LAJMI I FUNDIT:

Më shumë apo më pak Evropë?

Më shumë apo më pak Evropë?

Më 23-26 maj, votuesit anembanë Bashkimit Evropian do të shkojnë në votime për të zgjedhur anëtarët e Parlamentit Evropian. Shumë gjëra do të jenë në rrezik. “Kurrë më parë, që nga Lufta e Dytë Botërore, Evropa nuk ka qenë kaq e rëndësishme,” shkroi kohët e fundit presidenti francez Emmanuel Macron, “e megjithatë kurrë më parë Evropa nuk ka qenë në një rrezik kaq të madh.”

Forcat që sfidojnë themelet e projektit evropian janë në rritje: mbështetësit e Brexit-it në Mbretërinë e Bashkuar, qeveritë populiste në Evropën Qendrore dhe Lindore dhe partitë e ekstremit të djathtë në ose pranë pushtetit pothuajse kudo. Megjithatë, përkrahësit e integrimit të mëtejshëm evropian janë nxitur nga deklaratat e guximshme të Macron, presidentit më pro-evropian të Francës në dekada.

Zgjedhjet e ardhshme do të forcojnë ndarjen në rritje midis atyre që duan më pak Evropë dhe atyre që duan më shumë. Dhe parlamenti i fragmentuar që ka gjasa të krijohet do të hedhë pasiguri të mëtejshme në drejtimin e ardhshëm të BE-së. Më në përgjithësi, politika evropiane duket e pjekur për një ristrukturim themelor, me ndarjen e gjatë midis partive të qendrës së majtë dhe atyre të qendrës së djathtë të zëvendësuar nga dallimet mbi shtrirjen e integrimit të mëtejshëm të BE-së.

Ata që në favor të një integrimi më të thellë përgjithësisht e shohin globalizimin pozitivisht. Vërtetë, ata mund të mos i pëlqejnë pabarazitë e mëdha dhe tregjet në dobi të fituesve që ka sjellë globalizimi. Por, ata i njohin përfitimet e mundshme të tregjeve të hapura dhe të një ekonomie globale të hapur, me kusht që të ketë një rregullore adekuate. Dhe ata besojnë se një Evropë më e integruar do të kishte peshën e nevojshme për ta bërë të mundur një rregullim të tillë.

Nacionalistët që e kundërshtojnë integrimin e mëtejshëm të BE-së, shpesh edhe kundërshtojnë edhe globalizimin. Ata përkrahin kthimin në një Evropë më të integruar të kombeve sovrane dhe kthimin e aktiviteteve dhe arritjen e e institucioneve evropiane. Disa nuk e duan aspak BE-në.

E megjithëse ndarja midis neonacionalistëve dhe “evropianëve” është ndoshta linja kryesore e fajit në këto zgjedhje, realiteti është më i komplikuar. Në të djathtën ekstreme, për shembull, dominojnë proteksionistët, por ka gjithashtu tregtarët e lirë që kombinojnë ekonominë laissez-faire me ndjenjën e keqe anti-emigrantëve.

Sondazhet e zgjedhjeve sugjerojnë se grupet populiste anti-evropiane dhe të krahut të djathtë do të fitojnë së bashku rreth një të tretën e 751 vendeve të parlamentit. Partia Popullore Evropiane e qendrës së djathtë (PPE) dhe Aleanca Progresive e Socialistëve dhe Demokratëve (S&D) e qendrës së majtë mund të mbeten dy blloqet e vetme më të mëdha, por ndoshta do të humbasin shumicën e tyre aktuale të kombinuar.

Aleanca Qendrore e Liberalëve dhe Demokratëve për Evropën (ALDE) ka gjasa të jetë blloku më i vogël. Por nëse, siç duket, La République En Marche! e Macron vendos të bashkohet me të, ALDE mund të formojë një grup të rëndësishëm me më shumë se 13% të vendeve. Të Gjelbrit nga vende të ndryshme (mbi të gjitha nga Gjermania) do të zënë qendrën dhe një pjesë të së majtës, së bashku me Të Majtën e Bashkuar Evropiane / Të Majtën e Gjelbër Nordike.

Një rezultat i tillë do ta bëjë shumë të vështirë krijimin e aleancave të qëndrueshme dhe mund të komplikojë procesin e zgjedhjes së presidentit të ardhshëm të Komisionit Evropian. EPP, S&D dhe ALDE ndoshta me vështirësi do të kenë një shumicë mes tyre dhe ndoshta jo gjithmonë do të votojnë së bashku në ndonjë rast.

