupit
As tytat e pushkëve të vdekjes
As hijet në mur
As nata kur në tokë
Vërvitet i mbrami ylli i zbehtë i dhembjes
Por, shpërfillja e verbër
E botës pa kund mëshirë e ndjesi

E shtrirë pranë një predhe të fikur
Në një mëhallë shqiptare
Një plakë e moshuar me shami
Mban në krahë foshnjën në vaj
Një ushtar nga tjetra anë
Burrë me ndjenja e krenari
Del nga radha, lëshon pushkën
Dhe gjunjëzohet pranë saj

I jep ujë
Plagët ia lidh
Dhe rehaton fëmijën që vajtonte
Një prekje dhuron faljen
Mes jetës e vdekjes
Ai kthehet përmes copave të thyera
Të jetës së saj
Dhe, pastaj, atje te kthesa e rrugës
Samaritani serb kthen kokën dhe bën me dorë… lamtumirë

Çdo qiri i vogël
Ndriçon një kënd të errësirës
Çdo qiri i vogël
Ndriçon një kënd të errësirës
Çdo qiri i vogël ndriçon një kënd të errësirës

Kur rrota e dhimbjes s’rrotullohet më
Dhe çeliku damkosës nuk djeg më
Kur fëmijët mund të jenë fëmijë
Kur banditët dobësohen
E vala e detit i përpin
Dhe ligji natyror i shkencës
Mirëpret të dobëtit e të fuqishmit
Dhe miliarda qirinj që digjen
Ndriçojnë anën e errët të çdo mendjeje njerëzore

Dhe çdo qiri i vogël
Ndriçon një kënd të errësirës