Një marrëdhënie e suksesshme nuk varet vetëm nga gjestet madhështore, por edhe nga zakonet e përditshme, shpesh të padukshme, që formësojnë lidhjen dhe besimin midis partnerëve. Njerëzit që janë partnerë të mirë nga natyra nuk bëjnë përpjekje vetëm kur lindin probleme - ata e ushqejnë marrëdhënien e tyre çdo ditë përmes ndryshimeve të vogla, por domethënëse në mënyrën se si mendojnë, komunikojnë dhe veprojnë së bashku.
Psikologët Phyllis Koch-Sheras dhe Peter Sheras, të cilët janë të martuar për më shumë se 30 vjet, ndanë tre zakone që zbulojnë partnerë natyrshëm të shkëlqyer.
Ata janë të gatshëm të ndryshojnë perspektivën e tyre mbi marrëdhënien
Partnerët e mirë nuk e shohin veten si dy individë të veçantë, por si një ekip me një qëllim të përbashkët.
"Kur një marrëdhënie shihet si 'ne' dhe jo si 'unë dhe ti', çdo vendim bëhet më i lehtë sepse merret në interes të të qenit bashkë. Një qasje e tillë krijon një ndjenjë lidhjeje dhe bashkëpunimi, si të ngasësh një karrocë në çift - të dy japin më të mirën e tyre dhe suksesi vjen vetëm nëse punojnë së bashku. Kur përgjegjësitë e përditshme shihen si një kontribut i përbashkët, në vend të një barre për njërin partner, marrëdhënia bëhet natyrshëm më e fortë", shpjegojnë psikologët për YourTango .
Ata janë të përkushtuar ndaj marrëdhënies, jo vetëm ndaj partnerit
Partnerët e vërtetë nuk interesohen vetëm për personin pranë tyre, por edhe për marrëdhënien që ndajnë.
Phyllis dhe Peter thonë: “Në vend që të mendojnë, ‘Dua ta bëj partnerin tim të lumtur’, ata mendojnë, ‘Dua që marrëdhënia jonë të funksionojë mirë’. Kjo perspektivë zvogëlon ndjenjat e pakënaqësisë dhe lodhjes, sepse të dyja palët e kuptojnë se kujdesi për marrëdhënien do të thotë edhe kujdesi për nevojat e tyre. Kur problemet zgjidhen si ekip, marrëdhënia bëhet një burim mbështetjeje dhe sigurie, jo një barrë”.
Ata e ndryshojnë gjuhën, por mbeten autentikë
Një ndryshim i thjeshtë në të folur - zëvendësimi i fjalëve "unë" dhe "imja" me "ne" dhe "tona" - mund të ketë një ndikim të fuqishëm në dinamikën e marrëdhënieve.
“Kjo mënyrë e shprehjes së vetes nxit një ndjenjë komuniteti dhe zvogëlon reagimet mbrojtëse në bisedë. Në vend që ta fillojnë bisedën me akuza, partnerët që përdorin qasjen ‘ne’ marrin përgjegjësi të përbashkët për problemin dhe zgjidhjen e tij. Përmes përdorimit të vetëdijshëm të gjuhës që lidh, ata qëndrojnë më lehtë në harmoni dhe i kujtojnë vetes se janë së bashku në këtë”, përfunduan psikologët.
