LAJMI I FUNDIT:

FUNDI I DITËS

FUNDI I DITËS

Poezi nga: Charles Baudelaire
Përktheu: Primo Shllaku

Nën nji dritë të zbehtë
vrapon, vallzon e përdridhet pa shkak
Jeta, e paturpshmja, gërthitsja.

Porse, ndërkaq kur n’horizont
ngjitet epsharakja natë,
tue fashitë gjithçka, deri urinë,
tue shlye gjithçka, deri turpin,
Poeti thotë me vete: “Ma në fund!


Shpirti dhe eshtnat e mi
kërkojnë me çdo kusht pushimin.
E zemrën plot me andrra mortore

Kam me u shtrî në shpinë
e me u rrokullisë në palat tueja,
o freskuese errësina.”

Në trend Kultura

Më shumë
Qyteti më i vjetër në botë!

Qyteti më i vjetër në botë!

Kulture
Banesa Kikino, e para në Gjirokastër që i festohet viti i lindjes

Banesa Kikino, e para në Gjirokastër që i festohet viti i lindjes

Kulture
Disa shënime mbi traditën moderne greke

Disa shënime mbi traditën moderne greke

Fjala+
Në nder të Sylvia Plathit

Në nder të Sylvia Plathit

Analiza
NJË PYETJE

NJË PYETJE

Poezi

"Koha e kometës" dhe "Heshtja e Lornës" në Selanik

Kultura
Kalo në kategori