Kjo kompani ajrore globale nuk ka pasagjerë, as ngarkesa dhe fluturon vetëm në një drejtim

Ekipi në Jet Test dhe Transport drejton një kompani ajrore globale – por aeroplanët fluturojnë në një udhëtim në një drejtim – pa pasagjerë ose ngarkesa.

Ata janë ekspertë në fluturimet e trageteve, duke lëvizur aeroplanët bosh nëpër botë. Në epokën e COVID-19, me linjat ajrore që parkojnë dhe hedhin aeroplanët, bashkëthemeluesi Steve Giordano dhe partnerët e tij pilot janë disa nga djemtë më të zënë në qiell, raporton cnn.

Rreth gjysma e flotës botërore prej më shumë se 20 mijë aeroplanësh komercialë janë dhënë me qira kompanive ajrore. Në fund të një qiraje shumë-vjeçare, kompania ajrore mund të vendosë ta rimerr ose ta lë aeroplanin te qiramarrësi. Aty hyn Jet Test dhe Transport.

Qiradhënie e aeroplanëve ka qenë në zhvillim e sipër si biznes. Ndryshe nga ndërtesa e një zhvilluesi të pasurive të patundshme komerciale, ose hapësira e marrë me qira në një qendër tregtare ose zyre, nëse biznesi shkon keq, aeroplani mund të rimerret dhe t’i dërgohet një operatori tjetër. Përfundimisht, sipas përkufizimit, një aset i lëvizshëm, transmeton Telegrafi.

“Kur një aeroplan kthehet [nga një kompani ajrore] në fund të një qiraje, ne e transportojmë aeroplanin te klienti tjetër, në depo ose në mirëmbajtje”, thotë Giordano. “Kjo është rreth gjysma e punës së trageteve. Dhe gjysma tjetër është e kundërta – marrja e aeroplanëve nga magazinimi ose nga një strukturë mirëmbajtjeje dhe tek operatori i ri”, pohoi ai.

Jet Test filloi operacionet në vitin 2006, megjithëse Giordano filloi të transportonte aeroplanë disa vjet më herët se kaq.

Duke ndjekur procedurat e një kompanie ajrore, Jet Test rregullohet nën një Certifikatë të Operatorëve Ajrorë Bermudian (AOC) dhe është strukturuar në të njëjtën mënyrë si një transportues ajror më i madh. Ai madje ka thirrjen e vet identifikuese për fluturimet e tij – JTN. Në fakt, Jet Test funksionon tamam si një kompani ajrore e vogël, por me një ndryshim të madh – nuk ka asnjë aeroplan.

Dhe nuk është vetëm Pika A në Pikën B që fluturojnë për Jet Test. Siç sugjeron emri i saj, Giordano dhe ekipi i tij kryejnë fluturimet provë me aeroplanët që kthehen në shërbim pas mirëmbajtjes ose modifikimit, duke përfshirë aeroplanët që filluan jetën si për pasagjerët dhe u shndërruan në ngarkesa transporti, luftuan zjarret ose shpërndanin derdhjet e naftës.

Të mëdhenj apo të vegjël, ne i fluturojmë të gjithë!

Pilotët e linjave ajrore mund të kalojnë vite duke fluturuar me një lloj aeroplani, por pilotët e Jet Test kënaqen duke fluturuar me shumë prej tyre.

Me 80 për qind të 250 operacioneve vjetore të fluturimit të kompanisë kushtuar fluturimeve të trageteve, Giordano dhe pilotët e tjerë duhet të kontrollohen, ose “të vlerësohen sipas llojit”, për të fluturuar pothuajse për çdo lloj aeroplani, nga turboprope rajonale me 37 vende si, De Havilland Canada DHC-8 deri tek “Mbretëresha e Qiejve”, Boeing 747 me 400 vende.

Giordano ka 18,500 orë pilotimi – ekuivalenti i më shumë se dy viteve në ajër – me gjysmën e kohës së tij të kaluar në McDonnell-Douglas MD-80.

Me jetën në Jet Test, e vetmja gjë që është konstante është shumëllojshmëria – pilotët kërcejnë nga një lloj në tjetrin. “Unë kam 10 vlerësime të tipit. Partnerët e mi kanë secili 10 ose 11 vlerësime të tipit, dhe shumica e pilotëve tanë me kohë të plotë, me kontratë dhe me kohë të pjesshme kanë të paktën pesë. Ne qëndrojmë të kualifikuar për gjithçka”, shpjegon Giordano.

