Zvarritja është jashtëzakonisht e rëndësishme për zhvillimin e shëndetshëm të një fëmije sepse përfshin koordinimin e njëkohshëm të funksioneve të shumëfishta të trupit dhe trurit.
Ekspertët theksojnë se nëpërmjet zvarritjes, fëmijët forcojnë muskujt e tyre, zhvillojnë koordinimin, ekuilibrin dhe ndërgjegjësimin hapësinor, por gjithashtu nxisin aftësitë njohëse dhe aftësitë sociale. Studime të shumta tregojnë se zvarritja luan një rol të pazëvendësueshëm në zhvillimin e shëndetshëm të më të vegjëlve.
Zhvillimi i aftësive motorike - Zvarritja forcon muskujt e krahëve, këmbëve, shpinës dhe torsos, të cilat janë themeli për ecjen, vrapimin dhe aktivitete të tjera motorike të mëvonshme. Ndihmon në zhvillimin e aftësive të imëta motorike, ndërsa fëmija mëson të koordinojë duart dhe gishtat ndërsa prek dhe eksploron objektet.
Koordinimi sy-dorë - Ndërsa zvarritet, një fëmijë duhet të përputhë lëvizjet e krahëve dhe këmbëve me atë që sheh. Ky koordinim më vonë e ndihmon me shkrimin, kapjen e objekteve dhe aktivitetet sportive.
Zhvillimi i trurit - Zvarritja përfshin koordinim të kryqëzuar (dora dhe këmba e kundërt lëvizin njëkohësisht), gjë që inkurajon komunikimin midis dy hemisferave cerebrale përmes corpus callosum. Kjo përmirëson aftësitë njohëse, planifikimin e lëvizjes dhe perceptimin hapësinor.
Zhvillimi i ekuilibrit - Fëmija mëson të kontrollojë trupin në hapësirë, zhvillon një ndjenjë ekuilibri dhe vetëdije për pozicionin e trupit të vet.
Eksplorim dhe të nxënit e pavarur - Duke zvarritur, një fëmijë eksploron mjedisin, gjë që inkurajon kuriozitetin, zgjidhjen e problemeve dhe pavarësinë.
Mungesa e zvarritjes mund të çojë në koordinim të dobët, probleme me ekuilibrin dhe vështirësi motorike më vonë në jetë. Disa studime e kanë lidhur mungesën e fazës së zvarritjes me vonesa në zhvillimin e aftësive të imëta motorike dhe njohëse.
Zvarritja nuk është vetëm hapi i parë drejt ecjes, por një aktivitet kyç që lidh trupin dhe trurin, duke hedhur themelet për zhvillimin e përgjithshëm fizik dhe kognitiv.
