Përqafimi i prindit është një nga mesazhet më të fuqishme dhe të thella që një fëmijë mund të marrë, që nga fillimi i jetës. Edhe pse duket i thjeshtë dhe pothuajse i përditshëm, ai mbart një potencial të fortë emocional dhe zhvillimor, siç konfirmojnë edhe studimet.
Në një përqafim, një fëmijë jo vetëm që merr afërsi fizike, por edhe një ndjenjë sigurie, pranimi dhe dashurie pa kushte. Është një moment në të cilin një fëmijë ndien se nuk është vetëm dhe se ka dikë që e mbron dhe e kupton, edhe kur fjalët nuk janë të nevojshme.
Kontakti i hershëm fizik me prindin luan një rol kyç në zhvillimin e stabilitetit emocional. Kur një fëmijë ndjen përqafimin e prindit, niveli i stresit në trupin e tij zvogëlohet dhe ndjenja e qetësisë dhe besimit rritet. Kjo ndjenjë sigurie bëhet themeli mbi të cilin fëmija më vonë ndërton marrëdhënie me veten dhe të tjerët. Fëmijët që rriten me ngrohtësi dhe afërsi zhvillojnë më lehtë vetëbesimin, qëndrueshmërinë dhe aftësinë për të krijuar marrëdhënie të shëndetshme.
Shkencëtarët kanë konfirmuar gjithashtu se një përqafim është një nga "ilaçet" më të mira për mirëqenien, për një ndjenjë sigurie dhe ngrohtësie.
Një studim nga Universiteti Toho në Japoni ka vërtetuar se për fëmijët - veçanërisht ata nën moshën tre vjeç - ilaçi më i mirë është një përqafim nga nëna ose babai i tyre. Kjo u vërtetua në një eksperiment në të cilin morën pjesë prindërit me foshnjat e tyre katërmuajshe. Domethënë, zemrat e fëmijëve filluan të rrihnin më ngadalë dhe më qetë në krahët e nënës dhe babait të tyre, ndërsa kjo nuk ndodhi me të huajt. Thuhet se një interval më i gjatë midis dy rrahjeve të zemrës tregon një shkallë më të madhe relaksimi tek fëmijët.
"Ky studim tregoi se përqafimet prindërore luajnë një rol të rëndësishëm në zhvillimin e hershëm të fëmijës dhe në lidhjen me prindërit. Ne e dinim që fëmijëve u pëlqen të përqafohen nga prindërit e tyre", tha autori kryesor i studimit, Profesor Sachine Yoshida nga Universiteti Toho në Japoni, duke shtuar: "Por ne, si shkencëtarë, u habitëm nga sa pak dimë në të vërtetë për ndikimin e përqafimeve tek fëmijët."
Një grup shkencëtarësh vëzhguan prindërit dhe foshnjat e tyre nën një vjeç gjatë studimit, duke kontrolluar rrahjet e zemrës së tyre ndërsa i përqafonin. Ata gjithashtu kontrolluan rrahjet e zemrës së foshnjave kur një person i panjohur i mbante në krahë në vend të prindërve. Rezultatet e studimit arritën në përfundimin se vetëm një përqafim nga njëri prej prindërve kishte një efekt qetësues tek foshnja.
Edhe pse foshnjat e vogla nuk flasin ende, ky studim tregoi se ato tashmë mund t’i njohin prindërit e tyre përmes një përqafimi, tha Yoshida, duke rekomanduar që prindërit të mos dyshojnë kurrë se fëmija i tyre mund ta ndiejë dashurinë dhe ngrohtësinë e tyre përmes prekjes.
