Mbretëresha e sporteve ka një mbret të ri – Armand ‘Mondo’ Duplantis, po krahasohet me Usain Bolt

MONDO. Fjala e përkthyer nga italishtja do të thotë “botë”. Ky është pseudonimi që ka marrë Armand Duplantis në fëmijërinë e tij. Në atë kohë, ndoshta askush nuk e priste që ky pseudonim të pasqyronte në mënyrë të përsosur atë që bën Duplantis në atletikë.

Ai theu edhe një herë rekordin botëror në kërcim me shtizë dhe tregoi se është ylli më i madh botëror në atletikë që nga Usain Bolt.

Medalja e ari, nuk kishte dyshim 

Në Paris, Duplantis u bë atleti i parë me shtizë që fitoi dy medalje të arta radhazi që kur amerikani Bob Richards e bëri atë në 1952 dhe 1956, por kjo nuk u diskutua kurrë. Ashtu si ai nuk do të jetë as pas katër vjetësh nëse është i shëndetshëm. E vetmja gjë që u diskutua ishte nëse Duplantis do të vendoste një rekord të ri botëror.

Asnjë nga konkurrentët e tij nuk kaloi mbi gjashtë metra gjatë gjithë sezonit, ndaj nuk është njësoj as në këtë finale. Sam Kendricks kërceu nga 5.95 e para. Dy të tjerët nuk arritën as në 5.95.

Nga ana tjetër, Duplantis kërceu 5.85, 5.95 dhe më pas gjashtë metra. Medalja e artë ishte e siguruar.

Lartësia tjetër në radhë ishte ajo e rekordit olimpik. Edhe pse rekordi i mëparshëm ishte 6.03 nga braziliani Thiago Braz, Duplantis nuk e ngriti shifrën në 6.05, por në 6.10. Ai e dinte se ishte lartësia perfekte për dy punë, atë të thyerjes së rekordeve dhe përgatitjes për të sulmuar rekordin botëror. Sulmuesi suedez me shtizë fluturoi mbi shirit në një lartësi të re rekord botëror prej 6.25.

Një seri që zgjat katër vjet

Ai theu rekordin botëror për herë të parë në Poloni në vitin 2020 kur kërceu 6.17 metra. Vetëm një javë më vonë në Glasgow ai përmirësoi rekordin me një centimetër. Dhe ai e bëri atë gjashtë herë të tjera pas kësaj. Hera e fundit ishte tre muaj më parë në Kinë kur ai kërceu 6.24 metra në paraqitjen e tij të parë në stadium këtë sezon.

Nëse dikush tjetër në atletikë do të thyente një rekord botëror në daljen e tij të parë të sezonit, do të kishte shumë dyshime. Do të pasonin testet e dopingut, do të kërkonte kohë ratifikimi i rekordit, por jo me Duplantis. Nga 189 kërcime mbi gjashtë metra në histori, Duplantis është përgjegjës për 61, pothuajse një e treta.

Nga dhjetë kërcimet më të mira në histori, nëntë janë të tijat. Vetëm Renaud Lavillenie e shqetëson atë listë me 6.16 e tij, që ishte rekordi botëror derisa erdhi Duplantis. Por sportdashësit mesatarë, madje disi më të zjarrtë, nuk e kanë idenë se kush është Lavillenie, edhe pse ishte rekordmen botëror. Të gjithë kanë dëgjuar për Duplantis deri tani.

Shpejtësia e një sprinteri

Për t’u bërë një kërcimtar elitar me shtizë, janë katër gjerë që përmenden më shpesh si vendimtare. Shpejtësia e një sprinteri, shkathtësia e një gjimnasti, fleksibiliteti i një balerini dhe aftësitë e një kërcyesi së gjati. Kjo e para e Duplantis dallon më shumë nga pjesa tjetër.

Një nga vrapuesit më të mirë ndonjëherë, Shelly-Ann Fraser-Pryce, një herë e pyeti Duplantisin se sa shpejt mund të vraponte. Duplantis u përgjigj ftohtë se ai ishte më i shpejtë se ajo. Jo shumë kohë më pas, u shfaq një regjistrim i stërvitjes në të cilën ai vrapoi 100 metra për 10.57 sekonda, që është vërtet më i shpejtë. Në një nga grupet parakualifikuese të meshkujve të këtij viti, kjo do të mjaftonte për të hyrë në fazën kryesore kualifikuese.

Shpejtësia e Duplantis lejon shtyllën ta shtyjë në lartësi që askush nuk e kishte më parë. Prandaj duket se sa herë thyhet rekordi, Duplantis shkon disa centimetra mbi shiritin.

Konkurrencë me veten

Për më tepër, beteja që ai po bën është psikologjike. Duplantis nuk konkurron më me kërcyesit e tjerë. Ai konkurron me lartësitë. Pas sigurimit të fitores, atij do t’i kërkohet të mundë veten në çdo garë të madhe. Por në Paris ai dëshmoi se është i pathyeshëm edhe në atë luftë.

Në Stade de France, 69,000 njerëz brohoritën emrin e tij dhe ndoqën ritmin e duartrokitjeve të tij përpara kërcimit të parë. Ai e lidhi llakun me dorë dhe në atë moment nuk ishte plotësisht i sigurt nëse do të provonte përsëri. Duplantis duhej të priste ceremoninë e artë në 100 metra për meshkuj, pastaj kërcimin e dytë.

Turma u animua gjithashtu nga Sam Kendricks, konkurrenti më i madh i Duplantis, një njeri që e di se ai po jeton në botën e “Mondos” dhe gjithashtu i pëlqen të ketë ulësen më të mirë në stadium për të përjetuar historinë, por edhe të jetë në gjendje të shkëmbejë disa fjalë me Duplantisin mes tentativave.

Në kërcimin e tretë, Duplantis nuk iu desh të kërkonte ndihmë nga turma. Çdo person në stadium i ktheu sytë nga ai dhe duartrokitje progresive filloi vetvetiu. Duplantis bëri gjithçka në mënyrë perfekte këtë herë dhe theu rekordin botëror për të nëntën herë në karrierën e tij.

I fundit që e bëri këtë ishte Bolt

Vrapimi drejt vajzës, puthja dhe festimi me familjen dhe fansat është vetëm një tjetër plus në sytë e publikut që e sheh Duplantisin si atë sportistin perfekt nga titujt kryesorë.

Ai arriti një paradoks që lidhej me Usain Bolt ose Michael Phelps. Të gjithë e dimë se po shohim një garë me fituesin më të sigurt dhe të gjithëve u intereson kjo më shumë se çdo gjë tjetër që po ndodh në stadium.

Kërcimet me shtizë ka nxjerrë gjithmonë emra të mëdhenj dhe ka pasur gjithmonë një vlerë të veçantë krahas shumë disiplinave të tjera atletike. Sepse të gjithë i njohin Sergej Bubkën dhe Jelena Isinbayeva.

Duplantis tani ka konfirmuar statusin e superyllit. Në Lojërat Olimpike, të cilat gjenerojnë 83% më shumë shtrirje në rrjetet sociale sesa Rio dhe Tokio, të cilat thyejnë rekorde të shumta shikueshmërie, ai ka arritur lartësi të paparë. /Telegrafi/