Vendimi i Nico Williams për të refuzuar një transferim te Barcelona dhe për të rinovuar kontratën me Athletic Bilbaon ka sjellë zhgënjim të madh në radhët e tifozëve katalanas dhe jo vetëm.
Pasi ishte përfolur gjatë se transferimi i tij në “Camp Nou” ishte afër finalizimit, 21-vjeçari vendosi të qëndrojë në “San Mames”, duke firmosur një zgjatje kontrate që përfshin një klauzolë të re lirimi prej 90 deri në 100 milionë euro – shumë më e lartë se 58 milionët që Barcelona ishte e gatshme të paguante më parë.
Përveç kësaj, paga e tij javore është rritur ndjeshëm, nga 300 mijë euro në 385 mijë euro.
Ky vendim është parë nga shumëkush si një lëvizje strategjike për të përfituar një kontratë më të mirë, me disa që sugjerojnë se Barcelona mund të jetë përdorur vetëm si mjet presioni në negociatat me Bilbaon.
Reagimet nuk kanë munguar. Babai i Lamine Yamal, Mounir Nasraoui, publikoi një fotografi në Instagram me stemën e Barcelonës dhe këngën “Can’t Trust” në sfond – një mesazh i qartë për zhgënjimin ndaj Nico Williams.
Lamine dhe Nico janë të njohur për miqësinë e tyre në kombëtaren spanjolle, dhe më herët Yamal kishte lënë të kuptohej se transferimi i shokut të tij mund të realizohej. Por, vendimi për të qëndruar në Bilbao i ka zbehur ato shpresa dhe ka hapur debat mbi qëndrueshmërinë e premtimeve në futbollin modern.
Legjenda Johan Cruyff kishte thënë dikur: “Nëse dikush heziton të bashkohet me Barcelonën, atëherë ndoshta nuk është vendi i duhur për ta.” Kjo thënie ka marrë një domethënie të re në këtë rast, duke reflektuar ndjenjat e shumë tifozëve katalanas.
Ndërkohë, lojtarë si Raphinha – që shihej si një nga më të rrezikuarit nëse Nico do të vinte – mund të kenë marrë frymë lehtësimi.
Për Barçën, refuzimi i Nicos është një kujtesë e dhimbshme për realitetin ekonomik me të cilin përballet klubi, si dhe për sfidat në tërheqjen e talenteve të mëdhenj pa ofertat më të larta financiare. /Telegrafi/
