LAJMI I FUNDIT:

Pengu i shkrimtarit të ndaluar në Shqipëri

Pengu i shkrimtarit të ndaluar në Shqipëri
Musa Ramadani (foto: Fahredin Spahija)

“I vetmi libër, romani voluminoz ‘Ligatina’ (500 faqe), është shtypur te Sh.B. ‘Naim Frashëri’, e është zhdukur në vitin 1989 ende pa dalë në librari. Dëshmitarë janë shkrimtari i mirënjohur Besnik Mustafaj dhe kritiku teatror Bujar Skendo, të cilët kanë shkruar recensione për shtëpinë botuese në fjalë. Këtë lajm ma pati konfirmuar kolegu dhe shkrimtari Eqrem Basha i cili e ka parë me sytë e vet tirazhin e faqosur pa kopertina në shtypshkronjën e ‘Naim Frashërit’”.

Musa Ramadani është ndarë nga jeta, të martën me 10 mars. I njohur për publikun shqiptar edhe si fituesi i çmimit të letërsisë “Kadare”, fjalitë hyrëse të këtij shkrimi janë shkëputur nga intervista që ai pati dhënë kohën kur fitoi “Kadarenë”. Rrëfente me këtë, mungesën e emrit të tij në letërsinë e lexuar në Shqipëri dhe në letërsinë e botuar. Rrëfente një dëshirë të kahershme për të qenë prezent në Shqipërinë e mbyllur brenda kufijve të saj.

“Ai është shkrimtar shumë i mirë; shkrimtar stili e mjeshtër i gjuhës. Është shkrimtar i stilit eksperimental në llojin e shkrimit të tij. Unë e kam lexuar shumë herët, nga mesi i viteve i viteve 1980 në mos gaboj, kur më dhanë për t’i shkruar një recensë romanit të tij ‘Ligatina’”, ka thënë Besnik Mustafaj që ka vlerësuar librin dhe që “nuk e di pse, libri i tij nuk e pa kurrë dritën e botimit”.

“Nuk e mora vesh se pse u ndalua dhe u zhduk vepra. Me siguri ngaqë Musa ishte shkrimtar modern, që nuk ishte brenda në kanunet e letërsisë në Shqipëri, rregullave të kohës”, thotë Mustafaj. “Nuk e di çfarë ka shkruar recensenti tjetër. Unë dhashë mendim të mirë për të. Ishte ndër më të mirët e tij, ishte një roman me vlerë me letërsinë shqipe dhe e pasuron atë”.

Ai shtoi se ka lexuar edhe romanin e tij të fundit, “Profeti nga Praga”.

“Me Musa Ramadanin jam takuar vetëm dy herë. Pra, personalisht s’kam kujtime me të, por kam kujtim të letërsisë që la pas. Ai iku me brengën që pse nuk u botua në Shqipëri para vitit 1990. Ai nuk kishte brengën pse nuk është i përkthyer në gjuhë të huaja, po pse nuk është i lexuar në Tiranë”./GSh/