LAJMI I FUNDIT:

Duhet të hamë më shumë pitonë, thonë shkencëtarët

Duhet të hamë më shumë pitonë, thonë shkencëtarët

Shkencëtarët kanë shqyrtuar në një studim të ri sesa fitimprurës është rritja e kafshëve shtëpiake në mënyrë komerciale dhe se si do të ndikonte mjedisi në krahasim me blegtorinë konvencionale.

Rezultatet ishin premtuese: gjarpërinjtë u rritën me shpejtësi, edhe kur nuk hanin, dhe kishin një raport të mirë të përmbajtjes së mishit me ushqimin e konsumuar (që përfshinte pulën dhe brejtësit).


Për më tepër, pitonët mund të ushqehen me proteina të mbeturinave nga industritë e tjera të mishit.

“Kur agjërojnë, pitonët mund të rregullojnë proceset metabolike dhe të ruajnë përshtatshmërinë e trupit, gjë që rrit sigurinë e disponueshmërisë së ushqimit në rrethana të paqëndrueshme. Kjo do të thotë se mbarështimi i pitonëve mund të jetë një përgjigje fleksibël dhe efektive ndaj pasigurisë globale ushqimore”, tha herpetologu Daniel Natusch nga Universiteti Macquarie në Australi

Natusch dhe kolegët e tij vëzhguan mbarështimin e dy llojeve të pitonëve (Malayopython reticulatus dhe Python bivittatus) të femrave në Tajlandë dhe Vietnam për më shumë se 12 muaj. Ata zbuluan se raporti i ushqimit të konsumuar ndaj mishit të prodhuar (ku numrat më të ulët do të thotë efikasitet më i lartë) ishte 1.2, krahasuar me 1.5 për salmonin, 2.8 për shpendët, 6.0 për mishin e derrit dhe 10.0 për viçin.

Gjarpërinjtë mund të agjërojnë për disa muaj pa humbur shumë masë trupore, gjë që i bën ata idealë për mbarështim në kushte ku furnizimet ushqimore nuk janë të garantuara – që, për fat të keq, është një rast shumë i zakonshëm në mbarë botën, shkruan sciencealert.

Sigurisht, nuk ka gjasa që raftet e veçanta me mish gjarpri të shfaqen së shpejti në dyqane, por rezultatet e studimit tregojnë se këto kafshë mund të jenë një burim ushqimi i besueshëm dhe miqësor ndaj mjedisit.

Ekziston edhe pyetja e “gustos”, domethënë sa i shijshëm është në të vërtetë mishi i pitonit.

“Nëse përfshijmë frikën që njerëzit kanë nga gjarpërinjtë, mund të duhet pak kohë përpara se potenciali bujqësor i pitonëve të njihet në shkallë globale”, thonë shkencëtarët. /Telegrafi/