Ai fluturon shumë. Dhe planet e tij mund të ndryshojnë minutë pas minute. Giordano i tha CNN Travel se, gjatë gjashtë ditëve në nëntor, ai planifikoi të përshkonte më shumë se 47 mijë kilometra ajrore, me rreth gjysmën e distancës si pasagjer në pozicionimin e fluturimeve.

Si pilot, ai transportoi një anije transporti Boeing 737-300 nga Phnom Penh, Kamboxhia për në Kinshasa në Republikën Demokratike të Kongos dhe më pas priti të fluturonte me një tjetër Boeing, një aeroplan të madh 777-300ER me pasagjerë me trup të gjerë – aeroplani i preferuar i Giordano për në fluturojnë – nga Mumbai, India në Tupelo, Misisipi.

Periudha e pandemisë

Ndërsa coronavirusi nuk u shpall si pandemi deri në muajin mars, në ditët e para të vitit 2020, Giordano tashmë kishte kryer udhëtime në Azi dhe ishte “i vetëdijshëm për COVID”.

Ndërsa vendet u përpoqën të ngadalësonin përhapjen, kufizimet ndërkombëtare të udhëtimit hynë në fuqi në shkurt, duke mbyllur në thelb Jet Test deri në muajin prill.

“Gjëja që na mbajti [duke shkuar] është se ne parashikonim një kërkesë të madhe për lëvizjen e aeroplanëve brenda dhe jashtë depozitës. Ne e dinim se do të vinte. Ne mbajtëm frymën tonë për pak kohë dhe pritëm që vala e parë të vinte, sapo qiradhënësit filluan të mendonin se çfarë do të bënin me aeroplanët e tyre”, shpjegon ai.

Me rënien e madhe në udhëtimet ajrore të drejtuara nga pandemia, aeroportet në të gjithë botën i kthyen pistat dhe autostradat e papërdorura në hapësirë të përkohshme parkimi për aeroplanët pa punë.

“Që atëherë, pjesa më e madhe e punës që po bëjmë është marrja e aeroplanëve që ishin në depo afatshkurtra dhe transportimi i tyre në ambientet e magazinimit afatgjatë”, shtoi ai.

Një vend në diell

Në shkretëtirën e thatë në Marana, Arizona, afër Tucson, Ascent Aviation operon një nga objektet më të mëdha në botë për ruajtjen, mirëmbajtjen dhe bonifikimin e aeroplanëve. Kushtet e motit të thatë dhe të nxehtë të zonës janë optimale për mbajtjen e aeroplanëve të parkuar në gjendje të mirë.

“Ne po shohim nga të gjashtë kontinentet, nga shumë klientë, të gjithë pak a shumë duke u ruajtur në magazinim afatgjatë”, thotë Scott Butler, zyrtari kryesor komercial i Ascent Aviation. “Mes pesë dhe tetë aeroplanë në javë mbërrijnë për ruajtje, pa u larguar shumë”, pohoi ai.

Me linjat ajrore që vendosin mijëra e mijëra aeroplanë të panevojshëm, hapësira po ngushtohet në këto parkime të shkretëtirës. Sipas Butler, pajisjet e magazinimit global po arrijnë kapacitetin rreth 75 për qind. “Ne kemi 1,200 hektarë dhe ne mund të vendosim, në teori, rreth 450 aeroplanë në varësi të madhësive të ndryshme. Tani kemi 350 në Marana, 70 të tjerë rreth Tucson, dhe ne do të fillojmë në Roswell, New Mexico vitin e ardhshëm”, thotë Butler dhe shtoi se “Në shkurt, kishim nën 100 aeroplanë”.

Me ndikimin e COVID-19 tek punonjësit e linjave ajrore, fluturimi është paksa një pikë e ndritshme për teknikët e aviacionit të furishëm.

“Na është dashur të rrisim stafin me 30 për qind, duke shtuar shumë punë mekanike avionësh në zonë dhe industri”, shpjegon Butler.

Në udhëtimin e tij të fundit në Kinasha, kryeqyteti i Kongos Demokratike, Giordano raportoi se “Jemi të pasigurt që të fluturojmë me 777 për shkak të një çështjeje vize. Unë ndoshta do të dërgoj një tjetër nga ekipet e mia për ta marrë atë. Mund të duhet të drejtohuni drejt Montpellier, Francë dhe më pas në Kinë me një A321 – ose drejtohuni në shtëpi dhe kthehuni në Francë këtë fundjavë”.

Kjo mund të tingëllojë si kaos, por është biznes i zakonshëm për Jet Test. /Telegrafi/