Zgjedhjet presidenciale në Kroaci, Milanoviq dhe Primorac përballen në raundin e dytë

Vendvotimet janë hapur në të gjithë Kroacinë në raundin e dytë të zgjedhjeve presidenciale të vendit, ku kandidati aktual Zoran Milanoviq kandidon kundër Dragan Primorac, kandidati i mbështetur nga kryeministri dhe qeveria e tij.

Bëhet e ditur se në raundin e parë, të mbajtur më 29 dhjetor, Milanoviq fitoi 49.7% të votave kundër shtatë kandidatëve të tjerë, vetëm gjysmën e votave të nevojshme për të siguruar një fitore të plotë.

Ai ishte një lider për një kohë të gjatë i Social Demokratëve dhe e kaloi pjesën më të madhe të karrierës së tij në opozitë.

Milanoviq ishte edhe kryeministër i vendit nga fundi i vitit 2011 deri në fillim të 2016.

Me stil populist, ai ka qenë një kritik i ashpër i kryeministrit aktual Andrej Plenkoviq i cili drejton partinë Bashkimi Demokratik Kroat (HDZ) dhe pothuajse përplasjet dhe grindjet e vazhdueshme midis të dyve janë bërë një shenjë dalluese e peizazhit politik të Kroacisë.

Pas rrëzimit nga froni të presidentes së HDZ-së, Kolinda Grabar-Kitaroviq pesë vjet më parë, Milanoviq është zhvendosur në mënyrë të qëndrueshme në anën e djathtë të spektrit politik.

Në prill të këtij viti, ai u përpoq të kandidojë në zgjedhjet parlamentare si kandidat për kryeministër i socialdemokratëve, në një lëvizje të paprecedentë që pa një kryetar shteti në detyrë për t’u zgjedhur në parlament.

Por, gjykata kushtetuese e ndaloi atë të bënte fushatë aktive gjatë zgjedhjeve.

Socialdemokratët më pas nuk arritën të formonin shumicën në parlament, kështu që Milanoviq mbeti kreu i shtetit.

Ndërsa Primorac ishte pediatër dhe profesor universiteti përpara se të hynte në politikë, shkruan euronews, përcjell Telegrafi.

Primorac nuk ka qenë prezent në jetën politike të Kroacisë që nga viti 2009, kur, si ministër i shkencës në një kabinet të HDZ-së, u përpoq të zhvillonte një fushatë të pavarur presidenciale.

Gjatë fushatës së këtij viti, ai u përpoq të portretizonte veten si një person unifikues dhe gjithashtu një figurë me orientim properëndimor, duke e pozicionuar veten në kontrast me Milanoviq.

Ndryshe, megjithëse presidenca kroate është kryesisht ceremoniale, një president i zgjedhur ka autoritet politik dhe vepron si komandanti suprem i ushtrisë.

Ai gjithashtu ka dorë edhe në politikën e jashtme.

Milanoviq ka deklaruar vazhdimisht se Kroacia duhet të qëndrojë larg mosmarrëveshjeve globale, edhe pse është anëtare e NATO-s dhe BE-së.

Ai ka bllokuar pjesëmarrjen e Kroacisë në një mision stërvitor të udhëhequr nga NATO në Gjermani dhe ka kaluar disa muaj duke u përpjekur të bindë votuesit se po pengon dërgimin e ushtarëve kroatë në fushën e betejës në Ukrainë, edhe pse kjo nuk u propozua kurrë.

Milanoviq ishte përpjekur gjithashtu të detyronte deputetët e opozitës të bllokonin ratifikimin e zgjerimit të NATO-s nga Kroacia, një kërkesë formale që ishte e nevojshme për të pranuar Suedinë dhe Finlandën në aleancë.

Ndërkohë, rivali kryesor i Milanoviqit, Primorac ka deklaruar vazhdimisht se vendi i Kroacisë është në Perëndim, por oferta e tij për presidencë është dëmtuar nga një rast korrupsioni i nivelit të lartë që solli në burg ministrin kroat të shëndetësisë në nëntor dhe që u shfaq dukshëm në debatet parazgjedhore.

Në raundin e parë në dhjetor, Primorac fitoi 19.6% të votave – më shumë se kandidatët e tjerë dhe mjaftueshëm për të arritur në balotazh, por ende konsiderohet si një performancë e dobët nga një kandidat i mbështetur nga partia në pushtet.

Kroacia ka rreth 3.5 milionë votues me të drejtë vote. Pjesëmarrja në raundin e parë ishte 46%, më e ulëta nga çdo zgjedhje presidenciale në 15 vjet. /Telegrafi/