Zelanda e Re i përgjigjet gazetares që tha se “duhej t’u drejtohej talebanëve për ndihmë” pasi nuk ishte në gjendje të kthehej në shtëpi

Zelanda e Re ka mbrojtur rregullat për kontrollet e saj kufitare pasi një gazetare shtatzënë tha se “duhej t’u drejtohej talebanëve për ndihmë” pasi nuk ishte në gjendje të fluturonte për në shtëpi.

Sipas mediave të huaja, përcjell Telegrafi, ministri i Reagimit ndaj Covid-19, Chris Hipkins, tha se kishte një vend për “njerëz me rrethana të veçanta” si Charlotte Bellis.

Historia e saj ka hedhur në qendër të vëmendjes masat e ashpra kufitare të Wellington-it, të krijuara për të mbajtur larg coronavirusin.

Sidoqoftë, dikush edhe kritikoi “marrëdhënien e saj të privilegjuar me talebanët”.

Ndryshe, talebanët janë kritikuar rregullisht për shtypjen brutale të të drejtave të grave duke arrestuar, torturuar dhe madje vrarë aktivistë dhe aktiviste.

Por çfarë kërkoi Charlotte Bellis nga talebanët?

Në një kollume të shkruar për gazetën New Zealand Herald, zonja Bellis tha se qeveria e Zelandës së Re kishte refuzuar javën e kaluar kërkesën e saj për t’u kthyer në shtëpi për të lindur.

Aktualisht, Wellington lejon qytetarët dhe banorët e përhershëm të hyjnë, por vetëm nëse kalojnë 10 ditë të izoluar në hotele karantine.

Dhe meqenëse ka kërkesa të shumta dhe një numër të kufizuar vendesh, shumë njerëz të këtij vendi që dëshirojnë të kthehen, në fakt kanë mbetur jashtë vendit të tyre.

Siç thuhet më tej, ajo e krahasoi atë përvojë me mënyrën se si u trajtua nga talebanët, me të cilët kishte kontaktuar për të pyetur nëse do të ishte e mirëpritur në Afganistan si një grua shtatzënë e pamartuar.

Zonja Bellis dhe partneri i saj, një fotoreporter belg, kishin qenë në Afganistan vitin e kaluar duke mbuluar tërheqjen e trupave amerikane dhe ishte i vetmi vend ku ajo dhe partneri i saj kishin viza.

“Mund të vini dhe nuk do të keni problem. Thjesht tregoni njerëzve se jeni e martuar dhe nëse ndodh diçka, na telefononi”, citoi zonja Bellis zyrtarët e paidentifikuar të thonë në përgjigje të kërkesës së saj.

“Kur talebanët ju ofrojnë – një grua shtatzënë, të pamartuar – një strehë të sigurt, ju e dini që situata juaj është e ngatërruar”, shkroi ajo.

Nuk është e qartë se çfarë ndodh me gratë shtatzëna të pamartuara në Afganistan. Megjithatë, nënat beqare afgane kanë raportuar se janë ngacmuar shpesh nga zyrtarët talebanë, janë bërë presion për të hequr dorë nga fëmijët e tyre dhe se të drejtat e tyre të kujdestarisë janë kërcënuar.

Që nga publikimi i shkrimit të zonjës Bellis, ka pasur thirrje për autoritetet e Zelandës së Re që të rregullojnë kriteret e caktimit të karantinës emergjente për t’u kujdesur në mënyrë specifike për gratë shtatzëna.

Por Hipkins mbrojti politikën duke thënë se sistemi “i ka shërbyer jashtëzakonisht mirë Zelandës së Re, ka shpëtuar jetë dhe pranime në spitale dhe ka mbajtur sistemin tonë shëndetësor të mos mbytet”.

Ai shtoi megjithatë se zyrtarët e Zelandës së Re i kishin ftuar zonjës Bellis të aplikonte përsëri për vizë nën një kategori të veçantë emergjence. /Telegrafi/