Shkencëtarët identifikojnë mekanizmat nervorë përmes të cilëve tingulli shkakton analgjezi te minjtë

Që nga viti 1960, studimet te njerëzit kanë treguar se muzika dhe llojet e tjera të tingujve mund të ndihmojnë në zbutjen e dhimbjeve akute dhe kronike, duke përfshirë dhimbjen nga kirurgjia dentare dhe mjekësore, lindja dhe kanceri.

Megjithatë, mënyra se si truri prodhon këtë reduktim të dhimbjes, ose analgjezi, ishte më pak e qartë.

“Studimet e imazhit të trurit të njeriut kanë implikuar disa zona të trurit në analgjezinë e shkaktuar nga muzika, por këto janë vetëm asociacione”, tha Dr. Yuanyuan Liu, një studiues në Institutin Kombëtar të Kërkimeve Dentare dhe Kraniofaciale.

“Te kafshët, ne mund të eksplorojmë dhe manipulojmë më plotësisht qarkun për të identifikuar substratet nervore të përfshira”.

Studiuesit fillimisht ekspozuan minjtë me putra të përflakur ndaj tre llojeve të tingujve: një pjesë e këndshme e muzikës klasike, një rirregullim i pakëndshëm i së njëjtës pjesë dhe zhurma e bardhë.

Çuditërisht, të tre llojet e tingujve, kur luheshin me një intensitet të ulët në krahasim me zhurmën e sfondit (rreth nivelit të një pëshpëritje) reduktuan ndjeshmërinë ndaj dhimbjes te minjtë.

Intensiteti më i lartë i të njëjtëve tinguj nuk kishte asnjë efekt në përgjigjet e dhimbjes së kafshëve.

“Ne ishim vërtet të befasuar që intensiteti i zërit, dhe jo kategoria apo këndshmëria e perceptuar e zërit do të kishte rëndësi”, tha Dr. Liu.

Për të eksploruar qarkun e trurit që qëndron në themel të këtij efekti, shkencëtarët përdorën viruse jo-infektive të shoqëruara me proteina fluoreshente për të gjurmuar lidhjet midis rajoneve të trurit.

Ata identifikuan një rrugë nga korteksi i dëgjimit, i cili merr dhe përpunon informacionin rreth tingullit, në talamus, i cili vepron si një stacion përcjellës për sinjalet shqisore, duke përfshirë dhimbjen, nga trupi.

Në minjtë që lëvizin lirshëm, zhurma e bardhë me intensitet të ulët zvogëloi aktivitetin e neuroneve në fundin pritës të rrugës në talamus.

Në mungesë të zërit, shtypja e shtegut me teknika të bazuara në dritë dhe molekula të vogla imitoi efektet zbutëse të dhimbjes të zhurmës me intensitet të ulët, ndërsa ndezja e shtegut rivendosi ndjeshmërinë e kafshëve ndaj dhimbjes.

“Është e paqartë nëse procese të ngjashme të trurit janë të përfshira te njerëzit, apo nëse aspekte të tjera të tingullit, si harmonia e perceptuar apo këndshmëria e tij, janë të rëndësishme për lehtësimin e dhimbjes njerëzore”, tha Dr. Liu.

“Ne nuk e dimë nëse muzika njerëzore do të thotë ndonjë gjë për brejtësit, por ajo ka shumë kuptime të ndryshme për njerëzit – ju keni shumë komponentë emocionalë”.

Rezultatet mund t’u japin shkencëtarëve një pikënisje për studime për të përcaktuar nëse gjetjet e kafshëve vlejnë për njerëzit dhe në fund mund të informojnë zhvillimin e alternativave më të sigurta ndaj opioideve për trajtimin e dhimbjes. /Telegrafi/