Nëna e pengut të cilit ISIS ia preu kokën zbulon bisedat në burg me militantin e dënuar për vrasjen e djalit të saj

Pas orësh bisedash për besimin, familjen dhe luftën, nëna e pikëlluar amerikane kishte një pyetje shtesë për militantin islamik të dënuar për vrasjen e djalit të saj.

A e dini, e pyeti Diane Foley, ku është varrosur djali im?

Sipas mediave të huaja, përcjell Telegrafi, ky shkëmbim fjalësh përshkruhet në një libër të ri nga Foley që rrëfen takimet ballë për ballë që ajo pati me luftëtarin e Shtetit Islamik me origjinë britanike, i cili u akuzua në lidhje me prerjen brutale të kokës në Siri të djalit të saj James, një gazetar i pavarur.

Biseda thuhet se ishte zhvilluar në një sallë konferencash pa dritare në gjykatë me burrin që kontribuoi në vdekjen e djalit të saj, tha Foley në një intervistë.

Bisedat i dhanë Foley-t një mundësi për të përkujtuar një djalë që të gjithë e njihnin si Jim – kurioz, plot energji, i zotëruar me moral të fortë.

Përtej tryezës, Alexanda Kotey, me kyçet e tij të lidhura me pranga, përcolli dhembshuri për vuajtjet e familjes Foley, por gjithashtu e bëri të qartë pakënaqësinë e tij për veprimet e SHBA-së në Lindjen e Mesme dhe mbeti i vendosur që ai kishte vepruar si ushtar gjatë një kohe lufte.

Ai nuk mund të thoshte se ku ishte varrosur trupi i Jim-it – ai do të donte ta dinte, tha ai, por ai nuk e di – por për Foley-n, bisedat gjithsesi ishin shumë të vlefshme.

“Unë thjesht doja të ndërtoja disi një urë, kjo është e gjitha”, tha Foley. “Dhimbja dhe urrejtja vazhdojnë nëse nuk gjeni kohë për të dëgjuar njëri-tjetrin”.

Jim Foley ishte në mesin e një grupi gazetarësh dhe punonjësish të ndihmës kryesisht perëndimorë të mbajtur peng dhe të vrarë nga një grup militantësh të Shtetit Islamik me origjinë britanike në Siri, gjatë një mbretërimi terrori që përfshinte edhe ekzekutime.

Rrëmbyesit u bënë të njohur me pseudonimin e papërshtatshëm të “The Beatles” për shkak të theksit të tyre.

Vetëm katër vjet pas vrasjes së Foley-t në 2014 në moshën 40-vjeçare, Kotey dhe një bashkë-pandehur i ardhshëm, El Shafee Elsheikh, u kapën nga një milici e udhëhequr nga kurdët, e mbështetur nga SHBA. Një sulm me dron amerikan vrau militantin në fakt përgjegjës për vrasjen e Foley, Mohammed Emwazi, i njohur me emrin “Jihadi John”.

Pas çështjeve ligjore, dyshja u dërguan në SHBA për ndjekje penale në vitin 2020 pasi Departamenti i Drejtësisë ra dakord të hiqte dorë nga dënimi me vdekje si një dënim i mundshëm.

Libri gjurmon atë sagë, por gjithashtu thellohet në shqetësimin e Diane Foley-t mbi atë që ajo e portretizon si një përgjigje të ftohtë burokratike të qeverisë amerikane ndaj zhdukjes së djalit të saj, dy vjet para vdekjes së tij.

Rrëmbyesit bënë një kërkesë shumë milionëshe për shpërblim, por administrata e Barack Obamas e paralajmëroi atë se mund të përballej me ndjekje penale nëse paguante një të tillë.

Treguesi i parë që diçka e tmerrshme mund t’i ketë ndodhur djalit të saj, thotë Foley, ishte një telefonatë jo nga qeveria, por nga një gazetar.

Ndërkohë presidenti Barack Obama njoftoi vdekjen e djalit të saj dhe më vonë thirri familjen, duke këmbëngulur se administrata kishte bërë gjithçka që ishte e mundur për të shpëtuar Jim dhe madje u zbuloi atyre një operacion ushtarak të pasuksesshëm për të shpëtuar pengjet.

Por familja Foley nuk ishte e bindur dhe gjatë një vizite të mëvonshme në Shtëpinë e Bardhë, Foley thotë se ajo vuri në dyshim faktin se Jim ishte prioriteti më i lartë i Obamas, duke i thënë atij se familjet e pengjeve ishin ndjerë të braktisura.

Por zemra e “American Mother”, shkruar me autorin irlandez Colum McCann, ka të bëjë me ndërveprimet e Foley me Kotey, përcjell Telegrafi.

Brenda një sallë konferencash në një gjykatë federale në Virxhinia, Foley i kërkoi Kotey-t të përshkruante se çfarë mendonte për Jim-in – përgjigja ishte një “amerikan tipik i bardhë”, plus naiv dhe optimist.

Ai ishte një kërkues i së vërtetës, i tha ajo, një mësues, një gazetar. Në një botë tjetër, tha ajo, ti dhe Jim mund të kishit qenë miq.

Ai e pranoi rolin e tij në robërinë e Jim, por në një mënyrë të kufizuar; po, ai e kishte goditur me grusht dhe kishte shkruar mesazhin që Jim dha në kamera përpara vrasjes së tij. Por ai tha se nuk ishte i pranishëm për vetë vrasjen.

Ajo që kishte bërë, tha Kotey, ishte ajo që ishte urdhëruar të bënte si ushtar në luftë.

Në një moment, ai filloi të fshinte sytë teksa përshkroi se ishte i prekur nga një dokumentar që kishte parë për jetën e Jim-it, veçanërisht në pamjen e babait të tij që qante.

Ai tha se i vjen keq që shkaktoi dhimbjen në familje.

Dy bisedat e para ndodhën gjatë dy ditëve në tetor 2021, javë pas pranimit të fajit të Kotey. Ajo u kthye pranverën tjetër, javë përpara se ai të fillonte dënimin e përjetshëm, pasi mori dy letra të shkruara me dorë prej tij.

Në takimin e tyre të fundit, ata iu kthyen sërish çështjes së keqardhjes. Ai tha se do të donte të mos kishte bërë disa gjëra që i kishin urdhëruar të bënte dhe u përlot ndërsa kujtoi pamjen në fytyrën e Jim-it gjatë një rrahjeje të veçantë.

Deri në fund të kohës së tyre së bashku, tha Diane Foley në intervistë, trishtimi në dhomë ishte i dukshëm. Të gjithë, thotë ajo, kishin humbur.

Ajo kishte humbur djalin e saj; Kotey, edhe më i ri se Jim, “humbi lirinë, familjen, vendin e tij – të gjitha gjithashtu”.

“Për mua”, tha ajo, “ishte tepër prekëse, dhe megjithatë duke dëgjuar njëri-tjetrin, mendoj se kishte pak më shumë mirëkuptim disi”. /Telegrafi/