Integrimi i mëtejshëm i eurozonës duhet të jetë prioritet i lartë i parlamentit të ri. Me mbështetjen e Macron, ALDE ndoshta do të marrë rolin drejtues në nxitjen e një buxheti dhe ministri financash për eurozonën dhe në koordinimin më të madh të politikave fiskale. S&D ndoshta do të jetë gati për të mbështetur një lloj integrimi të tillë, me kusht që të ketë një dimension të fortë social – ndoshta edhe sigurimin e papunësisë në eurozonë. Por PPE-ja do të jetë shumë më e vështirë për t’u bindur dhe mund të kundërshtojë më shumë integrim, duke iu bashkuar partive të djathta euroskeptike.

Edhe nëse integrimi i mëtejshëm i eurozonës për momentin lihet në plan të dytë, ai është thelbësor për projektin evropian. Rimëkëmbja ekonomike e BE-së po lëkundet dhe një politikë monetare e vetme nuk mund dhe nuk duhet të bëhet për të mbajtur të gjithë barrën e politikës makroekonomike. Normat e këmbimit të parevokueshme të krijuara nga eurozona nuk lejojnë politika kombëtare monetare, ndërkohë që divergjenca e rëndësishme e politikës fiskale do të ftojë një krizë të llojit që e kanë përjetuar tashmë në vendet anëtare jugore të BE-së.

Prandaj, duhet të shpresojmë që Macron të ringjallë propozimet e integrimit që ai avancoi në fillim të presidencës së tij dhe të arrijë të bindë kancelaren gjermane Angela Merkel dhe PPE-në që ta mbështesin atë. Ndoshta Merkel, e cila nuk do të kërkojë një mandat tjetër dhe mund të jetë duke menduar për trashëgiminë e saj politike, më në fund do të lejojë që eurozona të ecë përpara.

Politika e emigracionit do të jetë një tjetër sfidë, sepse euroskeptikëve do t’u bashkohen evropianët lindorë. Partitë e qendrës do të kenë vështirësi të mëdha për gjetjen dhe mirëmbajtjen e shumicave, sidomos në pikëpamje të pezullimit të PPE-së të partisë Fidesz të kryeministrit hungarez Viktor Orban në mars.

Por, për të gjitha problemet e Evropës dhe për fragmentimin politik, zgjedhjet e ardhshme pasqyrojnë suksesin e projektit evropian: 28 vende (duke supozuar që Britania e Madhe merr pjesë) që angazhohen në zgjedhje ndër-kufitare me partitë pan-evropiane dhe tashmë ndajnë një sovranitet të madh. Dhe, sipas një sondazhi të Eurobarometrit të Komisionit Evropian, 55 për qind e qytetarëve evropianë besojnë se më shumë vendime duhet të merren në nivel të BE-së.

Në këtë drejtim, zgjedhjet evropiane të këtij muaji janë jashtëzakonisht inkurajuese. Në një botë të kërcënuar nga fantazmat e nacionalizmit ekstrem, ato janë një manifestim unik i vullnetit për të ndërtuar një të ardhme të përbashkët. /Project Syndicate/BIRN/

Në trend

Më shumë
U tha se kërkoi 600 mijë euro për të prezantuar, Arbana Osmani thyen heshtjen - flet për herë të parë për atë që ndodhi me Big Brother VIP

U tha se kërkoi 600 mijë euro për të prezantuar, Arbana Osmani thyen heshtjen - flet për herë të parë për atë që ndodhi me Big Brother VIP

Magazina
Si “doli” lufta jashtë kufijve të Ukrainës?

Si “doli” lufta jashtë kufijve të Ukrainës?

Botë
Publikohen videot intime në zyre të ushtarakut ukrainas - ai po kërkohet për tradhti kombëtare në Kiev

Publikohen videot intime në zyre të ushtarakut ukrainas - ai po kërkohet për tradhti kombëtare në Kiev

Evropa
Modelja ndan përvojën e tmerrshme në Maldive, tregon se çfarë u ndodhi gjatë pushimeve të shtrenjta

Modelja ndan përvojën e tmerrshme në Maldive, tregon se çfarë u ndodhi gjatë pushimeve të shtrenjta

Magazina
Zbulohet arsyeja pse Kate Middleton e dha e vetme mesazhin për sëmundjen e kancerit, pa prezencën e Princit William

Zbulohet arsyeja pse Kate Middleton e dha e vetme mesazhin për sëmundjen e kancerit, pa prezencën e Princit William

Magazina
Ka pasuri prej 350 milionë dollarësh, Will Smith: Në moshën 50 vjeçare, kuptova që paratë nuk mund të të bëjnë të lumtur

Ka pasuri prej 350 milionë dollarësh, Will Smith: Në moshën 50 vjeçare, kuptova që paratë nuk mund të të bëjnë të lumtur

Magazina
Kalo në kategori