Vetëvrasja e Sibora Abedinit është tragjedia që shënon gjakderdhjen e gjithë shoqërisë shqiptare

Anita Likmeta

Ndjenja e zemërimit, heshtja e thellë dhe nderimi i shuar. Kur unë mendoj për Sibora Abedinin, një grua 27-vjeçare e cila zgjodhi rrugën e vetëvrasjes pasi një përdorues i rrjetit social Tik Tok publikoi një foto intime të saj, përballë atij momenti nuk mund të mos ndiej dhembje të thellë. Më e trishtueshme është fakti që kjo fotografi, për të cilën Sibora shpërfilli jetën e saj, u shpërnda dhe u ekspozua nga shumica e mediave vendëse, duke e bërë atë viktimë të një dhune seksuale jokonsensuale e cila godet mbarë shoqërinë. Kujtimi i jetës së ndërprerë të kësaj gruaje dhe dhuna ndaj grave që vazhdon të përkeqësohet, na detyron të flasim për një realitet të dhimbshëm që po përhapet me shpejtësi alarmante.

Pornografia jokonsensuale, e njohur si revenge porn [pornografia e hakmarrjes], është vetëm një shembull i një fenomeni që po përhapet gjithnjë e më gjerë, duke shkaktuar dëme të mëdha në jetën personale dhe profesionale të viktimave, veçanërisht grave. Kjo është një formë e hakmarrjes simbolike, e cila shpesh merr përmasa tragjike ku burri, në këtë rast, shfrytëzon dhe poshtëron gruan. Është një përditësim modern i mitit të Apollonit dhe Kasandrës, një simbol i përballjes së forcave të errëta që nganjëherë krijojnë një dëm të paparashikueshëm.

Nuk janë vetëm gratë që ndjejnë peshën e kësaj dhune dixhitale, por gjithashtu edhe meshkujt. Është një realitet i trishtë që nuk diskutohet mjaft dhe ndaj të cilit nuk ndërmarrim masa të mjaftueshme për të luftuar. Pra, kjo është një çështje që kërkon vëmendje dhe veprime urgjente. Zemërimi, heshtja dhe nderimi na shpërblejnë vetëm me një shoqëri të drejtë dhe të barabartë për të gjithë. Kjo është një kohë e vështirë, ku ne duhet të përqendrohemi në luftën kundër kësaj formë të dhunës dhe për të mbrojtur dinjitetin dhe integritetin e çdo individit.

Është koha për të ndërmarrë masa të fuqishme dhe efektive për të ndaluar shpërndarjen e materialeve pornografike pa miratimin e subjekteve dhe për të ndëshkuar ata që abuzojnë me fuqinë e tyre për të shantazhuar dhe poshtëruar të tjerët. Si një shoqëri, ne duhet të punojmë së bashku për të ndryshuar kulturën tonë dhe për të ndërtuar një ambient të sigurt dhe respektues për të gjithë.

Nuk mund të lejojmë që kjo formë e dhunës të vazhdojë të shkatërrojë jetët e njerëzve dhe të ndikojë në shpirtin tonë si shoqëri. Duhet të kujdesemi për të mbrojtur të gjithë individët nga abuzimi dhe shfrytëzimi i tyre nëpërmjet teknologjisë. Është koha për të vepruar dhe për të treguar se jemi një shoqëri e zotë dhe e përgjegjshme, e cila respekton të drejtat dhe dinjitetin e të gjithë qytetarëve tanë. Kjo është detyra jonë si njerëz dhe si shoqëri.