LAJMI I FUNDIT:

E HIDHURA TOKA E IME

E HIDHURA TOKA E IME

Nga: Domenico Modugno
Përktheu: Islam Spahiu

Diell në luginë
diell në kodrinë
E nëpër fusha
s’shihet më njeri


Mirëmbeç, mirëmbeç e dashur!
Po iki unë tutje!
E hidhura tokë e ime,
e hidhur, dhe e bukur!

Qiej të pafund,
kthyer si t’ishin gurë.
Duart me kallo,
tashmë pa ndonjë shpresë.

Mirëmbeç, mirëmbeç e dashur!
po iki unë që këtej!
E hidhura tokë e ime,
e hidhur, dhe e bukur.

Përmes ullishtës,
ka lindur tashmë hëna.
Një fëmijë po qan,
thith një gji të thatë.

Mirëmbeç, mirëmbeç e dashur!
po iki unë që këtej!
E hidhura tokë e ime,
e hidhur, e bukur dhe!