Igor Tudor, trajner i ri i Juventusit: Ngjashmëria me Antonio Conten dhe rikthimi në frymën e Zonjës së Vjetër?

Pas një jave me thashetheme dhe spekulime, Juventus e shpalli zyrtarisht të dielën emërimin e Igor Tudorit si trajner të ri deri në fund të sezonit.  

Një lëvizje që kujton emërimin e Antonio Contes në vitin 2011, sipas Forbes.  

Sipas raportimeve të shumta, përfshirë ato të gazetarit të njohur italian Gianluca Di Marzio (Sky Italia), Tudor ka nënshkruar një kontratë deri në qershor, me mundësi zgjatjeje deri në vitin 2026 nëse arrin suksese. 

Pse Juvenrusit e zgjodhi Igor Tudorin? 

Me spekulimet që kanë marrë fund, vëmendja tani është drejtuar drejt arsyeve të emërimit të Tudor dhe kontributit që ai mund të sjellë në nëntë ndeshjet e mbetura të sezonit. 

Pyetja kryesore lidhet me paraardhësin e tij. Verën e kaluar, Juventus vendosi të ndahej me Massimiliano Allegri në favor të qasjes moderne taktike të Thiago Mottës, i cili kishte çuar Bolognan në Ligën e Kampionëve. 

Megjithatë, Motta nuk arriti të realizojë një përparim të qartë në Juventus. Klubi u eliminua nga garat evropiane dhe Kupa e Italisë, duke përfunduar në vendin e pestë në Serie A.  

Edhe pse filozofia e tij taktike shihej herë pas here, mungesa e rezultateve të qëndrueshme shkaktoi shqetësime dhe kritika. 

“Gjëja më shqetësuese është mungesa e reaksionit. Ajo që pamë nuk pasqyron frymën e Juventusit”.  

“Ju mund të humbni, por të paktën me krenari. Askush sot—as në stol, as në administratë—nuk mund të flejë i qetë duke pretenduar se ka bërë më të mirën”, kishte deklaruar ish-kapiteni Alessandro Del Piero pas humbjes 4-0 ndaj Atalantës dhe humbjes turpëruese 3-0 ndaj Fiorentinës. 

Mungesa e dëshirës dhe e “shpirtit luftar” që karakterizonte Juventusin e Contes ishte e dukshme në ekipin e Mottas.  

Ankesa të ngjashme për mungesën e kësaj fryme kishin qenë të pranishme edhe gjatë mandatit të Gigi Del Nerit në 2010/11, para se klubi të kthehej te Antonio Conte. Ai mori përsipër një skuadër që kishte përfunduar të shtatën dy sezone radhazi dhe e shndërroi në kampion. 

Paralelizmi mes Tudor dhe Contes 

Conte e filloi karrierën si trajner me një rënie në Serie B me Arezzo, pastaj fitoi kampionatin e Serie B me Bari, ndërsa aventura e tij te Atalanta zgjati vetëm 13 ndeshje. Vetëm pasi e çoi Sienën në Serie A, Juventus i dha atij një shans.  

Në atë kohë, Conte kishte 125 ndeshje si trajner, me një përqindje fitoresh prej 57 për qind.  

Tudor, nga ana tjetër, ishte shoku i skuadrës së Contes gjatë karrierës së tij si futbollist dhe ndan të njëjtin pasion dhe energji.  

Ai e filloi karrierën si trajner në akademinë e Hajdukut, ku pati mundësinë të vizitonte stërvitjet e Juventusit dhe të vëzhgonte metodat e Contes. Më pas, ai drejtoi ekipin e parë të Hajdukut, duke fituar Kupën e Kroacisë, dhe u provua në PAOK, Karabukspor dhe Galatasaray. 

43% – Under Thiago Motta, Juventus have won 18 of their 42 matches in all competitions, 43%; only two managers with at least 40 games with the Bianconeri have recorded a lower percentage of wins since 1929/30: Luigi Delneri (40%, 20/50) and Sandro Puppo (24%, 15/62). Difficulty. pic.twitter.com/xIpiRM1r9U

— OptaPaolo (@OptaPaolo) March 23, 2025

Rikthimi i tij në Serie A erdhi me Udinese, të cilin e shpëtoi nga zbritja. Një sezon tjetër me Hajduk dhe një periudhë si asistent i Andrea Pirlos në Juventus (2020-21) i dhanë përvojë shtesë. 

Më pas, ai drejtoi Hellas Veronën me sukses (vend i nëntë në Serie A) dhe Marseillen, ku fitoi vendin e tretë në Ligue 1 dhe një vend në Ligën e Kampionëve.  

Sezonin e kaluar, ai mori Lazion në fund dhe arriti gjashtë fitore në nëntë ndeshjet e fundit. 

Në total, Tudor ka drejtuar 106 ndeshje në Itali dhe Francë, me 51 fitore (48%) dhe 29 humbje (27%). Conte, për krahasim, kishte 57% fitore para se të merrte Juventusin. 

Çfarë mund të presë Juventusi nga Tudor? 

Ndryshe nga Motta, i cili preferonte një qasje të disiplinuar me mbrojtje zonale dhe sistemin 4-1-4-1, Tudor është një adhurues i futbollit agresiv. 

Sistemi i tij i preferuar është 3-4-2-1, me presion të lartë dhe kalime të shpejta sulmuese. Në Marseille, ai përdori lojtarë kreativë si Dimitri Payet dhe Alexis Sanchez për të shfrytëzuar topat e fituar në presion. 

Me Veronën, ai arriti fitore ndaj Atalantës, Romës, Juventusit dhe Lazion, duke shënuar 65 gola në sezon—vetëm pesë më pak se Milan, kampionët e atëhershëm. 

Ardhja e tij mund të jetë veçanërisht e rëndësishme për Dusan Vlahovicin, i cili ra në plan të dytë nën drejtimin e Mottas. Tudor e ka lavdëruar sulmuesin serb në të kaluarën dhe mund ta rikthejë atë në formën kulmore. 

Pasi përfundoi rolin si asistent i Pirlos, Tudor deklaroi për EuroSport: “Nuk do të jem më asistent i askujt. E pranova këtë rol vetëm sepse ishte Juventusi”, 

Tani ai fillon një kapitull të ri si trajner kryesor. Ashtu si Conte, ai është një ish-lojtar i Juventusit, me një mentalitet luftarak dhe një preferencë për sistemin me tre mbrojtës. 

Detyra e tij? Të rikthejë Juventusin aty ku i takon. /Telegrafi/